|
|
Sofa hèt luchtige e-zine voor de binnenvaart
Gemaakt door: Wiklo Rianne Josef Peter Lilian Henriette
Volgende SOFA ± 20 maart 2008
|
|
|
PEILING:
Door: Henriette
Is het gezinsleven nog wel mogelijk aan boord?
De internaten lopen in een rap tempo leeg en alle voorspellingen van het kindertal blijken al jaren te positief te zijn.
Hoe zien jullie dat eigenlijk?
Zoals het is. Daarom hebben wij het kinderaantal van het internaat
mee laten wegen in de keuze voor een internaat. In Zwolle waren nog 90
basisschoolkinderen, dus die kunnen nog even vooruit (hopen we)
Het antwoord moet ik schuldig blijven, omdat ik me daar nooit echt
helemaal in verdiept heb. Wel natuurlijk e.e.a. gelezen, maar geen
schoolgaande kinderen gehad.
Ik denk dat de internaten blijven bestaan, maar dan kleiner of minder in aantal.
Heb zelf geen internaters meer aan boord. Maar hoor wel dat er veel
veranderd is omdat kinderen ook al 'in systeem' naar het internaat
gaan. Zelfs leiding blijkt niet exact te weten of de kinderen komen of
thuis zijn.
Inderdaad is afgelopen zomer bijna een kwart van onze internaatsbevolking van het internaat gegroeid of anderszins vertrokken.
Toch denk ik dat er, doordat vrouwen meer bewust voor het beroep schipper kiezen, een kentering komt in de kinderaantallen.
Mogelijk worden dat dan wel '14-14 kinderen' ,waardoor het internaatsgebeuren een stuk dynamischer wordt voor de groepsleiding.
Zonder kinderen is dat voor ons een beetje moeilijk in te schatten,
maar volgens mij krijgen veel jonge stellen juist weer
méér kinderen dan bijvoorbeeld een generatie geleden.
Niet zo positief, maar wij werken toe naar een bestaan aan de wal.
Ik vind het moeilijk. We gaan ervan uit dat onze zevenjarige het
internaat niet af kan maken, omdat het aan kwalitatieve voorzieningen
ontbreekt.
Is het nog mogelijk om een gezinsleven aan boord te hebben nu de vaart verandert?
Wij vinden absoluut van wel. Het is gewoon een kwestie van 'willen'.
Op korte termijn zal best nog wel gezinsleven aan boord mogelijk zijn.
De veranderingen in de vaart (wat het gezinsleven betreft) gaan niet
van vandaag op morgen, maar ik kan me voorstellen dat dat langzaam
'uitsterft' - het varende gezin.
Ja hoor prima, als je ervoor kiest om niet continue te varen is er tijd
genoeg voor een prettig sociaal leven. Ik vind het zelf ook wel eens
prettig om in het weekend te varen, gezellig het hele gezin bij elkaar
zonder dat je overal naar toe moet.
Door weinig tijd komen kinderen veel te kort.
Ik vind van wel, je moet zolang de kinderen aan boord zijn je best doen
er een normaal dagritme op na te houden (dus moeders doet niet helemaal
mee in 24-uurs programma). En daarna is het wel eens lastig plannen 's
maandags en 's vrijdags, met wel of niet al aanmelden en wel of niet al
de auto eraf (en ben je ‘s nachts auto's aan het rondrijden enz.). Maar
over het algemeen vind ik het meevallen... Gevolg is wel dat ons varen
tijdelijk een stuk suffer/weinig aantrekkelijk geworden is met die
rondjes rond de kerktoren. Dit alles weegt voor mij echter niet op
tegen het 'spook' van een huis aan de wal...
Wees eerlijk, de macht van de accountmanager van uw bank is bovenmatig
aanwezig. Het schip moet varen. Geen dag stilliggen. Dat zijn niet de
optimale ingrediënten voor een gezond gezinsleven... De rat race
naar groter is hier debet aan
Als je je hiervoor wilt inzetten, is dat zeker nog mogelijk.
Nee, op veel bedrijven mogen kinderen onder de zestien niet meer over
het terrein of er mag helemaal geen bemanning over het terrein. Op de
Rijn kan je geen auto van boord zetten. Als je stilligt is iedereen van
boord en naar huis.
Ja, maar je moet het wel willen, zoals met bijna alles.
