Huurboten Varia
21 juli 1998
We hebben weer een GSM gaatje dus hier komt weer even wat.
De huurboten bijvoorbeeld waarvan er hier op de Saone vele tientallen
rondvaren, nou ja, varen...
De Engelsen noemen het 'bumperboats' vanwege de massa stootwillen die ze
buiten hebben hangen.
Er zijn eigenlijk vier belangrijke fabrikanten van die plastic comfort
containers. Ze hebben vormen die doen denken aan de shuttels van ons
aller ruimteschip Enterprise van Kappie Kirk.
"Beam me up, Scottie", denk je als je weer zo'n ding de hoek om ziet
zeilen. De lelijkste zijn van Nicholls, die kunnen er zelfs nog een
soort drijvend 'aanhangertje' aan vast koppelen, met naar believen een
zwembadje of een terrasje!! Geen gezicht en ik denk dat er moeilijk mee
te varen is. Het zwemwater wordt opgewarmd door het motorkoelwater.
Een beetje op de oude Amerikaanse houseboat lijken de Eu Claire en Eau
Vive van Jeannot. Zijn net een soort lange lage caravans waarin je net
als in een busje helemaal voorin stuurt met een autostuurtje. En zo
varen ze ook, alsof ze autorijden!
De oude Engelse maatschappij Crown Blue lines heeft ook van die lage
dingen. Nog zulke gekke gevallen met lange schuifdaken zijn de
Connaisseurs die je veel in Gray en zo ziet. Vol met rubber stootlijsten
en natuurlijk stootwillen.
De aardigste en echt op een boot lijkende huurbootjes worden gemaakt
door Locaboat Plaisance. Daar is over nagedacht en die dingen varen vrij
redelijk. Ze hebben de kop van een Hollandse tjalk, de indeling is erg
doordacht en ze varen in lengtes van 11 tot 15 meter. Ze varen
tegenwoordig ook in Loosdrecht en ze passeren wel eens de Noordersluis.
Jawel, een echte badkamer en twee toiletten + douche aan boord! En elke
cm is twee maal in gebruik. Alles in plastic gebouwd en de motortjes
hebben nooit meer dan 35 pk. Meer heeft geen zin op de kanalen.
Kosten? 3000 tot 8000 gulden per week naar gelang de grootte en het
seizoen.
En hoe gaan de gebruikers er mee om?
Tja, dat is echt lachen hoor! Ze denken echt dat het een auto is en
sturen netjes -van de wal af- waarbij de schroef zijn best doet in het
grind te graven! Dat moeten echte -wokkels- zijn die schroeven.
Zo te zien krijgt ieder bemanningslid bij het begin van de huur een
pikhaak, een set handschoenen, een zwemvest en een lang touw uitgereikt.
En daar gaan ze mee aan het -werk- in de sluizen en bij het aanleggen.
Blijf maar uit de buurt want je hebt zo je ramen eruit liggen of een
touw in je schroef!
Neef Luuk in actie
En die dingen varen echt overal, ook waar geen water schijnt te staan.
Luuk en ik hebben er net één van een grindbank afgehaald. Duitsers met
"Urlaub", petten op met goudgalon en zo...
En dan die sluizen! Puinhoop! Bij Ray sur Saone, waar we twee warme
dagen onder een boom hebben gelegen, staat een betaalde kracht van de
VNF op de sluis om de mensen uit te leggen hoe om te gaan met een
automatische sluis. De huurders zijn voornamelijk Zwitsers, Duitsers en
Engelsen.
Dat arme vrouwtje was de wanhoop nabij en ik ben vrijwillig ingesprongen
als 'tolk' om vooral die Duitse "Dickschedels" les te geven.
Dat zijn eigenzinnige kneiters! Niet te geloven. Zitten met hun tengels
overal aan en brengen de computer in de war waardoor de sluis weer -en
panne - ligt. En ze verwachten -service- dus bij het binnenvaren krijg
je gelijk hele bossen van dat blauwe touw in je nek gegooid! Of je die
maar even - schnelstens- om de bolder wilt gooien. En de ene loopt te
trekken, de ander duwt terwijl de derde vergeet de motor vrij te
zetten...
Nou ja, we lachen hier wat af, en heet dat het is... pfffff...
Luuk had na twee dagen de blaren al op zijn rug staan!
Met groet... Frank
Verrassing van de maand
26 juli 1998
Wat krijgen we nu?
Ik zie een zeiljacht aankomen, en iemand zegt: "Hoe gaat het met
meneer Jansen?"
??
Ken ik die mooie zongebruinde jongeman ergens van. Nog een vrindje
in dito uitmonstering erbij??
Blijkt het een 'collega' van Cees van Dijk te wezen uit Vreeswijk.
Jawel Cees, Marco Thijssen!
Na het afmeren, wat met enige moeite gaat vanwege de vette 1m80 diepgang van
dat zeiljacht, krijg ik het hele varhaal te horen.
