‘Nog leuker dan kijken naar
sites is zelf een site maken’

Door Dirk van der Meulen
(ook te lezen in de Binnenvaartkrant van 9 mei 2000)

Je kunt de Picaro’s echt overal op het Web tegenkomen. Regelmatig zijn ze in de sleepboten-nieuwsgroep Scheepspraet (news://www.tte.nl/brick.scheepspraet) te lezen, soms ook in het VAART!Forum, op de door hen zelf gebouwde site en in de mailinglist van de Europese Logistieke Vervoerders Coöperatie (ELV - http://www.elv-transport.com), en natuurlijk op hun eigen Picaro-website http://www.picaro.claranet.fr/. Onvermijdelijk is dan ook de vraag wat hen zo tot Internetten heeft aangezet, en wat ze daarin boeit...

Het begon op het droge, vertellen Thijs en Annemarie: ‘Enerzijds vanwege een 'levenslange' interesse in alles wat met computers te maken heeft, anderzijds uit nieuwsgierigheid naar het fenomeen internet zijn we begonnen met af en toe eens in een internetcafé of bibliotheek rond te snuffelen op het web. Als je dan eenmaal door hebt hoe browsers, zoekmachines en links werken gaat er natuurlijk een wereld aan informatie voor je open. Het leuke is dat je nooit weet wat je te wachten staat als je een site aanklikt en dat alles voortdurend verandert.’

Sleepboot Hylke
‘In het begin was er over de binnenvaart en de vaarwegen, één van de onderwerpen waarin we als schippers toch het meest geïnteresseerd zijn, maar weinig echte informatie te vinden op internet, behalve de officiële promotiesites en natuurlijk de Vaartsite. Op Vaart ontdekten we ook de reisverhalen die Frank Jansen schreef over zijn tochten door Frankrijk met de sleepboot Hylke. Op een gegeven moment kwamen we daarin ook nog onszelf tegen. In eerste instantie waren we nogal gepikeerd dat we daar zo maar ongevraagd in geciteerd werden, maar na een paar mailtjes heen en weer - inmiddels hadden we, op aanraden van een varende kennis, zelf ook e-mail aan boord - draaiden we weer bij.’

Tijdens een via e-mail geregelde ontmoeting in Givet stelde Frank Jansen de Picaro’s voor dat zij zelf ook maar eens een site over spitsen moesten gaan maken. Hij bood daar de ruimte voor aan op Internet en suggereerde een aantal onderwerpen. Na veel vallen en opstaan - ‘HTML, de programmeertaal voor webpagina’s, moet je toch even onder de knie krijgen’ - werd zo de eerste versie van de Picaro-site gelanceerd. Inmiddels hebben ze de derde 'grote schoonmaak' achter de rug, want: ‘Nog leuker dan sites van anderen bekijken (wat we aan boord ook nauwelijks doen vanwege de hoge kosten per GSM) vinden we het zelf maken van een site, met alles wat daarbij komt kijken: programmeren, schrijven, indelen, tekenen, fotograferen, foto's bewerken...’

De website van de Picaro ziet er na de jongste vernieuwing zeer verfrist uit. De vormgeving is tot in de puntjes verzorgd, inclusief de foto’s en de verklarende (en soms bewegende) illustraties. Nieuw op de site is pup Kia, de pas aan boord genomen scheepshond, die je tijdens het surfen langs de pagina’s op verrassende wijze achterna loopt. De website vertelt veel van de spitsenvaart: de Picaro, de lading, het varen, de kunstwerken, het leven aan boord, de geschiedenis van de binnenvaart in Frankrijk, boordcomputers en links naar andere sites. En dat alles in een stijl die zeer informatief, goed gedoseerd en lezers-/kijkersgericht is.

Wat betekent Internet voor jullie als communicatiemiddel? Zou je nog zonder kunnen? Zeg eens eerlijk, hoe vaak per dag bel je in om te kijken of er mail is? Wordt er nu minder 'gewoon' gebeld?

‘On-line communiceren via internet is voor ons vanwege de kosten geen optie, maar e-mail gebruiken we des te meer en we zouden dan ook zeker niet meer zonder kunnen. Via e-mail communiceren we met collega's, met een groot aantal familieleden aan de wal en vooral met een heleboel 'onbekenden' via verschillende mailinglists. TV kijken doen we al lang niet meer en kranten lezen we ook minder: al ons nieuws krijgen we per e-mail. Algemeen nieuws via de mailservice van de Wereldomroep, computer- en bijvoorbeeld filmnieuws via gespecialiseerde nieuwsdiensten en binnenvaartnieuws via Vaart.
'Wij hebben daardoor dagelijks minstens vijftien berichten, waaronder een aantal 'digests' (dagelijkse verzamelberichten) in ons postvak. Dus we bellen, zeker in het buitenland, meestal maar netjes één keer per dag in. Waarschijnlijk bellen we, doordat we al zoveel contacten per e-mail hebben, uiteindelijk minder 'gewoon'. Hoewel we door het mailen ook weer veel nieuwe kennissen ontmoet hebben, die we af en toe toch ook eens bellen...’