Zie jij nog toekomst in de huidige opzet van de internaten?
Nou, dat weet ik niet. Ergens zou het goed zijn om drie internaten
in Nederland neer te zetten: noord, midden en zuid. En vervolgens alle
bestaande internaten op te heffen. Maar goed, dat is makkelijker gezegd
als gedaan.
Zoals ik al zei: geen schoolgaande kinderen, dus eigenlijk geen idee.
Ik vraag me af of we niet beter kunnen kiezen voor wat minder (in
aantal) maar grotere internaten, in plaats van dat iedereen zoals nu
het krampachtig probeert te redden met BSO en eventueel jeugdzorg. Ik
wil liever ook niet verhuizen, maar vraag me wel af of we op lange
termijn goed bezig zijn zo.
Nee.
Ja, hoewel er wel iets zou moeten veranderen aan het netwerkende,
vergaderende, organiserende, administratieve, overleggende verslag op
rapport schrijvende waterhoofd... Dat blijft bestaan, ondanks het enorm
gedaalde kindertal.
Het aantal schepen neemt af, zodoende ook het aantal varensgezinnen en zie voorgaande.
Kan ik niet over meepraten.
Nee, binnen tien jaar is alles in de huidige vorm weg.
Nee, de huidige opzet zal verdwijnen doordat het aan kinderen ontbreekt.
Verwacht jij dat jouw kinderen het internaat nog af kunnen maken?
Ja. Het internaat waar wij voor gekozen hebben is een samenwerking
aangegaan met een kinderdagverblijf. Alle ruimte die verloren gaat door
minder schipperskinderen wordt opgevuld door kinderdagverblijfkinderen.
Dus de faciliteit blijft gehandhaafd, alleen de percentages veranderen.
Nee, zie volgende.
Ja, wij moeten nog vijf à zes jaar en dat gaat nog wel lukken, denk ik.
n.v.t.
Ja.
Mijn kinderen zijn om sociale redenen (handicap) niet op een internaat.
Ergo zij kunnen niet, want daar is geen expertise en geen capaciteit .
Alleen bij de GGZ verwante organisaties.
Kan ik niet over meepraten.
Nee, de jongste van vier gaat het internaat niet bezoeken. Probleem is
ook: door het dalende kindertal moet ook de leiding weg. De goede
leiding zoekt voortijdig een andere baan met meer vastigheid. Daardoor
staan er ontoereikende krachten voor de groep. Dat loopt niet goed,
waardoor ouders hun kinderen weer van het internaat halen.
Wij gaan uit van dat ze het niet af kunnen maken. Als het meevalt valt het mee.
Zou jij je kinderen nu nog naar het internaat doen?
Na de zomer gaat de eerste. Vrouw aan de wal en man met personeel
gaan varen vinden we helemaal niks. Als we allebei aan de wal gaan,
moeten we ons kind alsnog naar een kinderdagverblijf brengen. Dus
eigenlijk vinden wij ons vaargebied aanpassen en naar het internaat
gaan, helemaal niet zo'n slechte oplossing (denken we nu....)
Nee. Dat heeft niets met de internaten op zich te maken, maar meer met
de ervaringen van mijn partner en zijn zussen te maken. Toen er alleen
nog kostscholen waren. Ik zelf ben van de wal en altijd van het
standpunt uitgegaan dat ik mijn kinderen zelf op wil voeden en groot
zien worden. Al voor dat ik in de binnenvaart terecht kwam. Daar is ook
niks aan veranderd de afgelopen jaren, waarmee ik trouwens niemand voor
het hoofd wil stoten, of een oordeel vel over anderen.
Ja, maar ik ben wel blij dat we er nu al een paar jaar op hebben zitten
en niet zo heel lang meer hoeven. Ik maak me toch wel zorgen over de
toekomst van de internaten.
Als de mogelijkheid er was geweest, had ik ze gelijk al niet meer naar
het internaat gestuurd. En zeker niet nu ik hoor wat er allemaal
veranderd is. Zelfs leiding houden het voor gezien. Maar jeugd/ouders
mentaliteit verandert daar ook negatief aan.
Ja.
Als wij in een andere positie waren, zeker wel.
Als ik kinderen had, zou ik ze nog wel naar het internaat doen. Het zou
me echter wel veel moeite kosten, maar heb zelf geen slechte
herinneringen aan mijn internaatstijd en de kinderen hebben het er
zeker niet slechter gekregen.
