BELANGRIJK!!!!!

BELANGRIJK!!!

IN HET NIEUWS.

IN DE BLADEN.

EMAILPORTRET.

Falco is donkerbruin en heeft vier witte voetjes, hij heeft een lange bles over zijn neus. Hij is op de schoft 1.68 meter groot. Het is een robuust paard, met stevige gewrichten.

Never is bruin en heeft drie witte benen en 1 zwarte, hij heeft een wit stipje tussen de ogen (kolletje) en een witte vlek (snebje) tussen zijn neusvleugels. Hij is op de schot 1.72 meter groot. Never is wat sierlijker, heeft een wat langere rug en heeft in vergelijking tot Falco wat fijnere gewrichten.

Eigenlijk berijden wij ons paarden alleen zelf.
Zo af en toe als ik met de opleiding van een paard niet echt verder kom laat ik mijn instructeur er wel op rijden om zodoende weer tot een nieuw trainingsschema o.i.d te komen.
Verder heeft mijn schoonvader er wel eens opgezeten maar toen hij ging draven wilde hij er weer snel af. Ook een vriendin heeft wel eens op Falco een buitenritje gemaakt. We vinden het zelf veel te leuk om op de paarden te rijden dus doen we dat ook het liefst zelf. Alleen in noodgevallen bij ziekte o.i.d. zou iemand anders onze paarden rijden.

- Hoe vaak en hoe lang moet een paard per week bereden worden?

Dat is verschillend.
Onze paarden worden 's morgens altijd circa 20 minuten gestapt en 's avonds een uur gereden.
Paarden zijn van nature bewegingsdieren ze lopen de hele dag over het land te grazen en af en toe trekken ze een sprintje. Heel tegennatuurlijk zetten wij de paarden op stal.
Hiermee beperken we zijn bewegingsvrijheid.
We zouden het ook liever anders zien maar goed dan moet eerst de staatsloterij even bij ons langskomen. Een paard dus op een landje zetten en er nooit op rijden is geen probleem, maar een gezond paard 24 uur op stal laten staan is paard onwaardig.

Dus we proberen de paarden zoveel mogelijk van stal af te halen.
Zodoende worden ze 's morgens gestapt. En gaan we 's avonds rijden. In mei mogen ze ook weer een poosje het land op, zodat ze dan ook nog even lekker uit stal zijn.

Maar we maken ook rustig een buitenrit van 2 uur. Wat hierbij belangrijk is, is natuurlijk de conditie en het uithoudingsvermogen van een paard.
Zo zal bij voorbeeld Falco (die een blessure heeft gehad en totaal geen conditie heeft) nu best een 2 uurs rit volhouden echter de volgende dag kan hij niet meer op of neer van de spierpijn.
Dit paard loopt op karakter en zal altijd blijven lopen ook heeft hij pijn.
Never zal op een gegeven moment gewoon afhaken die gaat niet vanzelf tot het uitsteste daar moet je hem wel toe zetten.
Een rit kan natuurlijk ook van intensiteit verschillen. De een rijdt een uur waarvan hij 45 minuten stapt, een klein galopje maakt en 10 minuten draaft, terwijl de ander 45 minuten draaft en galoppeerd en maar 15 minuten stapt.
Normaal gesproken hanteer je een 10 op 10 schema, vooral bij langere buitenritten. 10 minuten stappen en 10 minuten draven en dan weer 10 minuten stappen.
Zo kan een paard het lang volhouden.

Wanneer we in de rijbaan rijden beginnen we meestal met 10 minuten stappen, hiermee warm je de spieren wat op en werk je eventuele stijfheid van de spieren weg.
Daarna beginnen we met draven op lange lijnen en grote voltes (een cirkel in de rijbaan), wanneer het paard dat echt warm gelopen is stap je heel even een rondje om daarna wat moeilijker oefeningen te gaan rijden en te gaan galopperen met tussendoor even een stukje stappen. Na 50 minuten stappen we meestal nog 10 minuten uit voor de zogenaamde cooling down, hiermee komt de ademhaling en hartslag weer op een normaal niveau. Wanneer het paard bezweet was is hij na 10 minuten vaak weer droog (zodat hij geen kou kan vatten).
We verzorgen dan het paard en hij mag op stal.

