China-vaarders delen foto's en herinneringen op reünie in Dordtse Merwehal

'Het was of we in China even
op een andere planeet zaten'

  • Gepubliceerd in Weekblad Schuttevaer, 20-10-2001
  • Bekijk de volledige reisreportage: 'Binnenvaarders naar de Yangtze'

    DORDRECHT - 'Nee, nee...', corrigeert een China-vaarder in de volle zaal van de Dordtse Merwehal het welkomstverhaal van Jos Hubens, die het water voor de dam in de Yangtze 175 meter hoog laat opstuwen. Wie goed rekent komt tot de conclusie dat de grootste stuwdam ter wereld in 2009 een stuwhoogte bereikt van 175 meter boven zeeniveau. Per saldo stijgt het water 'maar' circa 80 meter. Dat is precies het verval van de vijftrapssluis naast de stuw. Wie het zelf wil bekijken kan in 2002 opnieuw met Vereniging De Binnenvaart op reis naar China.

    'Welke Chinees loopt er in zulke kleren rond?' Hubens, in een roodzijden kimono en een mandarijnenmuts op zijn hoofd: 'Ik, en het gaf nog een hele oploop van Chinezen toen ik die kimono stond te passen in zo'n stalletje...'

    De voorzitter van Vereniging De Binnenvaart laat alle waterbouwkundige berekeningen langs zijn roodzijden kimono afglijden. Van de 170 China-vaarders waren er 's ochtends al tegen de honderd in de nieuwe bovenetage van de Merwehal. Veel deelnemers aan de vijf reizen van afgelopen zomer begroetten elkaar enthousiast als vrienden bij dit weerzien in Dordt. De tafels lagen in een mum van tijd bezaaid met foto's en albums, waar ieder voor zich wel weer gemiste momenten uit tevoorschijn haalde. Reizigers uit dezelfde groep hebben al gauw de sfeer weer te pakken: van zeer uitbundig tot een tikkeltje nors. Een paar oudere schippers klagen dat ze het allemaal niet zo hebben beleefd, dat de gidsen van niets wisten en dat ze heel de 'Jos Hubens-sluizen' in Hangzhou hebben gemist.

    DSCN1853 DSCN1854 DSCN1856 DSCN1855

    Afdingen irritant
    Van de meeste anderen hoor je niets dan lof. 'Het was een fantastische reis', zegt ook oud-schipper Jan van Strien (ex Gijsbert Sr). Het enige waar hij zich aan stoorde was het moeten afdingen op wàt je maar kocht. 'Pure oplichterij', meent Van Strien. 'Onze gids zei dat Chinezen graag handelen. Nou, dat is geen handel, maar tillen.'
    De uitersten in China vielen hem op: 'Het ene moment leef je in het stenen tijdperk en het andere in de zeer moderne tijd. Af en toe had ik het gevoel dat we even op een andere planeet zaten. Al die verkeerswegen over elkaar in Shanghai, daar kunnen we in Nederland nog wat van leren. De binnenvaart lijkt niet met de tijd meegegaan; wat we op het Keizerkanaal allemaal zagen varen was gewoon lachwekkend.'

    Van Strien reisde al vaker naar het Verre Oosten. Daarom koos hij bewust voor een late vertrekdatum, 7 september. 'Met een temperatuur van 26 tot 32 graden is dat een fijne tijd.' De aanvallen op Amerika had natuurlijk niemand voorzien. 'Als ze me toen voor de keus hadden gesteld: blijven of teruggaan, was ik niet gebleven. Je bent dan toch ver van huis in een vreemd land', zegt Van Strien.
    De groep pakte het rustig op. 'We hadden een ontzettend leuke groep. Met schippers onder elkaar heb je niet gauw problemen', zegt hij, ook terugdenkend aan de vele Schuttevaer-reizen die hij meemaakte.

    Uitwijken naar De Kuip
    's Middags was de zaal tijdens de najaarsbijeenkomst van 'De Binnenvaart' beneden en boven tot de laatste stoel bezet met een kleine 500 leden. 'De zaal is niet groter. Misschien moeten we nog eens uitwijken naar De Kuip', grapte Hubens als voorzitter van de snelgroeiende vereniging met inmiddels meer dan 2500 leden.
    Een jaar geleden riep hij met toch wel enige aarzeling: 'We gaan naar China!'. Dat er uiteindelijk zoveel binnenvaarders mee zouden gaan, had niemand verwacht. 'En je mag gerust van mij weten dat ik me wel eens angstig heb afgevraagd: àls er nou maar schepen zijn... Nou, die waren er. Ik ben heel wat gewend, maar zoveel schepen heb ik in m'n hele leven nog niet bij elkaar gezien.'

    De foto's in de vele albums getuigden ervan, evenals de China-vaarders in hun enthousiaste verhalen. Ze raakten er ook 's middags in de pauzes niet over uitgepraat. De speciale China-CD-Rom (1600 digitale foto's met verhalen en videofragmenten, samengesteld door Chris van Eijmeren) en de video 'Binnenvaart in China' (100 minuten, gefilmd en gemonteerd door Hans van Laar met commentaar van Jos Hubens) gingen als warme broodjes over de toonbank.

    Hoeveel schepen?
    Na de video-première werden er vanuit de zaal nog veel vragen gesteld. Technische vragen over de stuwdam in aanbouw, de sluizen; vragen of Chinese kinderen ook naar internaten gaan ('daar zijn we niet achter gekomen'); of de schepen ook worden gekeurd door een Chinese scheepvaartinspectie ('wel naar gevraagd, geen duidelijk antwoord op gekregen'); hoeveel binnenschepen er in China varen ('elk schip heeft een nummer, dus het moet ergens geregistreerd staan, maar wie het weet mag het zeggen'), of er veel particulieren varen, en of er ook een Chinese schippersbeurs is. 'Met evenredige vrachtverdeling?', voegde oud-Schuttevaer-voorzitter Klaas van Dorsten er lachend aan toe.
    'We hebben nu wat contacten bij de Universiteit in Wuhan, maar of we antwoorden krijgen is de vraag', zei Jos Hubens. Een antwoord was er wel op de slotvraag: 'Welke Chinees loopt er in zulke kleren rond?' Hubens, in een roodzijden kimono en een mandarijnenmuts op zijn hoofd: 'Ik, en het gaf nog een hele oploop van Chinezen toen ik die kimono stond te passen in zo'n stalletje...'

    Vereniging De Binnenvaart biedt ook in 2002 samen met reisorganisator Tiara een tweetal binnenvaartreizen naar China aan (vertrekdata 19 juni en 13 september). Daarnaast wordt een nieuwe reis georganiseerd, met als mogelijke bestemmingen Portugal (Douro), Italië (Po) of Skandinavië. Meer informatie daarover verschijnt in het verenigingsblad en op de nieuwe, eigen website: www.debinnenvaart.nl.

    Dirk van der Meulen



  •