Nee, als ik dit zes jaar geleden had geweten, was ik er niet aan
begonnen. Er is geen tijd om de jongste kinderen voor het slapengaan
een verhaaltje voor te lezen. De kwaliteit van de internaten is niet
toereikend.
Moeilijke vraag. Ik denk ja, maar met in mijn achterhoofd dat het geen gegarandeerde opvang tot achttien is.
Wat vind je van de huidige ontwikkeling in de binnenvaart, dat het gezinsleven zich steeds vaker aan de wal gaat afspelen.
Jammer.
Tja, waarom niet, maar ook waarom wel? Omdat ik niet van de vaart ben
bekijk ik het meer als mijn beroep. Wij hebben ook altijd woonruimte
aan de wal gehad (nog voordat we het schip kochten) en zijn graag
thuis. Wat dat betreft kijk ik er niet zo heel vreemd tegenaan. Zoals
het er nu dus naar uit ziet, kiezen wij daar op termijn ook voor. Toch
kan ik me zo voorstellen dat echte varensmensen het gezinsleven liever
aan boord hebben. Zeker als de kinderen klein zijn is het eigenlijk ook
hartstikke leuk om als gezin aan boord te zijn. Er zijn maar weinig
vaders die zo intensief met hun kind opgroeien, in de beginjaren, als
o.a. de schipper.
Ik vind het wel eens jammer, als we met kerst met een leuke ploeg in de
Maashaven liggen, denk ik: dat heb je aan de wal toch niet. Maar ja,
ieder zijn keus toch?
Prima.
Moet iedereen voor zich weten, de meeste mensen zijn nu eenmaal
groepsdieren/sociale wezens en mensen willen tegenwoordig overal aan
mee kunnen doen... Als dit varend niet meer lukt vanwege het
drukkere/onregelmatige/geen planning op te maken leven, is het niet
verwonderlijk dat het oude model verdwijnt. Ik kan niet zeggen dat ik
een kluizenaar ben maar ik vind het geweldig dat er door m'n
schippersleven minder vage, vrijwillig verplichte sociale bezigheden
van me worden verwacht... Dus houden wij het gezinsleven fijn aan
boord... Tot onze kinderen hun eigen vage, vrijwillig verplichte
sociale bezigheden aan de wal krijgen natuurlijk...
Met weemoed denk ik wel eens aan vroeger (20 jaar geleden). Doe dat ook eens en zie het verschil met nu, de verandering.
Met een beetje pech wordt het dan ongezelliger aan boord. Lig je eens bij een bevriende buurman opzij, zit die thuis!!!!
Tijden veranderen daar moet je in meegaan. Het lijkt ons ook wel rustig
als ik aan de wal ga en mijn man 14/14 gaat varen. Ik slaap soms in het
weekend maar 2 x 3 uur, omdat ik de auto elke nacht moet verrijden.
Laatst hadden we een reis naar de Boven-Rijn, toen ben ik met de
kinderen in ons huis geweest, omdat ik nergens aan boord kon komen.
Vanuit alle soorten schepen hoor je dit soort verhalen.
Mijn sociale leven speelt zich aan de wal af.
Werken jullie toe naar een vrijetijdssysteem in het bedrijf of willen jullie fulltime aan boord blijven?
Heel ouderwets fulltime aan boord.
Fulltime aan boord wordt dus niet onze keus, maar hoe en wat weten we
nog niet. Onze dochter is pas acht weken, dus we hebben nog tijd. Maar
zijn wel al met onze accountant gaan babbelen. Peuter- en
kleuteronderwijs willen we nog zelf doen, dus het moment van executie
is zo ver mogelijk vooruit geschoven. Wij hebben wel een huis gekocht
maar dat is bedoeld voor af en toe een weekendje en straks voor de
kinderen. Ik vind het nog steeds wel prettig aan boord.
Wij varen met zijn tweetjes en gaan per reis in ieder geval twee dagen naar huis.
Hebben tijdelijk aan de wal gewoond en dat heeft precies lang genoeg
geduurd... We zien een vrijetijds-systeem dus niet zitten. Zolang de
kinderen 'afhankelijk' zijn ben je gebonden aan de schoolomgeving,
alwaar wij verder geen enkele binding hebben... Of willen hebben, hihi.