Zo af en toe doen we het rijden afwisselen met longeren. Het voordeel voor het paard is dan dat hij het gewicht van de ruiter niet hoeft te dragen zodat de rug wat kan ontspannen.

De paarden krijgen 1 dag per week vrij. Ze worden dan alleen gestapt en mogen dan doen wat ze willen in de paddock.
Never gaat dan een paar keer rollen en gaat dan flink bokken en springen en rennen.
Falco die rolt alleen maar wat en sukkelt wat in het rond.
De boog kan immers niet altijd gespannen staan.

- Ga je dagelijks naar de paarden toe?

Ja ik wel, ik mis ze al als ik ze een dag niet zie.
Mijn man en ik gaan om de ochtend naar de paarden toe om ze te stappen en 's avonds gaan we vaak samen.
Vrijdags ben ik 's middags altijd vrij en verzorg ik ze alleen.
Verder heeft mijn man ook nog wat andere hobby's, zodat ik ze wat vaker alleen doe.

- Zat je als kind al op paardrijden?

Was dat maar waar.
Mijn ouders varen, en van het internaat uit was er geen paardrijden.
Zolang ik me kan heugen heb ik al willen paardrijden maar pas toen ik 15 á 16 was mocht ik met mijn vriendin mee naar paardrijkamp.
Na 2 dagen in de binnenbak rondrijden heb ik toen 5 dagen door het bos gereden.
Van rijden was niet echt sprake ik deed mijn opperste best om erop te blijven zitten. Aan het einde van het kamp had ik echter wel de trofee er het vaakst afvallen (zonder blessures gelukkig). Niet leuk natuurlijk.
Hierna ben ik zo af en toe met mijn vriendin mee geweest en heb met haar nog door het bos gereden. Pas op 19 jarige leeftijd ben ik echt op paardrijles gegaan.
Van het een kwam het ander en zodoende hebben we nu zelf paarden.

- Is je man ook fervent paardenliefhebber?

In het begin toen ik hem leerde kennen was hij doodsbang voor paarden.
Door mijn toedoen is hij er toch aan begonnen.
Mijn ouders lagen in Groningen te lossen, wij zijn bij een boer/manege gaan vragen of we een half uurtje 2 makke paarden mochten berrijden.
Ik had gezegd dat ik wel wat kon rijden, en Cor een heel klein beetje. Toen hij er eenmaal op zat was de angst bij Cor weg en had hij het paard in bedwang. Hij vond het zo leuk dat we in totaal 2 uur gereden hebben.
Achteraf was hij minder gelukkig want hij heeft een week van hevige spierpijn last gehad. Daarna kon ook hij erop blijven zitten en hebben we wat bosritjes gemaakt.
Hij was 21 toen hij voor het eerst echt les kreeg.

Nu nog steeds rijdt hij graag paard, maar vindt ook andere dingen erg leuk.
Hij wil best wedstrijden rijden maar als het wat moeilijk wordt, is de lol er een beetje af.

- Rijden jullie ook wedstrijden met de paarden?

Ja inderdaad.
Er bestaan onderlinge wedstrijden op maneges maar ook landelijke wedstrijden.
Deze worden per klasse ingedeeld dit naar niveau.
Je begint met de B van beginner.
Je moet dan een proef rijden volgens een protocol met vast voorgeschreven oefeningen. Dus bijvoorbeeld bij de A binnen komen in draf bij X halthouden en groeten voorwaarts in draf bij C op de rechterhand, bij B een grote volte enz... In de rijbaan staan zo verschillende letters zodat je weet waar je wat moet doen.
Bij de beginners gaat het eigenlijk om dat je het paard kan sturen en op de letter de oefening of overgang in kan zetten.
Zo'n protocol bestaat uit 26 onderdelen waar je dus een cijfer voor krijgt als je gemiddeld een 6 haalt krijg je een winstpunt (je hebt 156 punten)
Wanneer je 5 winstpunten hebt gereden mag je naar de L1 (lichtgevorderd 1) hier zijn de oefeningen wat moeilijker en wat sneller achter elkaar verder wordt er veel meer op de houding van het paard en ruiter gelet.
Bij weer 5 winstpunten mag je naar het L2 (lichtgevorderd 2).
De volgende klasse zijn M1 (middelgevorderd 1), M2, Z1 (Zwaar gevorderd 1) en Z2 bij deze klasse heb je meer onderdelen dan in onderliggende klasse dus moet je ook een hogere score halen.
Wanneer je in het Z2 5 winstpunten hebt gehaald.
Dan mag je bij de NVDR (Nederlandse vereniging van dressuurruiters) gaan rijden en zijn de klassen van ZZ-licht tot aan de proeven die je wel eens op TV met Anky van Grunsven ziet de Grand Prix Special en Kür op muziek.

