VAART! Column 98/7

De Kamer evalueert

Minister Annemarie Jorritsma hoeft de Tweede Kamer woensdag weinig meer te vertellen; ze heeft alles al verteld in een paar lijvige Kamerstukken: 'Aanpassing van de Wet vervoer binnenvaart aan richtlijn nr. 96/75/EG (liberalisering van de binnenvaart)', 'Evaluatierapport Tijdelijke wet vrachtverdeling Noord-Zuid-vervoer' en 'Goedkeuring en uitvoering van het op 9 september 1996 te Straatsburg tot stand gekomen Verdrag inzake de verzameling, afgifte en inname van afval in de Rijn- en binnenvaart'. Mensenlief, alsof je een 1000-tonner leeggooit, wat een berg leesvoer!
d o o r   D I R K   v a n   d e r   M E U L E N

Je moet maar aannemen dat de gekozen volksvertegenwoordigers zich al die informatie en standpunten van de minister eigen hebben gemaakt. En dat het wat uithaalt. Wat zou het móeten uithalen? Dat is niet helemaal duidelijk. De schippersminderheid die voor het behoud van toerbeurten is, vertegenwoordigt nog slechts een splintergroep. Maar splinters kunnen venijnig prikken. Hoewel... serieus kun je het nauwelijks nog nemen... Jorritsma heeft voor elke splinter een pincet bij de hand.

Zelfs de Amsterdamse antropoloog Wietse Schmidt - en die heeft er voor doorgeleerd - moest volgens de Binnenvaartkrant moeite doen om 'de uiting' van STOP-schippers te beschrijven: 'Mensen voor wie alleen die economische waarden tellen, zullen dat nooit begrijpen. Het gaat bij deze schippers eenvoudig niet om het geld. Ze laten de andere schippers hiermee zien dat de discussie over de afschaffing van de toerbeurten in een neerwaartse spiraal terecht is gekomen. Als je zegt dat het niet meer loont om te protesteren, zakt het protest vanzelf in. Door toch te protesteren, houden ze de zaak strak.'

Meewarigheid overheerst. Niemand misgunt de toerbeurtveteranen hun recht op waardigheid, zolang ze netjes in de pas meelopend de liberaliseringsmars volgen. In Jorritsma's verantwoording naar de Tweede Kamer heet dat: 'Het hoofddoel van deze wet, namelijk het bereiken van rust en stabiliteit op deze deelmarkt, lijkt vooralsnog te slagen, getuige het geringe aantal incidenten dat in de afgelopen periode heeft plaatsgevonden.' Als je de stukken leest doet de minister op haar beurt wel erg haar best om het 'Brussel' naar de zin te maken. Voorlichting over de nieuwe toekomst is belangrijk, en daarin staan BN en BVB geheel tot haar dienst.

Ze weet de Kamer te vertellen dat Nederlandse schippers het er, in vergelijking met hun Duitse, Belgische en Franse collega's lang niet slecht afbrengen. En dat het met het verdwijnen van de kleine schepen ook wel mee valt; wat lijkt op een koude sanering is immers niets anders dan het wegsnijden van overcapaciteit. Twee begrippen die voor kleine schippers niets anders betekenen dan dat er een eind komt aan hun varend bestaan. Wie overblijft heeft geluk gehad, en kan zich voortaan 'binnenvaartondernemer' noemen.

De 'echte' binnenvaartondernemers rekenen zich inmiddels tot de meerderheid in het Deelorgaan Binnenvaart, die vorige week pleitte om er maar meteen mee op te houden. Een leeglopende beurs zet toch immers geen zoden aan de dijk. Ho, ho, heren, even geduld a.u.b! Vrijheid is lekker, macht ook; maar wat baat het om zoveel zout in de wonden te smeren?! Zo blijf je een 'deelorgaan', en is een volkomen branchevertegenwoordiging slechts een ijdel doel.

De Evenredige Vrachtverdeling is een 'noodmaatregel' uit 1933. Die heeft z'n tijd gehad, is pensioengerechtigd inmiddels. Laat het gebeuren zonder dat de binnenvaart als bedrijfstak mee ten onder gaat. Laat dat de winst zijn uit de evaluatie van de Tweede Kamer.


VAART! Actueel - VAART! Column