Mijn schat aan de wal heeft de 'vrijetijd', ik de fulltime ;-)) Met
passen en meten kan veel. Voorlopig willen wij fulltime aan boord
blijven.
Wij werken naar vrije tijd toe en de vrouw fulltime aan de wal.
Wij werken toe naar een bestaan aan de wal.
Mijn andere eventuele opmerkingen zijn:
Succes met de SOFA!
Geen.
De mensen die met een vrijetijds regeling varen hebben vaak ook een
vaart waar geen lol aan te beleven is. Als je iedere week dag en nacht
weer diezelfde suffe containertoer moet doen en er weinig gelegenheid
is om te buurten of eens de wal op te gaan, dan wordt het na 14 dagen
inderdaad wel eens tijd om van boord af te stappen.
Geen.
Geen.
Nou, haar vrije tijd is een crime. Ga maar varen, veel rustiger.
Geen.
Ik zie het somber in en maak me zorgen over de toenemende groep
schipperskinderen met een zorgindicatie. Een groot deel heeft ADHD of
andere gedragsstoornissen of het is regelrechte jeugdzorg. Ze eisen
veel van de aandacht op en dat gaat ten koste van mijn normale kinderen.
Geen .
Naar het begin van SOFA e-zine.
|
WOORDENKRAAM:
Door: Lilian
Tijdelijke gezinsuitbreiding
Na terugkeer van vakantie vonden wij een e-mailtje in onze ‘brievenbus’
met als onderwerp: “Ik durf het bijna niet te vragen…”. Het bleek de
vraag van een leerling van het Scheepvaart en Transport College om een
stageplaats bij ons aan boord.
Hoewel onnodig op ons ‘kleine scheepje’ gaat hier aan boord al jaren de
discussie over het wel of niet willen varen met personeel. De man is
voor: “Dan hoef ik niet meer als een zenuwachtige paashaas de ruimen in
en uit te springen.” En de vrouw is tegen: “Het kost je toch een stukje
privacy én dan word ik voor mijn gevoel toch een stuk
nuttelozer.”
Zestien weken iemand aan boord is dan een mooie testcase en
toen wij ons na lang wikken en wegen aanmeldden bij de betreffende
instantie, waren de eerste woorden: “Wat fijn, een familiebedrijf! Dat
hoor je tegenwoordig niet zo vaak meer.”
Dus is ‘deze familie’ een paar maanden uitgebreid met een gezinslid.
Voor beide partijen even wennen en even de juiste draai vinden. Zorgen
van de man: “Kan ik hem dat vervelende karweitje nu wél of niet
laten doen?” Zorgen van de vrouw: “Hij vindt het eten bij zijn moeder
vást lekkerder!!"
Maar behalve zorgen maken óver, zorgen wij ook
vóór hem en hopen we dat ons tijdelijk gezinslid na 16
weken met een hoop nieuwe ervaringen, een hoop kennis en een fijne tijd
de zomer ingaat.
En misschien zijn wíj dan uit de vraag: wel of geen personeel?
Naar het begin van SOFA e-zine.
|
VAREND VRIJGEZEL:
Door: Peter
Een jaar geleden
Het is idd al een tijdje geleden dat ik nog iets neergepend heb, maar
laatste maanden had ik er totaal geen fut voor. Zelfs emails nakijken
was soms al teveel.
Maar onkruid vergaat niet zo snel, dus hier zijn we eens met een korte
blik, met wat de varende vrijgezel zoal uitgespookt heeft laatste jaar,
al weten velen onder jullie dit al via de gebruikelijke tamtam en
rooksignalen…
Er is nogal veel gebeurd vorig jaar. Alles uitgebreid opsommen en
vertellen, zou wel enkele edities kunnen vullen, maar dat zal ik jullie
besparen. Anders eindig je mss nog zoals ik en dat wens ik niemand…
Na het overlijden van m’n vriendin in januari op een paar meter van
mij, waarvan ik reeds geschreven heb in eerdere edities van sofa, ben
ik op verzoek van m’n werkgever op ons scheepje gaan varen tot die
moest geleverd worden aan de nieuwe eigenaar.
Ondanks alles was dit een betrekkelijk mooie tijd, gezien de
omstandigheden toch en voor m’n gevoel zaten we er toch samen op, al
was Annie lichamelijk niet meer onder ons.
