Registratie en inspectie van schepen
'Rijnschepenregister'
zonder web-inzage
Op de website van de IVR ontbreken de schepen.
Varenden, verladers en verzekeraars kennen 'het
Rijnschepenregister', of - volgens de officiële
omschrijving: 'Internationale Vereniging voor de
behartiging van de gemeenschappelijke belangen van de
binnenvaart en de verzekering en voor het houden van
het register van binnenschepen in Europa'. Het aloude
Rijnschepenregister is tegen betaling digitaal
beschikbaar, en op verzoek ook nog in een gedrukte
uitgave. Maar online ontbreekt de mogelijkheid tot
raadpleging van het register. Dat is het grootste gemis
aan de site, die er verder keurig, viertalig en
verzorgd uitziet. Het Web op zoek naar scheepsgegevens.
Even een IVR'tje halen... Met een Certificaat van
Degelijkheid weet je als verlader wat je hebt aan het
schip dat je kostbare lading van A naar B vervoert. De
IVR zorgt ervoor, met haar legertje experts langs de
Europese waterwegen. De degelijkheid van het instituut
straalt af van de website. Die is betrekkelijk sober
opgezet, zonder uitbundig beeldwerk, ondanks de
verleiding om de grootsheid van de Rijnvaart juist daar
in beeld te brengen. Een viertal wapperende vlaggetjes
(Nederlands, Frans, Engels en Duits), een paar knoppen
voor site-navigatie, die omschrijvende volzin en
'Welkom bij IVR'. Zelfs via GSM is de site nog redelijk
toegankelijk.
Pan-Europees
Wat zou je er zoeken? De keus is beperkt tot
'Organisatie', 'Kerntaken', 'Projecten', 'Publicaties',
'Statistieken', 'Nieuws', 'Links' en 'Informatie'.
Wetenswaardig: 'De IVR werd in 1874 opgericht door
verzekeringsmaatschappijen uit Duitsland en Zwitserland
(Rheinschiffsregisterverband). Daarmede werd beoogd
alle te verzekeren binnenschepen boven de wettelijke
keuring te inspecteren ten aanzien van hun
deugdelijkheid, en de als deugdelijk bevonden schepen
op te nemen in een register (1879 verscheen het 1e
IVR-Register). Na afloop van de tweede wereldoorlog
werd de vereniging in 1947 in Rotterdam nieuw opgericht
onder de naam "Internationale Vereniging het
Rijnschepenregister (IVR)", waarin zich naast de
oorspronkelijke oprichters - de
verzekeringsmaatschappijen - ook de
binnenvaartorganisaties uit alle Rijnoeverstaten en
België hebben verenigd. Teneinde ook overheidsinvloeden
in de IVR uit te kunnen oefenen nam de Centrale
Rijnvaartcommissie te Straatsburg het beschermheerschap
over.'
Intussen reiken de aspiraties verder, verder dan de
Rijn. De IVR noemt zich sinds 1 juni dit jaar 'de
eerste pan-Europese vereniging die formeel
vertegenwoordigers van de binnenvaart, de verzekering,
de scheepsbouw en de scheepsexpertise alsmede andere
belanghebbenden uit heel Europa als leden toelaat'. De
registratie van de gehele internationale Rijn- en
binnenvloot is uitgebreid met delen van de Donauvloot,
en met 'het streven naar harmonisatie en unificatie van
de Europese binnenvaart in de brede zin van het
woord'.
De kerntaken zijn op de site verder uitgewerkt, en via
achtergrondinformatie over 'IVR-Certificaat en
voorschriften' kom je ook op de lijst van IVR-experts.
Gegevensuitwisseling
Elektronische gegevensuitwisseling is mogelijk: 'IVR
beschikt over een geavanceerd computerprogramma ten
behoeve van het registreren van schepenbestanden. Dit
programma biedt tal van mogelijkheden ten aanzien van
het vervaardigen van standaard en specifieke
publicaties op diverse gegevensdragers. Op basis van
het geavanceerde computerprogramma en al dan niet met
de reeds geregistreerde gegevens kunnen desgewenst
elektronische gegevensuitwisselingsprogramma's via
internet worden vervaardigd.' Als voorbeeld wordt
genoemd: EBIS (European Barge Inspection Scheme),
welbekend bij met name de tankvaart.
De IVR-Databank omvat de gegevens van alle ongeveer
20.000 binnenschepen die deel uitmaken van de
internationale Rijn- en Binnenvloten van de
Rijnoeverstaten, België en Luxemburg. Aan uitbreiding
met de vloten van de Donaulanden van de Roemeense en
Slowaakse vloten wordt gewerkt. Per schip worden - voor
zover bekend - alle gegevens omtrent het casco, de
motor, de in het bezit zijnde documenten alsmede naam
en het adres van de eigenaar geregistreerd. Voor het
complete bestand betalen IVR-leden Euro 320,00 en
niet-leden Euro 505,00. Voor niets gaat de zon op... Uit
zo'n enorm bestand valt ook voor statistici het nodige
te halen, maar achter de knop 'Statistieken' is de
pagina nog leeg.
Op de pagina 'Nieuws' meldt IVR het volgende congres
(15 en 16 mei 2002 te Maastricht) en wordt ook een
'colloquium' aangekondigd (voorjaar 2002 te Bukarest).
Belangrijk voor de Europese binnenvaart is de
verklaring van de Pan-Europese binnenvaartconferentie
die begin september in Rotterdam werd gehouden. De
verklaring zelf is in alle talen via de IVR-site
opvraagbaar.
EBIS rapporten
De EBIS-site, waar gewerkt wordt met IVR-gegevens, is
een moeilijk geval. 'Zeer traag downloaden en
regelmatig een kwartier of halfuur lang niet in te
komen', meldde ons een regelmatige gebruiker. Bij
binnenkomst krijg je eerst je eigen browsergegevens te
zien, terwijl de site wordt geladen. Er vaart een schip
voorbij dat sterk aan de scheepsbeweging bij het Bureau
Voorlichting Binnenvaart doet denken.
'Hoe is de
EBIS-site opgezet?' De site heeft een handleiding: 'De
EBIS Webpagina's zijn zo gebouwd, dat iedere
gebruiker, afhankelijk van zijn/haar achtergrond, snel
de informatie kan krijgen die voor hem/haar van belang
kan zijn.'
Je kunt er terecht als 'Lichtereigenaren',
als 'Inspecteurs' of als 'EBIS leden'. De huidige 18
EBIS-leden zijn Aral, BASF, Bayer, BP, Conoco, DEA,
DOW, DSM, EC Erdoelchemie, Esso, Holborn, HPI, Huls,
Shell, Statoil, Texaco, TotalFina, en Vorp.
De meeste EBIS internet pagina's zijn vrij
toegankelijk, maar sommige pagina's zijn met een
wachtwoord beveiligd. Alleen leden en geregistreerde
inspecteurs kunnen van EBIS zo'n wachtwoord krijgen,
bijvoorbeeld voor toegang tot de database.
Lichtereigenaren kunnen op de site de EBIS-procedure
lezen, en de vaak bekritiseerde vragenlijst downloaden,
waar de inspecteurs van EBIS ieder halfjaar mee langs
komen. Volgens het schema 'Inspection Data Flow' sturen
inspecteurs hun rapporten elektronisch naar de
(IVR-)databanken en per fax naar de 'barge owner', die
op zijn beurt een commentaar kan faxen naar de databank
voor het wordt vrijgegeven. EBIS-leden kunnen de
rapporten lezen, niet voor gewone websurfers
toegankelijk.