Met Falco heb ik wel wedstrijden gereden en mochten we M1 gaan starten echter Falco is heel ziek geweest en daarna niet helemaal de oude geworden, hierdoor hebben we besloten dat hij geen wedstrijden meer hoeft te lopen.
Dus die is een soort met pensioen. Cor is L1 met hem geworden.

Met Never start ik nu in de klasse L2 en heb 2 winstpunten. Cor start L1 met hem.
Dit zijn allemaal dressuur wedstrijden.
Verder hebben we met Falco ook aan springwedstrijden deel genomen, die ongeveer dezelfde klasse indeling heeft.
Alleen bij springwedstrijden doen ze altijd de baan leuk aankleden met bloemtjes enz. hierdoor was Falco altijd afgeleid en bang zodat we daar nooit ver mee zijn gekomen. Cor zou het liefste met Never ook weer gaan springen.

- Niet zo'n leuke vraag, maar blijft een paard tot zijn natuurlijk einde bij zijn eigenaar of baasje?

Inderdaad ik moet er niet aan denken om afscheid van mijn paarden te moeten nemen, maar normaal gesproken overleven wij ze wel.
Dus hebben we er zelf ook over nagedacht.
Niet iedereen denkt daar hetzelfde over.
Sommige wedstrijd sporters verkopen het paard wanneer het niet meer aan de sport voldoet aan een recratieve ruiter of manege.
Wij zijn echter van mening dat de paarden onderdelen van ons gezin zijn. Wij zijn er dus ook heel erg aan gehecht.
Wij hebben besloten dat wanneer we het financieel kunnen volhouden dat de paarden bij ons blijven tot aan hun dood. Ook wanneer ze niet meer bereden kunnen worden, dan verkoop ik ze niet. Dat is met name de reden dat we liever een jonger paard kopen, zodat je er langer plezier van hebt.

- Kun je een paard tot op hoge leeftijd berijden?

Meestal kunnen paarden tot hun 20ste nog wel aan de westrijdsport deelnemen niet in de hoogste klasse maar een B of L wedstrijdje kan dan nog wel.
Daarna zal het meer recreatief worden. Toch zoals je bij Falco nu ziet is het met zijn 15e al uit de wedstrijdsport toch zou hij nog wel een B wedstrijdje kunnen lopen maar daar mogen wij niet meer in starten. Hij wordt dus nu nog wel getraind maar hij hoeft zich niet meer te bewijzen. Naar mate hij ouder wat zal het meer recreatief worden.

Toch is het wel zo dat een gemiddeld wedstrijdpaard niet ouder dan 9 jaar wordt.
Dit is schrikbarend.
De voornaamste reden hiervan is dat paarden vaak op een veel te jonge leeftijd al te zwaar belast worden.
Als je hoort van een 5 jarige die Z loopt is dat heel knap maar bedenk wel dat een paard op zijn 6de pas echt volgroeid is.
Een paard is op zijn tiende in de bloei van zijn leven, zo'n paard kan dan de Z proeven goed aan.
Waarom worden paarden dan vaak al ze vroeg te zwaar bereden zou je denken. Dat is vanwege een commercieel oogpunt, zo'n paard van 5 jaar is gewoon duurder dan zijn leeftijdgenoot die alleen nog maar recreatief gereden is.
Persoonlijk zou ik voor de 2de kiezen maar dat is persoonlijk.