Marco is in Sicilië aangemonsterd en meegevaren naar de Cote d' Azur.
Daarna weer aan het 'parttime' brandweerwerk en nu weer sinds Seurre aan
boord tot Fontenoy le Chateau. Hij wordt daar opgehaald.
Wat is de wereld klein!
De eigenaar van het jacht is op weg naar Nederland na een tijdje
charteren bij Turkije. Wat hij nu gaat doen 'weet hij nog niet'. Ach, je
kent die vrijbuiters wel.
Marco heeft zijn Kempenaar in de sloopregeling gedaan en heeft nu een
oud slepertje gekocht. Dat bootje, de oude Hydra, is nog eens van een
kennis uit Gouda geweest en ooit in Capelle afgeborreld. Hij wil volgend
jaar naar Frankrijk, want nu hij dit eenmaal gezien heeft is hij niet
meer te houden...
Cees, hij schijnt ook en nieuwe woonark gekocht te heben en zal tzt wel
bij je aankloppen voor 'sleepwerk'. De oude ark gaat naar de sloop.
Met groet... Frank
Op naar Corre
26 juli 1998
We varen de steeds smallere Saone op naar Jussey, waar we op ons bekende
plekje afmeren. In de stad loop ik tegen een raadslid aan, die me trots
verteld dat ze druk bezig zijn om alles aan te sluiten aan de rioolwater
zuivering.
Hij is ook 'sleutelhouder' van een paar vakantiehuizen van
buitenlanders. Het blijkt dat veel Duitsers en Hollanders hier voor
60.000 FF (20 mille NL) een oud huis kopen en dat gaan renoveren. Daar
maken ze vaak een paleisje van en hij verzorgt dan de buitenkant en de
tuin wanneer de bewoners niet aanwezig zijn.
In de stad barst het van de fonteinen waar de inwoners erg trots op
zijn. Zo heb je de 'leeuwen' fontein en de 'Marianne' fontein etc. Je
weet wel, Marianne als symbool van Frankrijk met de tekenen van
Vrijheid, gelijkheid en Broederschap. Alles uitgevoerd in blauw geverfd
gietijzer. Ziet er keurig uit, vooral veel bloemen.
Wij liggen bij de camping, en Luuk en ik gaan naar de stroomversnelling
boven in de oude rivierarm om er even een echt staaltje Hollandse
waterbouw te demonstreren.
We leggen een fikse dam die de volgende dag door een boze boer is
doorgebroken..;-))
De volgende dag naar Corre, het 'gat' waar het Canal de L' Est-Sud
begint. Er zit hier een huurbasis van Locaboat en we gaan er echt even
voor zitten. Het is zaterdagmiddag en het is wisseldag. De nieuwe ploeg
"pikhaakgasten' is gearriveerd en de ene na de andere 'huurbak'
vertrekt.
Dat is lachen! Hotsend en botsend zigzaggen ze het kanaal over op weg
naar de eerste sluis en de schreeuwen en gekletter van pikhaken zijn
niet van de lucht.
De sluiswachters schudden hun hoofd en hopen op een fooi..
Hier in Corre ligt ook een omgebouwde Spaanse visserman van hout die we
eerder in Corbie op de Somme hebben gezien. De eigenaar woont er op en
werkt nu voor... Locaboat. Hij spreekt trouwens goed Engels, een unicum
hier in Frankrijk. Zijn droom is nog steeds een echte Hollandse 'luxe
motor' te kopen, maar dan moet wel eerst zijn oude schip verkocht. En dan
heb ik mijn twijfels, want als een Fransman een boot ombouwt...;-))
Met groet..... Frank
Bernhard senior
26 juli 1998
Hallo all,
en vooral dan Cees, de motorman...
In Soing, waar we onder een boom liggen, horen we ineens een bekend
ploffend geluid uit een boomgaard aan de overkant. Dus, rap op de fiets
om te kijken wat er te zien valt.
In een oude boomgaard staan twee stokoude broers met een strooien hoedje
op aan een grote cirkelzaag bomen klein te maken. De zaag wordt
aangedreven door een heel lange leren band, die om een pully ligt van een
staande stationaire motor.
De motor blijkt een 60 jaar oude Bernhard benzinemotor te zijn, die nog
steeds bij 'de eerste ruk aan het koord' aanslaat. Mooi gezicht, die oude
stamper van zeker een meter hoog. Zonder uitlaatdemper natuurlijk!
Ik vraag of ze hem willen verkopen..
"Non", is het simpele antwoord. Ze gebruiken dat ding nog ieder jaar om
hout te zagen, dus waarom zou je hem weg doen??
Als je zo onderweg je ogen goed de kost geeft dan zie je heel wat moois
staan in oude vervallen schuren..
Oh ja Cees, ik had net geen camera bij me want mijn korte broek zakt
daarvan af!
Met groet... Frank