12 Mei '05 -'Alle bestelde hekken worden nu bij havenbedrijven geplaatst'
WERKENDAM 12/5 - Hoe kom je van je schip nog met goed fatsoen op de
openbare weg? Deze vraag hield het Schuttevaer-congres in Werkendam
donderdagmorgen intensief bezig. 'Vorig jaar heeft kennelijk elk
bedrijf z'n hekken besteld en die worden nu geleverd', schertste
Schuttevaer-directeur Kees de Vries. Hij ziet nu al grote problemen
voor binnenvaarders bij honderden zo niet duizenden bedrijven in het
achterland.
Er is volgens De Vries geen wet die schippers de vrije toegang tot
bedrijfsterreinen garandeert en met duizenden bedrijven afzonderlijke
afspraken maken is volgens hem evenmin te doen. 'In de zeehavens lukt
het bij tankterminals redelijk, maar containerterminals gaan allemaal
hun eigen gang. Dat los je niet zo eventjes op', aldus de
Schuttevaer-directeur. 'We moeten zien te voorkomen dat het tot een
grote clash komt tussen schippers en walbedrijven. Daar schiet niemand
iets mee op. Maar het is onvermijdelijk dat het nooit meer zo wordt als
het vroeger was.'
Eén van de mogelijke oplossingen die De Vries ziet is het publiceren
van regelingen die Koninklijke Schuttevaer met een aantal bedrijven
heeft getroffen. Andere bedrijven kunnen daar een voorbeeld aan nemen.
Naar openbare weg
Theo Janssen (afdeling Gelderland) suggereerde een juridische
oplossing. 'Schippers hoeven niet die bedrijfsterreinen op. Waar het om
gaat is dat ze vanaf de openbare vaarweg de openbare weg moeten kunnen
bereiken.' Janssen veronderstelde dat de Vereniging Nederlandse
Gemeenten daar mogelijk behulpzaam bij kan zijn, of de plaatselijke
brandweer en andere nooddiensten omdat die bij een calamiteit ook het
schip moeten kunnen bereiken. Hij herinnerde er verder aan dat een
schipper aan een buurman die langszij komt overpad moet verlenen. 'Maar
als die buurman aan de wal is, houdt het kennelijk op. Dan staan er
hekken. Daar klopt iets niet met het recht.'
In artikel 7.09 van het Binnenvaartpolitiereglement (BPR) staat letterlijk:
Een aan een aanlegplaats gemeerd schip moet gedogen, dat
een ander schip langszijde komt of langszijde daarvan vastmaakt en
daarover gemeenschap met de wal heeft anders dan om te laden of te
lossen.
Directeur De Vries beloofde die invalshoek juridisch te laten onderzoeken.
Amsterdamse aanpak
Piet Nefkens van Nefkens Advies vestigde de aandacht op de 'veilige
haven' die het Havenbedrijf van Amsterdam nastreeft. Nefkens interviewt
in opdracht van het GHB een groot aantal bedrijven en schippers over
hun veiligheidswensen. In de afdelingsjaarvergadering
begin dit jaar in Amsterdam kondigde havenmeester Astrid Kee al aan dat
het Havenbedrijf, ook vanwege nieuwe security-eisen, de wachtplaatsen
geheel opnieuw wil indelen. Korter wachten bij de terminals en langer
wachten buiten het laad- en losgebied. 'Dat het ingrijpend zal zijn
voor de binnenvaart realiseren wij ons heel goed, maar we hebben geen
andere keus. We hopen in goed overleg werkafspraken te kunnen maken met
uw brancheorganisatie', zei Kee destijds.
Op de tweede congresdag zou de discussie worden hervat bij het overleg
over 'River Information Services', die ook de voormelding van schepen
bij terminals in het kader van ISPS (havensecurity) kunnen omvatten.
In zijn jaarrede blikte Schuttevaer-voorzitter dr Jan Terlouw terug op
het jaar 2004 als 'opnieuw gedenkwaardig en enerverend'. Daarin noemde
hij ook de nieuwe aandacht voor veiligheid:
In onze huidige maatschappij zijn tolerantie en
zingeving geen vaststaande ijkpunten meer. We zoeken een balans tussen
terrorisme en maatregelen er tegen die oirbaar zijn. Dat heeft te maken
met bescherming van de basisprincipes van onze democratische
rechtsstaat. We bespeuren een zekere verwarring in Nederland. Pasklare
oplossingen ontbreken. Van bestuurders wordt kalmte gevraagd, maar de
huidige mediacultuur vraagt van hen ook uitstraling, charisma,
oneliners. Laten we ons hoeden voor een te negatieve, pessimistische
benadering. Pessimisme heeft zelden iets goeds opgeleverd, het zijn
durf en dynamiek die de horizon er lichter doet uitzien. Van het
verleden kunnen we leren dat de flexibiliteit en inventiviteit van
mensen grenzeloos kan zijn en dat er, ook in tijden van tegenspoed,
altijd nieuwe wegen en oplossingen gevonden worden.
[...]
Een punt van uitermate grote zorg blijft het securitybeleid dat steeds
meer belemmeringen opwerpt voor de normale uitoefening van ons werk.
Steeds meer worden terreinen afgesloten met hekken en steeds meer
hekken gaan dicht. En elke bedrijf handhaaft zijn eigen regels. We
worden er nu en dan echt opstandig van, vooral als de vrouw niet aan
boord kan komen vanwege een weigerachtige portier. Niet vergeten mag
worden dat we tenslotte ook aan boord wonen! Het hoofdbestuur heeft er
over nagedacht wat hieraan kan worden gedaan.
Het is helaas niet mogelijk wetgeving te ontwikkelen die u en uw
bemanningsleden onbeperkt toegang tot de overslagterreinen zal geven.
De eigenaren van die terreinen zijn feitelijk autonoom in het bepalen
wie en onder welke voorwaarden wordt toegelaten, net zoals u dat aan
boord van uw schip bepaalt. We kunnen ook niet met al die duizenden
overslagbedrijven apart afspraken maken. We zullen dus een tussenweg
moeten verzinnen. We kunnen hier morgen op terugkomen tijdens de
behandeling van de voorstellen. Dan spreken we ook over het RIS.