De stap van Internet er-varen naar Internet mee-maken zet je niet zomaar. Als ik het goed begrepen heb is het iets wat jullie samen delen. Waar haal je de kennis en vaardigheid vandaan om ideeën die je hebt in een website om te zetten?

‘Een beetje ironisch: vooral uit boeken! De ene helft van onze boekenkast is gevuld met boeken over programmeren, de andere met boeken over, met name de Franse, scheepvaart. Verder is het een kwestie van veel doen. Wat niet zo moeilijk is, want de verschillende aspecten die bij het maken van een site aan de orde komen sluiten mooi aan bij onze respectievelijke hobby's en interesse's. Thijs, die al twintig jaar programmeert, houdt zich vooral bezig met de technische aspecten van de site, het werken met HTML, Java, en uiteenlopende 'webdesign'-programma's en Annemarie, die schrijven, tekenen en 'geschiedens' altijd al leuk gevonden heeft, is vooral verantwoordelijk voor de teksten en het uiterlijk.

‘Overdag, tijdens het varen, zitten we om de beurt achter de computer en 's avonds beslissen we samen over de finishing touches... Natuurlijk leren we ook een hoop door naar andere sites te kijken. In ons geval meestal sites die staan op CD-Roms die bij tijdschriften zitten. We proberen dan bijvoorbeeld te analyseren waardoor iets er professioneel uitziet, of waardoor het juist niet lekker leest.’

Hoe zijn de reacties op je Picaro-site? Ik zag trouwens als tiende van jullie meestgestelde vragen: 'Hoe kun je nu vanaf een schip internetten?' Hoor je dat echt zo vaak vragen als 'Is het 's winters niet koud aan boord?'

‘De eerste versie van onze site was vooral een antwoord op vragen die toeristen en voorbijgangers ons tijdens het schutten in Frankrijk stelden. Nu de site wat langer bestaat zijn er ook vragen in verwerkt die we per e-mail, als reactie, ontvangen. Zo zijn we bijvoorbeeld op het onderdeel 'varen in het donker' gekomen. Iets wat blijkbaar veel niet-varenden fascineert, maar waar we zelf aanvankelijk helemaal niet aan gedacht hadden, omdat het voor ons zo vanzelfsprekend is. Ook kregen we regelmatig reacties van mensen die graag een keer mee wilden varen. Omdat we daar nauwelijks ruimte voor hebben (en ook niet zoveel interesse), hebben we dat in de laatste versie nu even vermeld. Om dat soort vragen voortaan te voorkomen. Want iedereen netjes antwoord geven, zoals we ons voorgenomen hebben, kost toch behoorlijk wat tijd.’

Echt interactief
‘Wat dat betreft is het dus echt een 'interactieve' site. De vraag hoe je nu vanaf een schip kunt internetten werd ons vooral vorig jaar zomer gesteld, toen we een briefje met ons internetadres voor het raam van de stuurhut hadden hangen. Als ons eigen domein (www.picaro.nl) rond is gaan we het op de den zetten, eens kijken wat daar de reacties op zijn. Waarschijnlijk krijgen we een bekeuring omdat de letters geen twintig centimeter hoog zijn...

‘Ook stellen mensen soms vragen over onderwerpen als het Canal du Midi, scheepsliften en vaarroutes... Die proberen we dan zoveel mogelijk te helpen door ze naar boeken, andere sites of andere mensen te verwijzen. Daarnaast krijgen we natuurlijk veel complimentjes ;-) Met sommige mensen die op onze site gereageerd hebben blijven we trouwens regelmatig aan het mailen.’

Wat zou je binnenvaarders aanraden die ook een eigen site willen bouwen?

‘Geef vooral veel informatie over, bijvoorbeeld, je specialisatie. Loze reclamekreten zijn er al genoeg te vinden op internet.’

Hoe gaat jullie eigen domein heten? Picaro.nl of Picaro.fr?

‘Picaro.nl dus. Com was helaas al bezet, al zou dat voor een tweetalige site wel mooier zijn geweest . Picaro.fr zou waarschijnlijk moeilijk te registreren zijn geweest omdat we in Frankrijk niet als bedrijf staan ingeschreven.... Maar het Claranet-adres houden we ook nog aan, om Frans binnenlands in te kunnen bellen en om de site in de Franstalige zoekmachines te houden.’

