Picaro
10 juni 1998
De route over de Maas verveelt nooit, hoe vaak we die ook al gevaren hebben.
Die schitterende Ardennen, die kleuren groen en bruin, de leuke kleine
plaatsjes waar je zo kunt aanleggen... Prachtig!
Soms lijkt het net een 'boerderijspel', met al die kleine koeien en schapen
op de hellingen van de heuvels.
Om de hoek zie ik de spits Picaro komen en ik roep even op om een praatje te
maken. Blijkt een Nederlander te zijn, uit Maren bij Oss.
Hij vaart nu geladen van Chalon/Marne naar Roermond en loopt te kankeren op
de VNF. 'Dat is onze grootste concurrent', zegt hij. De kosten van zijn ritje
bedragen FF 900.
Als ik hem wijs op de verbeteringen die ik overal zie dan is hij van mening
dat de VNF alleen maar 'mooie' dingen doet 'boven' water, maar de troep
blijft liggen.
Toch merk ik zelf dat er overal gebaggerd is en dat de walkanten zijn
versterkt. Het heel slechte stuk bij km 116 is zelfs zo goed bevaarbaar dat
ik zonder problemen mijn 900 toeren kan halen.
Voorbij Stenay zie ik nieuwe slaghouten op de sluisdeuren en voor ik het
vergeet moet ik nog melden dat er een groot aantal sluizen is geautomatiseerd
boven Revin. Je krijgt een 'Telecommand' mee en -drukken- maar!
Over het algemeen werken de automaten goed, tenminste als je voorgangers bij
het uitvaren op de knop drukken. Anders blokkeert de zaak.
Een kleine storing onderweg kon ik opheffen door een flinke trap tegen de
eindschakelaar op de deur te geven! Dat bespaart weer wachten op de
-depannage- ploeg van de VNF!
Het nadeel van automatisering is dat het hele proces van het schutten langer
duurt (jaja, de computer denkt soms wel erg lang na hoor) en dat je niemand
meer spreekt onderweg. Vroeger maakte ik bij iedere sluis een praatje en dan
was ik meteen op de hoogte van alle nieuwtjes..
Met groet... Frank
Noodweer
10 juni 1998
Boven Sedan vinden we een mooie ligplaats aan een kade in niemandsland.
We liggen er prachtig maar 's avonds breekt er een enorm noodweer los. De
donder en bliksem zijn niet van de lucht en omdat het kanaal boven het
landschap uitsteekt voelen we ons als een 'dartboard' in een Engelse
pub.
Ik trek alle stekkers van marifoons, telefoon en TV er uit, want die bliksem
lijkt me niet bevorderlijk voor de apparatuur.
Na een flinke klap valt in het dorp in de verte alle verlichting uit.
Stikkedonker!
Krijg je met al die bovengrondse electradraden.
Onze tent houdt het goed uit in de hevige windvlagen maar bomen langs het
kanaal splijten bomen, takken breken af, kortom het kanaal is een grote bende
geworden. Wij moeten er de volgende dag voorzichtig doorheen varen met de
schroef uit zijn werk.
Van buren hier hoor ik van een noodweer in Nederland waar in Elburg kanjers
van hagelstenen zijn gevallen.
Het hele weer lijkt in de war te zijn. De ene dag loop ik te zweten in een
korte broek, nu lijkt het er op dat de kachel maar weer eens aan moet!
Rare wereld, zeker 'El Ninjo', broeikaseffect, of de Ozonlaag??
Met groet... Frank
Fumay
10 juni 1998
Komen we na een rustig tochtje in Fumay aan, blijkt dat een Hollandse kolonie
te wezen! Barst van de jachten met onze driekleur en het dorp ziet er uit als
een plaatje uit een Neckerman reisgids. Zelfs het frietkot ontbreekt niet.
Maar evengoed een aardig plekje om af te meren.
Op de heenweg vanaf Givet hadden we al 'Zwaan kleef aan' gespeeld met een
jacht dat niet door de tunnel durfde, verderop spoelt er een Deens echtpaar
de sluis uit en roept 'May we go behind you??' Dus ik had een hele sleep
achter me aan. Houdt wel op met z'n drieën bij de sluisjes, maar ja... morgen
extra vroeg op...
