‘Het Web is een visitekaartje voor de binnenvaart’

Door Dirk van der Meulen

De maandelijkse ‘Wandelgang’ valt deze keer op donderdag 16 maart. De nieuwe ambiance - restaurant Lommerrijk in Rotterdam/Hillegersberg - staat garant voor een groeiend aantal leden. ‘Maar kwantiteit is niet alles, en wij blijven vooral hameren op de hoge kwaliteit van de bijeenkomsten’, schrijft het bestuur in de uitnodiging. Voor het eerst is er een gerichte gesprekssuggestie: het wereldwijde Internet.

‘Communicatie in optima forma’, menen de Wandelgang-voormannen. ‘En momenteel oorzaak van een complete gekte op de beurzen all over the world. Allemaal prachtig, maar met De Wandelgang bewijzen we elke maand opnieuw dat er niets gaat boven een netwerk van fysieke, intermenselijke contacten. Elkaars handen schudden (en wat dies meer zij...) elkaar in de ogen kijken, elkaars lichaamstaal lezen, en samen het glas heffen.’

Iedereen in Lommerrijk heeft het er inderdaad druk mee. Maar, indachtig de suggestie ‘dat we misschien toch een keer the best of both worlds kunnen realiseren door in meer dan één opzicht een link te leggen tussen ‘De Wandelgang’ en internet’, bestormen wij het massief. Jan Struijk gaf een jaar geleden al een voorzet bij de ‘Koninklijke’. Hoewel hij graag meer nautische nieuwtjes zou kunnen melden om de site levendig te houden, is Struijk niet ontevreden. ‘Bijna dagelijks zie je wel iemand van de TU Delft langs surfen, en het bezoek verdubbelt regelmatig.’

Van schippersafkomst
De Koninklijke Schuttevaer heeft zich verzekerd van deskundige bijstand in de persoon van Gerard Wagemakers, die als full-prof sitebouwer zijn schippersafkomst bepaald méé heeft. ‘Organisaties moeten het Internet langzaam leren kennen. Je kunt met Internet niet zeggen: zo moet het’, weet hij uit zijn nog betrekkelijk prille ervaring. En ‘Schuttevaer’ is daar geen uitzondering op. ‘De organisatie moet de site drágen, en constant ventileren: dit zijn wij.’ Dat mag gerust beginnen met een brochure-achtige site, vindt Wagemakers. ‘Je hoeft niet meteen een grote website te bouwen vol met e-commerce en andere snufjes. Doe het maar stap voor stap, en zorg in ieder geval dat je site communiceert.’

Wagemakers gaf op die wijze ook de Fina-bunkerstations een online gezicht op de Fiwado-site, met nieuwtjes over nieuwe schepen op proefvaart en maandelijks een nieuwe aanbieding. Een stevig project is de in aanbouw zijnde site van P.J. Brand BV, de specialist in Oosteuropese motoren en onderdelen. De websurfer die bijzonderheden zoekt over ooit in die regio gebouwde scheepsseries, kan bij Brand allerlei details terugvinden, en eventueel ook onderdelen bestellen uit de enorme magazijnvoorraad.

Hotelletje zoeken
Directeur E. Evens van de werf Bodewes Millingen bouwt zelf schepen. Op Internet kijkt hij wel eens, ‘voor de lol, een hotelletje opzoeken of nummers in de telefoongids’, niet echt beroepsmatig dus. Maar hij kan zich goed voorstellen dat het Internet voor schippers ‘ideaal’ is. Bodewes is terug te vinden op de paraplu-site van Damen, maar nieuwe orders zijn er volgens Evens nog niet uit voortgekomen. ‘Mensen willen de offerte voor nieuwbouw of reparatie toch gewoon aan boord blijven bespreken.’

Expertise- en taxatiebureau Bosdijk is wereldwijd actief, bijvoorbeeld voor de controle van nieuwbouw binnenschepen in China en Roemenië. Volgens Bosdijk-surveyor Wil Langeslag bewijst het Net daarbij dagelijks z’n nut. ‘Onze surveyors hebben digitale camera’s bij zich. Hun foto’s gaan in een paar seconden de hele wereld over. Probleemoplossingen zijn op die manier perfect aan te sturen via Internet. De klant vraagt snelheid, en Internet is daarvoor een geweldig medium.’

Maar hij laat er meteen op volgen dat ‘serieuze’ zaken als expertiserapporten uiteindelijk toch nog steeds op papier terecht komen. ‘Er kan veel via e-mail, maar met officiële documenten ligt het nog gevoelig.’ Langeslag heeft trouwens de indruk dat het alles omvattende en tegelijk het ondoorzichtige van het Web in de binnenvaart nog heel veel mensen afschrikt.

Frontlinie
Als het Web straks één grote handelsplaats is, verwacht je Paul Hoenderop met zijn groothandel in scheepsbenodigdheden en pompen toch minstens in de frontlinie. Maar Hoenderop wuift tijdens De Wandelgang alle euforie nuchter weg. ‘Het heeft tijd nodig’, is zijn overtuiging. ‘Het gewone leven gaat door, al zie je wel steeds vaker klanten met e-mail.’

Hoenderop geeft de binnenvaart en zijn eigen onderneming nog een jaar of vijf voor het zover is dat snelle satellietverbindingen aan boord bladeren in de online catalogus en bestellen mogelijk maken. Overigens zou hij nu al, met de bestaande computersystemen, een webwinkel kunnen openen voor alle vijf- tot zesduizend artikelen die het bedrijf op voorraad heeft. Maar het heeft tijd nodig, de klanten zijn zover nog niet.

Dat geldt dus ook voor heel veel andere bedrijven die de binnenvaart als klant hebben. Ruud Dekker van Ambi uit Lelystad, leverancier van vetsmeersystemen voor onder meer schroefassen en boegschroeven, vertelt dat er inmiddels een Internet-aansluiting in huis is, ook al ontbreekt het e-mailadres nog op zijn visitekaartje. ‘Wij staan bij de meeste werven toch wel in de bestanden.’

Frans Mikkers, directeur van een bedrijf in Spijkenisse dat tankcleaning equipment levert, is al een stap verder. ‘Wij doen zaken met alle reinigingsbedrijven in de scheepvaart, en je merkt dat service steeds belangrijker wordt’, zegt hij. Email is daarbij onmisbaar.

Vertel directeur Marc Van de Sompel van tankvaartbevrachter Minoltra uit Bergen op Zoom niets over Internet. Hij weet er alles van, heeft e-mail en surft met ICQ op de achtergrond, zodat bekenden hem online tegen kunnen komen. Als jongste in het gezelschap betitelt hij zich graag als ‘vrijbuiter in de tankvaartbevrachting’, maar het online bevrachten van tankschepen zit er volgens hem niet in. ‘De fax is nog veelgebruikt en we leven van de telefoon. De klant wil toch persoonlijk contact, het blijft onderhandelen. Stel dat je zou kunnen bieden op reizen op het Internet, dat zou toch slecht zijn voor de schippers. Je kunt dan niet voelen wat er op de markt gaande is.’

Bij de uitgang van De Wandelgang trekt Jan Struijk ons nogmaals aan de jas. ‘Ik vind ook dat de Koninklijke Schuttevaer een voorbeeldfunctie heeft. Wij moeten de schipper kunnen prikkelen en zeggen: kijk eens wat we doen, wij staan op Internet.’