Nog een afscheid
April was een zware maand voor me, op de dag dat ik verjaarde, kon ik
een laatste groet gaan brengen naar een jeugdvriendin, waar ik ook
beroepshalve contact mee had via het sluizencomplex
Berendrecht/Zandvliet, die overleden was aan een hartslagaderbreuk.
Gelukkig werd ik bijgestaan door een goeie vriendin van me, want alleen
had ik dit niet gekund. De kerkdienst en ter aardelegging kon ik
fysisch en mentaal niet aan, gelukkig begrepen ze dit ook.
Toen we eind mei het schip in Antwerpen, hoofdstad van Vlaanderen,
neerlegden, ben ik een weekje thuis geweest. Tenminste niet op een
schip, want 'thuis' voelde dit niet meer. Al wou ik dit aan niemand
laten merken, gezien ik geen medelijden wou van anderen.
Door een personeelsprobleem op een ander schip van m’n werkgever, ben
ik dan daar opgestapt. Dit op basis van 14/14, maar in die 14 dagen
vrij, zat ik dan nog 7-8 dagen op het schip, waar Annie overleden is.
Ik nam geen tijd voor mezelf en ondanks de waarschuwingen van anderen,
ben nogal een koppigaard op dat punt, bleef ik me 200% voor m’n werk
inzetten, ten koste van mezelf.
Hoe meer m’n vrienden dit tegen me zegden, dat ik verkeerd bezig was,
hoe hoger ik die muur maakte en stortte me nog meer op het werk. Want
voor m’n gevoel kon ik m’n werkgevers niet in de steek laten.
De gebruikelijke kleppen voor de ogen dus, zo van zagen jullie maar, ik weet goed waar ik mee bezig ben. Wat dus niet zo was.
Tijdens de laatste weken dat ik op de betreffende tanker zat, kon ik
zelfs niet langer slapen dan 2 uurkes per dag. Daar stelden m’n
collega’s zich ook al vragen bij, over hoelang ik dit nog zou volhouden.
Maar zelfs een oude eik sneuvelt op een dag en op Annie haar 40ste
verjaardag in november, toen kreeg ik m’n klop en wou in het midden van
de nacht vluchthaven Haaften invaren en naar huis rijden. Maar heb dan
nog 2 dagen op m’n tanden gebeten en ben er pas op zaterdag 17 januari
afgestapt, toen we in Rotterdam waren.
Sindsdien ben ik al thuis geschreven door huisarts, in samenspraak met
m’n psychotherapeute, die me sindsdien minstens 2x per week op visite
krijgt, zonder tussenkomst van ziektewet.
Ondertussen moet ik dan wel Dynatonic ‘concentratie en reactievermogen verbeteren’, Citalopram ‘anti-depressiva’, Zoldipem ‘inslaper’ en Trazolan ‘remslaapverlenger’ nemen en dit dagelijks.
De therapie heeft me al goed geholpen. In het begin om te zorgen dat ik
niet verder weg zakte, sinds het bewuste 1 jaarmoment begint ze me ook
uit die put te krijgen. Het leek alsof ik toen een klik voelde in m’n
hoofd en sindsdien voel ik me beter, al heb ik wel een korte terugval
gehad eind januari, door andere omstandigheden.
Maar ik weet dat ik nog een lange weg af te leggen heb, tot ik weer
normaal kan functioneren op m’n werk, gezien ik daar de nachten vaar.
Afgelopen week ben ik naar het schip geweest, als reserve, om me enkel
bezig te houden met de containerindeling en af en toe kort stukje te
varen, als de andere schipper moest gaan eten.
Ik sliep weliswaar weinig, ondanks m’n slaaptabletten, maar ben toch
tevreden dat ik het gedaan heb. Al ben ik voor de volgende stap nog
niet klaar, daarvoor zat ik te onzeker in de stuurstoel, ondanks dat ik
dit traject bijna met ogen dicht kon varen, omdat we dit al bijna 2
jaar doen. Maar tijdens het oplopen van andere schepen, stond het zweet
me in de handen.
Niemand kan voorspellen hoelang ik nog thuis zal zitten, voor ik weer
volwaardig lid kan uitmaken van de bemanning, zelfs m’n therapeute
niet. Maar zolang ik al die medicijnen moet nemen, is het
onverantwoord, gezien de bijwerkingen en hoeveelheden die ik moet
innemen
Maar als het zover is, dan horen jullie dit wel.
