VAART! Column 99/11   (Alle vorige columns)

Agios' Troonrede

VAART!genoten,

Aan de hoogconjunctuur in de Rijn- en binnenvaart lijkt geen eind te komen. In Rotterdam stijgt de overslag substantieel door de aanvoer van pontons vol Chinese nieuwbouwschepen. Schippers varen zich het geld uit de portemonnee, banken blijven brood zien in deze sector die onze economie op stroom houdt. Alex kwam verguld terug van een werkbezoek aan de binnenvaart. Als watermanager was hij de bootjes in de badkuip van Drakensteijn natuurlijk al ontgroeid. Maar de kastelen van schepen tartten zijn besef van maxima.

Ook voor de regering van ons land blijft de voorspoedige ontwikkeling van het vervoer over water niet zonder gevolgen. De bewindsvrouwe van Verkeer & Waterstaat lijkt het sterkst gedreven door het heersend groeisyndroom. Tegen de kabinetsopvattingen en die van haar chef Kok in, besloot zij de Noord- en Zuid-tak van de Betuwelijn te schrappen. Haar geld blijkt meer waard aan gene zijde van de grens. Na aanleg van het grensoverschrijdend Betuwelijn-tracé met Nederlandse middelen kan de Duitse economie dan ook een belangrijke impuls tegemoet zien. Zo dendert de Paars II-trein voort, ook zonder een spoor van vervoerszekerheid.

Dat is niet erg, want de Rijn is breed en diep, en ruim genoeg voor een veelvoud van het huidige vervoersaanbod. Daarentegen wordt elders de doorvaart door giftig baggerslib beperkt. In Koninklijke Schuttevaer-kringen heb ik mij van de grote impact van de slibproblematiek laten overtuigen. De 25 Schuttevaerders onder de colonnade van paleis Noordeinde drukten mij bij de ontvangst vanochtend op het hart, het wetenschappelijk onderzoek naar de inzet van slibaaltjes in een EU-brede biologische onderwateroorlog met kracht ter hand te nemen. In het onderdeel Milieudefensie van de Rijksbegroting zullen daartoe de nodige middelen worden vrijgemaakt.

Draagvleugelboten, die zich welhaast vliegend ontdoen van de slibhinder onder water, lijken een oplossing. Maar vormen, zo wordt mij door de Schuttevaerders verzekerd, tevens een gevaar voor de veiligheid op het water. Het om mijn hals gedrapeerde bontje is daarvan een bewijs. Watervogelbont. Donzig, en met die snelle veerboten tegenwoordig goed betaalbaar, maar niet verkieslijk voor milieu en veiligheid.

Rest mij nog een opmerking over het dreigend begrotingsoverschot ten gevolge van de voortvarende economische ontwikkeling. Het lijkt Ons gepast de meeropbrengst uit de schatkist over te hevelen naar fondsen ter financiering van maatregelen die verdere afkalving van het gezinsbedrijf in de binnenvaart tegengaan, het voortbestaan van de internaten voor schipperskinderen verzekeren en elk vervoer over water van lading met een bestemming verder dan 50 kilometer mogelijk maken.

En nu, VAART!genoten, varen maar!

Agios Nikolaos