Even een mopje tussendoor ;-))
Weten jullie wat een "Duitse Spring" is??
Dat krijg je te zien wanneer er een Duits jacht aan gaat leggen. Voor er ook
maar een touwtje aan wal ligt stapt er al iemand van boord met de stroomdraad
om die in het stopcontact te steken [haha...]
Dat heet hier dus een Duitse spring!
Met groet... Frank
Groeten van Chip
10 juni 1998
Jullie moeten de groeten van Chip hebben! Hij doet het zeer goed aan boord en
is de hele dag druk in de weer. Sloopt heel wat touwwerk trouwens ;-)
Iedere dag een nieuw stekkie, lekker vrij in de buitenlucht en af en toe
flink knokken met een Franse collega.
Kom ik tijdens de wandeling een Fransman tegen met een Espagnol, een hond die
groter is dan Chip maar veel op hem lijkt, zegt die vent 'Ahh.. quel beau
chien! C'est un Espagnol??'
Waarop ik hem zeg: 'Non, c'est son cousin de Hollande!'
En dat klopt ook want de Espagnol is voor een deel de voorvader van de
Kooikerhond. De Spanjaarden brachten dat ras mee naar ons land met, hoe heet
die ook alweer, Alva geloof ik op school geleerd te hebben...
Maar in ieder geval het bevalt Chip prima aan boord en wij denken dat hij
straks thuis in Utrecht behoorlijk van slag zijn na al die vrijheid hier...
Gisteren kwamen we ook nog langs 'Pouilly sur Meuse' waar we vorig jaar
Spetter begraven hebben. Even een emotioneel moment, we hebben Chip op zijn
voorganger gewezen en hopen maar dat we met hem net zoveel geluk zullen
hebben.
Met groet... Frank
Lekker eten
11 juni 1998
We zitten in een groep van pakweg 20 boten, allemaal op weg naar Toul. Je
komt elkaar steeds wel ergens tegen.
Je ziet dan verschillende bemanningen naar een restaurant gaan om te eten.
Nou kun je op twee manieren uit eten. Of je kiest voor een 200 FF menu met
veel liflafjes in een prestigieus restaurant, of je gaat op avontuur en
schuift aan in een klein dorpsrestaurantje voor 50 ff.
Menu is er niet en je krijgt een bord voor je neus en wacht af. Grote
verrassing wat moeders uit de keuken aansleept.
Hier aan boord doen we het anders. Koken is mijn hobby en wat er in een
restaurant op tafel komt, daar draai ik mijn hand niet voor om.
De streek hier is bekend om zijn uitstekende rundvlees. Hier op de grote
weiden langs de heuvels grazen Friese zwartbond en Franse limousin naast
elkaar. Men probeert door kruisen de beste eigenschappen van beide rassen
samen te brengen.
Kom ik langs de slager en daar ligt in de koeling een prachtig braadstuk naar
me te lonken. Naar binnen dus en ik laat een dikke plak van een kilo
afsnijden. Dat wordt twee dagen smullen want daar maken we een Bourgondische
stoofpot van, met veel wijn, Provençaalse kruiden en knoflook. In de drukpan
ben je in een half uur klaar en twee grote porties worden gekoeld bewaard om
op smaak te komen en later te eten. Dat is pas smullen!
Wat hier ook goedkoop te krijgen is zijn stukken kalkoen. Daar kun je
heerlijke Escalopes van maken, gekruid met peterselie, knoflook en peper.
En wat te zeggen van die voortreffelijke lamsbouten. Daar kun je dikke
schijven van kopen, compleet omgord met een plakje spek en een touwtje om
alles bij elkaar te houden. Dat doen de slagers hier vaak trouwens.
Vlees wordt ingepakt in een dun laagje spek en dat touw er omheen. De mooiste
stukken rundvlees zie je zo ingepakt in de vitrine liggen.
Om kort te gaan, wij vinden de kwaliteit van het Franse vlees, met name
rundvlees, beter dan we thuis kunnen krijgen. En dat merken we iedere reis
weer.
Loopt het water jullie al in de mond...?
Met groet... Frank