Wekelijkse VAART! Column door Dirk van der Meulen DE KRACHT VAN EEN DROOM Op het moment dat koningin Beatrix zaterdag de twee deuren van de Maeslantkering in de Nieuwe Waterweg tegen elkaar liet schuiven, klonk uit duizend monden het speciaal gecomponeerde stormstuwlied 'De kracht van onze droom'. Een welverdiende ode aan de bouwers. Heel Nederland kon via de tv getuige zijn van wat er zich afspeelde in die eindeloze kaalheid met rondom water, staal en beton: de voltooiing van de Deltawerken. De sluiting van de stormvloedkering in de Oosterschelde was natuurlijk veel imposanter, zoals ook de eerste stappen op de maan meer indruk maakten dan alle ruimtevaart daarna. Niemand hoeft ons nog te vertellen dat 'wij' een wereldnaam hebben op waterbouwkundig gebied. Dat krijgen we van jongsaf met de paplepel ingegoten, en op den duur weet je niet beter. Alles went. Dus ben je verbaasd wanneer er hier of daar bij hoogwater nog een rivierdijk doorbreekt. Toch heeft mèt de Maeslantkering een heel nieuw fenomeen zijn intrede gedaan in de wereld van de waterbouwers. Rijkswaterstaat is uit z'n ivoren toren afgedaald, en heeft niet alleen de uitvoering maar ook het ontwerp van de stormvloedkering overgelaten aan de bouwers. In dit geval de Bouwkombinatie Maeslant Kering (BMK) van Hollandsche Beton Groep, Hollandia Kloos, Volker Stevin en NBM Amstelland. In de industriële toelevering zie je dat ook steeds vaker. In plaats van losse onderdelen bestellen autofabrikanten tegenwoordig compleet gemonteerde systemen of functies, die op basis van slechts globale criteria in het eindproduct worden geschoven. Het is er op tijd, het past en het werkt voor de afgesproken prijs! Vroeger zeiden ze: laat het denken maar aan ons over. Tegenwoordig mogen onderaannemers of toeleveranciers het denkwerk erbij leveren. Bewijs je maar! Een prima ontwikkeling, waar producten over het algemeen bepaald niet slechter van worden. Er is over nagedacht, je ziet het er aan af. De toezichthouder van Rijkswaterstaat gaf zaterdag ruiterlijk toe, dat wanneer de dienst zelf had getekend voor het ontwerp, de stormvloedkering in de Nieuwe Waterweg er heel anders uit had gezien. Maar ontevreden was hij allerminst, net zo min als de BMK trouwens. Je moet er ook maar op komen: twee deuren met kerende wand, die elk met vakwerkarmen verbonden zijn aan een scharnier. Overigens wel armen van Eiffeltorenlengte (237 meter). En een bolscharnier met een gietstalen kogel van tien meter doorsnee, die ronddraait in gietstalen stoelen in een betonnen fundatie van 52.000 ton. Als het nodig is, zo eens in de zes of zeven jaar, worden de deuren drijvend gemaakt en het water opgedraaid, waar ze op een drempel worden afgezonken. Zulke dromen mag je met recht veel kracht toedichten. -------------------------------------------------------------- Bathmen, 12 mei 1997. (c) 1997 - VAART! Infoservice VAART-L staat als forum open voor discussie, nieuwe informatie, en andere ervaringen. Deze en alle voorgaande VAART! Columns zijn op het Web raadpleegbaar op http://www.per.nl/vaart/column/