Hangzhou, 30 juli 2001
Binnenvaarders in China (4)

Onderweg horen we regelmatig van medereizigers die even
gebeld hebben met het thuisfront. In hotels gaat dat
goed. Meestal moet je eerst een 'deposit' van een paar
honderd yuan betalen bij de kassier, voor de lijn op je
kamer wordt vrijgemaakt. Als je daarna belt vliegen de
yuan's erdoor, maar geld is niet alles, toch? ;-) Leuk
dat in Nederland ook lijstberichten voor een beetje
extra betrokkenheid zorgen. 

Niet helemaal duidelijk is waar de groepsfoto van de
reizigers in de Verboden Stad in Peking te vinden is,
begreep ik. Klik maar even door naar
http://www.vaart.nl/binnenvaart/chinafoto.htm .
Binnenkort vind je daar meer foto's, maar voorlopig is
het meemmaken van de reis even belangrijker. Bovendien
hebben de reizigers zelf ook genoeg te vertellen... 

Shanghai slaat alles tot nu toe. Zondag kwamen we daar
aan, na een korte vlucht van Wuhan. Dat Shanghai anders
is, was meteen te zien aan de nieuwe gebouwen die
overal hoog de lucht in steken. Het Hyatt hotel schijnt
met 420 meter voorlopig het allerhoogste. 'Bij Shanghai
vergeleken is Rotterdam een gehucht', zei iemand. Laat
zijn baas in Rotterdam het maar niet horen... Het is
alsof Shanghai beter aanvoelt hoe je hoogbouwt. Ruimer,
niet zo gedrongen langs de rivier. Daar, aan de Bund
(de aloude stadspromenade) wordt het beeld nog steeds
bepaald door gebouwen uit de koloniale tijd. Maar aan
de overkant van de Huangpo (de laatste tak van de
Yangtze-rivier die hier in zee stroomt) is het rondom
de (letterlijk) schitterende televisietoren een waar
feest voor hoogbouwarchitecten. 

Voor we dat allemaal van dichtbij konden aanschouwen
waren er eerst de Yu tuinen (Ming-tuinen,
oorspronkelijk 16e eeuw). 't Is dat lokale gidsen dit
soort uitstapjes in hun standaard-programma hebben,
maar anders... Onderweg naar de Bund, vroeg de gids of
er belangstelling was voor een extra havenrondvaart,
tegen een kleine bijbetaling. De vraag was eigenlijk
wie er niet meewilde. De handen in de bus bleven
allemaal op schoothoogte, en gingen op elkaar toen de
gids bekende dat hij de kaartjes alvast had gekocht...
Bootjesgekken kun je niet blijer maken. Dus zaten we in
een mum van tijd aan boord, met zicht op lange slepen
binnenscheepjes, passerende zeeboten, nieuwbouw op de
westoever, teveel en te druk om op te noemen. Druk
zoals Rotterdam dat ook ooit was... Achter de hoge
tuibrug keerden we, om het schouwspel van de andere
kant te zien, maar de foto- en videofanaten bleven van
stuurboord naar bakboord heen en weer gaan. Zo prachtig
was het! 

Verrassend was ook het avondeten, na het bezoek aan een
jade-expositie. Het restaurant lag er tegenover. De
gids noemde het een Mongoolse barbecue, waar iedereen
zelf z'n schaal met groenten, vlees en sauzen vulde, en
die liet bakken door een stel acrobatische koks rond
hete bakplaten. Of het smaakte hing af van je eigen
menusamenstelling... De meesten ging het voortreffelijk
af. Er waren er ook die kwistig de zoutpot hanteerden
om de eigen zouthuishouding weer wat op peil te
brengen. Dat blijkt nuttig na alle gezweet. Je raakt
hier meer kwijt dan je thuis gewend bent. Overigens
lijkt het gezelschap langzamerhand ook rijp voor een
vergelijkend onderzoek naar de kwaliteit van
anti-diarree-pillen... 

Na het voortreffelijke selfservice-diner had de gids
nog een verrassing voor de echte 'diehards', een
nachtrondtoer 'Shanghai by night'. De helft haakte af
bij het hotel, de rest ging door met de bus, via de
tunnel naar Pudong aan de overkant voor een eerste stop
bij de Hyatt-toren. De gids fluisterde ons in hoe je
voor nop van het schitterende uitzicht kon genieten.
Met de supersnelle lift naar de 54ste etage, daar
gewoon de lobby van het Hyatt-hotel binnenlopen, en de
verlichte Bund ligt aan je voeten... Een prima tip.
Vanaf de Pudong-boulevard was de Bund trouwens ook zeer
het aanschouwen waard. Terug in het oude stadsdeel
maakten we een zondagavondwandeling over diezelfde Bund
en later nog door een van de drukste winkelstraten (op
zondagavond tot half elf open). Een belevenis op zich. 

Maandag was Hangzhou het doel van de reis per bus. Dus
alles weer ingepakt voor de volgende
overnachtingsplaats. We slapen de resterende nachten
telkens in een ander hotel. In Hangzhou begint het
Grote Kanaal naar Peking. Maar voor we daar iets van
zagen trotseerden we een theeschenkerij met
theeplantages, want Hangzhou levert naar verluidt ook
de beste groene thee van China. Het toeristisch
vaartochtje op het West Lake was de meeste reizigers
wat te tam. Vandaar de gretige reactie op het voorstel
daarna door te rijden naar een echte binnenvaartsluis.
We zagen er de slepen in- en uitvaren. Enthousiasme
alom. De avond was er voor vrij stadsvertier, met
ondermeer een markt vol neo-antiek. 

Dinsdag vroeg uit de veren. Om zes uur worden we
gewekt, de bus vertrekt om half acht richting Huzhou
voor een vaartocht van vijf uur langs Wuxi en door het
Lake Tai. Deze 'maritieme studiereis' weet van geen
ophouden. 

Groeten van de China-vaarders uit Hangzhou, 

Dirk van der Meulen
VAART!Info 

Meer 'Binnenvaarders in China': 
[1] [2] [2a] [2b] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10]
[11] [12]