Paarden zijn hele tere wezens ze lijken heel groot en stoer maar mankeren heel snel wat. Mensen die op paarden van hogere leeftijd hebben zijn zuinig met de paarden omgegaan dat is op zich ook een hele kunst. Wij hopen dus dat beide hun 30ste verjaardag bij ons mogen vieren maar wie weet wat de toekomst brengt.
Paarden houden is heel onzeker vandaag heb je de sterren van de hemel gereden en morgen kan het paard doodziek of ernstig kreupel op stal staan.
Iedere keer als ik op stal kom en alles is gezond dan ben ik al gelukkig.

- Hebben jullie nog meer dieren?

2 konijnen Mies en Muis. Voor meer dieren hebben we geen tijd. Helaas ik wil best meer dieren hebben maar dat zou niet eerlijk voor de dieren zijn.

- Wie verzorgt de paarden als jullie met vakantie zijn?

Als we al met vakantie gaan, gaan de paarden mee. Maar meestal blijft er geen geld over om op vakantie te gaan.
Het spreekwoord is Mensen met paarden hebben hemel op aarde, komen ze echter te sterven dan valt er niets te erven.
Dit klopt echt. Het kosten enorm veel geld maar daar staat wel tegenover dat ik eigenlijk iedere avond als ik bij de paarden ben op vakantie ben.

- Gebruik je internet met betrekking tot de paarden? Zoek je informatie op, of heb je een website waarop we ze kunnen bewonderen?

www.home-2.worldonline.nl/fhuisman/ Dat is onze site.
Hierop staan wel veel foto's van de paarden enz. zodat het voor een gsm verbinding minder vriendelijk is. Is zou nog eens een GSM vriendelijk site moeten maken, maar ja de tijd ontbreekt we zitten vaak bij de paarden.
Verder zoek ik regelmatig op het internet zaken op met betrekking tot de paarden.
Bijvoorbeeld: wedstrijdinformatie en uitslagen www.nbvr.nl,
bij ziektes of kreupenheden zoek ik naar informatie of eigenaren met dezelfde problemen www.bokt.nl,
of naar algemene zaken b.v.www.paardenpagina.nl.

- Heb je nog een leuke anecdote voor ons over iets dat je met ze hebt meegemaakt?

Je maakt heel veel mee met de paarden, zeker als je meer doet dan alleen rondjes in de binnenbak rijden.
Ik weet, we hadden Falco net en we gingen ons eerste onderlinge wedstrijdje met hem starten in een buitenbak.
We mochten met 4 personen losrijden en ik moest als enige in de bak blijven omdat ik als 1e moest starten. Falco vond dit niet zo leuk om alleen te blijven en wilde eigenlijk liever met zijn andere soortgenootjes mee, het zijn en blijven kudde dieren.
Ik kon hem er toch toe bewegen om de proef te starten en het geheel verliep erg rommelig.
Ik moest galopperen en daarna in draf en dan op het midden van de bak halthouden en groeten, nadeel alleen was dat Falco niet meer uit galop wilde en gewoon door bleef galopperen, heel rustig hoor.
Ik bleef rechtuit sturen en op het laatste moment stond ik dan stil, Falco met z'n neus tegen de voorruit van het busje waar de jury in zat (zeg maar 20 meter later dan de bedoeling was).
Op dat moment voelt dat niet fijn, de jury kon wel lachen, als ik er nu aan terug denk ik ook wel.
We hadden niet zo goed resultaat dat moge duidelijk zijn.
Bij Cor begreep Falco meer wat de bedoeling was en werd hij gelijk 1e toen was ik toch wel weer heel trots op mijn mannen.