Naar het begin van SOFA e-zine.
|
VRAAG:
Door: Rianne
Hoe reinig je automatische zonneschermen?
Op het vaart-forum heeft eens een vraag gestaan over het reinigen van
de al dan niet automatische zonneschermen in de stuurhut.
De niet-automatische konden uitgepikt en, op een handdoek plat op de grond, streeploos gepoetst worden.
Heef iemand al hét recept voor de automatische schermen?
Wij hebben ze met een door de leverancier geadviseerde 1 op 10
glassex-oplossing gezeemd en houden buiten lamme armen lelijke
streperige schermen over.
Heeft u het antwoord op deze vraag? Mail deze dan naar Rianne
Naar het begin van SOFA e-zine.
|
BOEKENWURM:
Door: Lilian
M.m.v. Henriëtte
Over eten en schrijffouten
De hellevangerJack Lance
Voor vijf euro koop ik de Hellevanger van Jack Lance in de AH. Op de
voorkant staat 'spanning in de traditie van Stephen King' - Maxim. Ik
kan er vrij kort over zijn. Het niveau van Stephen King haalt dit boek
niet. Stephen King is een meester in het schilderen van
horrorlandschappen, schrijft beeldend met een constante dreiging van
het onbekende en maakt regelmatig gebruik van onbegrepen gebeurtenisjes
in het verleden. Dit verhaal is op een paar terugblikken na
chronologisch geschreven, een helder beeld van de omgeving schept het
niet en van enige gelaagdheid of dreiging is geen sprake. De dreiging
is grotendeels terug te vinden in de afsluitende zinnetjes aan het eind
van een hoofdstuk. 'En weer was er iets in het duister. Een gezicht
verscheen. Rode ogen van vuur.'
En dan zijn er wat schrijffouten (wordt je, blz. 119) en rare tekstconstructies.
'Jenny is de sleutel, dacht ze weer, een raadsel op zich. Toen ze weer
bij tante's cottage waren gleden haar ogen snel weer dicht. Na de
voorbije dagen die ze gehad had, ging het licht al vroeg uit. Om negen
uur ging ze naar bed en ze werd pas weer wakker toen er daglicht door
de ramen scheen. Toen ze deze keer wakker werd lag ze nog steeds in
bed. Ze zat niet aan de keukentafel met haar hoofd op haar armen. Blz.
124'
Het vermoeden groeit, dat er iets mis is gegaan met de vertaling en dat
de lovende tekst gaat over de Engelse versie. Dat blijft onduidelijk,
want Jack Lance is het pseudoniem van een Nederlander.
Het verhaal op zich is best aardig. Het zijn lekkere korte zinnetjes en
hoofdstukjes. Het is goed tussendoor te lezen. Vijf euro is precies het
bedrag dat het boek waard is.
HalvemaanDiana Abu-Jaber
Mijn vader klaagt wel eens zo weinig te weten over onze Arabische ‘medelanders’. Misschien dat het lezen van Halvemaan
ons iets dichter bij die Arabische wereld kan brengen. We leren er in
ieder geval een hoop namen van Arabische gerechten bij – fatayar,
sheefa, mensaf, mamool, fava of khoresht fessenjan. Waarbij je bij al
die onbekende klanken zelf een fantastisch gerecht kan verzinnen en het
jammer is dat het bij namen blijft en niet in een of andere appendix de
bijbehorende recepten staan.
Sirina is chef-kok in Nadia’s Café met op de menukaart ‘echt
authentiek Arabisch eten’. Geen wonder dat Nadia’s Café in het
kosmopolitische Los Angeles een keur aan studenten, vluchtelingen en
andere emigranten vanuit Noord Afrika en het Midden Oosten aantrekt,
die zich middels het eten van Sirina weer even thuis wanen. Koken is
Sirina’s lust en leven, totdat zij de Irakese banneling Han ontmoet; de
eerste grote liefde van haar leven.
Diana Abu-Jaber werd geboren in Amerika en heeft een Amerikaanse moeder
en een Jordaanse vader. Vanaf haar zevende jaar leefde zij beurtelings
in Amerika en Jordanië en werd haar leven een constante
jongleeract tussen het Arabische leven binnenshuis, maar Amerikaanse
leven op de straat.
Soms is het verhaal een beetje traag, maar misschien komt dat – zoals
Sirina’s oom zegt – omdat ‘wij’ westerlingen niet weten hoe góed
naar een verhaal te luisteren.