Jullie reisverhalen in Scheepspraet, vanuit het diepe zuiden van Frankrijk, zijn bejubeld en ongetwijfeld door velen met rode oortjes gelezen... Wat bindt je zo aan de nieuwsgroep Scheepspraet? Zijn het de persoonlijke contacten, de sfeer, of heb je behalve met spitsen ook iets met oude sleepboten?

‘Met sleepboten hadden we aanvankelijk niks, maar door Scheepspraet zijn we er toch wat meer naar gaan kijken. Het leuke van Scheepspraet vinden wij het gevoel dat je je verhaal tegen oude bekenden vertelt, ook al kennen we tot nu toe maar een paar Scheepspraeters persoonlijk. Maar het feit dat je elkaar al via de mail kent maakt een persoonlijke ontmoeting altijd des te leuker. Het opschrijven van onze 'belevenissen' is voor ons even ons hart luchten, als het weer eens niet mee gezeten heeft of als er juist iets heel leuks gebeurd is. Vroeger deden we dat door lange brieven naar vrienden en familie te schrijven, tegenwoordig moeten die maar genoegen nemen met een 'carbon copy' van onze berichten naar Scheepspraet...'

‘Van de andere kant is het schrijven over wat we mee maken ook een soort documenteren van onze manier van leven en varen, dus van de spitsenvaart op Frankrijk, die in deze vorm toch wel langzaam zal gaan verdwijnen. Een beetje 'wie schrijft die blijft' dus. Ook al is het maar de vraag of een vluchtig medium als e-mail daar nu zo geschikt voor is... We zijn ons er natuurlijk van bewust dat Scheepspraet ook door veel mensen gelezen wordt waar we totaal geen weet van hebben, maar bij wie (jachten) we hopen een beetje begrip te kweken voor de binnenvaart en te laten zien dat schippers meer dan alleen vervoerders met de blik op oneindig en het verstand op nul zijn...’

Hoe gaat het met de ELV en Internet? Komen er veel reacties op de site, nieuw werk misschien? Lezen alle ELV'ers al mee in de ELV-mailinglist?

‘De reacties op de ELV-site komen natuurlijk niet bij ons binnen maar bij het kantoor, maar we hebben begrepen dat er al veel klanten positief hebben gereageerd op de site. Laatst hebben we er een tellertje op gezet en het aantal bezoekers blijkt zelfs veel groter dan we dachten. Dat komt natuurlijk ook doordat er regelmatig nuttige informatie voor alle varenden op staat, zoals een toelichting bij het nieuwe Franse vaartrechtensysteem en de Franse stremmingenlijst.

‘Wat betreft de verzendlijst: daar zitten nu vijftien ELV-ers op. Nog niet veel, maar het aantal groeit en iedereen draagt regelmatig een steentje bij zodat er dagelijks toch wel twee of drie berichtjes zijn. Bovendien zijn er natuurlijk vaak 'meelezers' in de buurt, die de mailtjes dan uitgeprint krijgen. Meestal gaan de berichten over werk of stremmingen, maar soms wordt er stevig gediscussiëerd of juist 'gegrapt'. Ter gelegenheid van het een-jarig bestaan van de lijst wordt er met Pinksteren zelfs een 'lijster'-barbecue gehouden! Overigens bestaat bijna de helft van de ELV uit Fransen en die zijn jammer genoeg nog niet zo ver met computers. Ze vinden het allemaal wel nuttig en interessant maar voor de aanschaf van een computer of modem deinzen de meesten toch nog terug.’

In welk opzicht verandert de binnenvaart door Internet?

'Naar de buitenwereld toe zal de binnenvaart er toch een moderner image door krijgen, denken wij. En hoewel de meeste bedrijven en bevrachters er nog niet op ingesteld zijn, zullen we in de toekomst waarschijnlijk ook zakelijk veel meer via internet kunnen regelen. Intern gezien blijven schippers door dit medium, vooral onderweg, veel beter op de hoogte van de actualiteiten in de binnenvaart dan vroeger en doordat ze daar bijvoorbeeld via het Vaart-forum of door een mailtje naar 'de bond' ook direct op kunnen reageren zijn ze ook veel 'mondiger' geworden. Maar vooral sociaal biedt e-mail ontzettend veel mogelijkheden voor mensen die altijd onderweg zijn. E-mail aan boord is een even grote stap vooruit als GSM zeggen wij dan ook altijd. Websites als informatiebron, bijvoorbeeld voor de kinderen, zullen voor varenden pas echt interessant worden als de GSM sneller en/of veel goedkoper wordt.’