Verder gingen we bijna voor het eerst een buitenrit vanaf de manege maken.
We hadden gehoord dat je ergens heel leuk kon rijden langs het water op de zaag (bij Krimpen aan de lek, eilandje tegenover kruising Lek, Noord en Nieuwe Maas)
Wij hadden al heel wat obstakels overwonnen om daar te komen.
Zo moesten we een drukke dijk over, waar de bus ook langs reed, een houten rammel bruggetje over, maar Falco was heel braaf. Eenmaal op de Zaag stapten we heerlijk langs de rietkraag en daar verder op de rivier met de schepen erop. Ik houd niet van varen maar schepen zien varen doe ik graag. Zo was het natuurlijk nog beter vanaf een paarderug de schepen voorbij zien gaan.
Eenmaal aan de punt besloot Falco dat hij het echter wel gezien had en van de terugreis heb ik echter maar heel kort en weinig kunnen genieten. Met tranen in mijn ogen van de wind gingen we in volle galop over een heel smal pad met aan weerszijde basaltstenen, heel snel waren we weer aan het begin van het pad en daar stopte meneer weer gelukkig.
Ik kwam zonder kleerscheuren maar met knikkende knieen van mijn monster af. Falco heeft dit soort geintjes nog lang gedaan, op de heen weg super braaf maar keerde niet om want hij ging er vandoor en was niet te stoppen.
Wij bedachten dan een andere tactiek en maakte een klein blokje om tussen bomen door zodat hij zijn richting gevoel iets kwijt was en dan stapte hij heel braaf terug als of hij het nog nooit gezien had. Toch zijn paarden heel slim want ook dit had hij na 2 keer door.
Nu kunnen we hem echter wel in bedwang houden en rustig omkeren, soms voel ik hem het nog wel een proberen maar nu hebben wij hem door.

We hadden de knoop doorgehakt, Never op zijn gezondheid laten keuren en jawel hij was goedgekeurd en hij was na de betaling van ons.
Ik weet wel het was zaterdag en er reden allemaal kindertjes met pony's in de bak.
Ik ging met Never rijden mijn eerste rit op hem. Het enige wat ik kon was passagieren want hij schoot achter elke pony aan.
Die kindertjes achterom kijken want die hadden zo groot hijgend paard in de nek (Never is op de schoft 1.72 meter Pony's waren gemiddeld 1.40 meter).
Na 7 jaar paardrij ervaring had ik toch gedacht dat ik wel wat meer kon had en hem netjes kon sturen, maar ik werd even op mijn plaats gezet.
De volgende keren had ik hiervan geleerd en heeft hij het niet meer gedaan.

Cor heeft ook eens rodeo op Never gedaan. Hij zat op Never zonder zadel en had alleen een halster met 1 touwtje eraan. Never was toen al heel erg braaf en dat ging goed. Ik zat op dezelfde manier op Falco en dat deden we wel vaker.
Echter deze keer zag ik Never met een blik kijken naar Falco "kom we gaan een spelletje spelen", ik zag het voelde Falco reageren ik liet me er gelijk afglijden en Falco bleef braaf staan. Never bedacht dat het veel leuker was om rond te bokken met Cor op zijn rug en stoppen was absoluut niet zijn plan. Het was net rodeo in de cowboy films en nadat Never eindelijk stil stond kon ik niet meer stoppen van het lachen, ik had het aan zien komen, Cor niet. Die zag wat witjes en heeft daarna besloten dit niet snel weer te doen.

Zo kan ik nog wel uren doorgaan.
Het houden van paarden kan heel leuk zijn.
Bij ziektes is het net als bij kinderen, je kunt zo heel weinig voor ze doen. Uiteindelijk moeten ze toch (eventueel met behulp van arts en medicijnen) zelf beter worden.
In dat soort situaties is het houden van paarden wat minder leuk.
Wij zijn heel erg gehecht aan ze, ze zijn echt onze vrienden, wanneer ze dan pijn hebben, hebben wij dat ook.
Toch heb ik vanmorgen weer lekker op Falco een paar rondjes in de bak mogen draven en hij liep goed. Dat maakt mijn dag weer helemaal goed. Cor is met Never naar het strand geweest en heeft zich heerlijk uitgeleeft. op zulke dagen is het heerlijk om paarden te hebben.
Maar hopen dat morgenochtend alles nog gezond is!

Mijn motto: leef bedaard, rijd meer paard!!

Femmy Huisman-Heuvelman
Schippersdochter (van familie Heuvelman m.s. "Aqua Nova") en paardeneigenaar.

Naar het begin van SOFA e-zine.

INGRID.

KLEINE GASTJES.

UITGAANSTIPS.

ESTHER.

TECHIES

DIEREN SITES.

SPREUK VAN DE WEEK.

OP DE HAK...

FRANK.

KOMKOMMERTIPS.

EMAILPORTRET.

RECEPT.

VRAAG EN AANBOD.

SITE SEEING

LILIAN.

JEANINE.

SOFAGIRL.

VOORUITBLIK.

REACTIES.

Begin.

Ook een eigen rubriek in SOFA?
Mail naar: Henriette