ISBN 90-351-2539-8
Naar het begin van SOFA e-zine.
|
SITE SEEING:
Door: Josef
Verlaat valentijnsgeschenk
Hou je van bloemen?
Klik op volgende snelkoppeling. Er zal een zwarte pagina verschijnen.
Klik dan met de muis op een willekeurige plaats van deze pagina. Herhaal dit op diverse plaatsen en zie wat je krijgt.
Laat de muis ook eens ingeklikt over het blad glijden, voor mijn part tot in het oneindige...
ECHT WEL GENIAAL!
http://www.procreo.jp/labo/flower_garden.swf
Naar het begin van SOFA e-zine.
|
RECEPT:
Door: Rianne
Pasta met gerookte zalm
!! Zorg dat je niet 'op steiger' moet/auto rond moet rijden/luiken open moet leggen/of een sluis moet doen !!
* En als je stil ligt kun je een fijne fles rosé openmaken en
met een paar crostini (stokbroodplakjes van gisteren of in vieren
getrokken ouwe boterham-knoflookolijfolie-even grillen) erbij alvast
gezellig gaan doen.
Pasta met gerookte zalm (2 pers.)
200/250 gr pasta naar keuze
200gr (+/-) gerookte zalm
1 ui
200 ml creme fraiche
verse basilicum
peper
Bereidingswijze:
Snipper de ui fijn
Snij de gerookte zalm in stukjes (of koop meteen zalmsnippers).
Fruit de ui zachtjes in wat olijfolie in een ruime pan/wok en kook ondertussen de pasta.
Doe de creme fraiche bij de ui in de pan en roer door, maal er wat peper over (zout w.s. niet i.v.m. genoeg zout in de zalm)
Knip de basilicum boven de pan in reepjes (of 'pluk' het in stukjes).
Giet de pasta af en stort op de ui-room.
De zalmsnippers erop er vlot dooreen scheppen.
Direct serveren
* De steel van een broccoli in blokjes snijden en meefruiten met de ui
* Tomaat zonder natte inhoud in kleine blokjes gesneden even meewarmen voor de pasta erbij gaat
* Doe leuk en bewaar een takje basilicum ter versiering van bord of schotel
Lekker met een fris tomatenslaatje
Tomaat in dunne plakjes snijden,als dakpannetjes neerleggen op een plat bord.
Klop wat witte of bruine balsamico met honing zout peper olijfolie en sprenkel dit erover
Als smakelijke versiering kun je er bieslook over knippen
Eet smakelijk
Naar het begin van SOFA e-zine.
|
ONLINE GERODDEL:
Door: henriette
Over Freek de Jonge, Lindsay Lohan, Paris Hilton
Freek de Jonge woedend op DWDD
AMSTERDAM - Cabaretier Freek de Jonge is kwaad op het tv-programma De
Wereld Draait Door. Op het laatste moment kreeg hij vrijdagmiddag te
horen dat hij niet in de uitzending van die avond hoefde te komen.
Naar Nu.nl
Lindsay Lohan poseert naakt voor fotoshoot
AMSTERDAM - Lindsay Lohan is uit de kleren gegaan voor een sexy
fotoshoot voor New York Magazine. De blootreportage is een eerbetoon
aan de Amerikaanse actrice Marilyn Monroe.
Naar Nu.nl
Paris Hilton viert verjaardag in jarretels
AMSTERDAM - Paris Hilton laat geen gelegenheid onbenut om halfnaakt op
het podium te klimmen. De socialite, die zondag 27 jaar werd, gaf ter
gelegenheid van haar verjaardag een gewaagd optreden in het luxueuze
Caesars Palace in Las Vegas.
Naar Nu.nl
Naar het begin van SOFA e-zine.
|
KOMKOMMERTIPS:
Door: Wiklo
Levensvragen van mensen die kunnen nadenken
Levensvragen van mensen die kunnen nadenken, dus jij valt gelukkig uit de boot. :-)
Als een vlieg op het plafond landt, maakt hij dan een looping of een draai om zijn as?
Als je van zwemmen slank wordt, wat doen walvissen dan verkeerd?
Als maisolie van mais wordt gemaakt en olijfolie van olijven, waar komt babyolie dan vandaan?
Als superlijm werkelijk alles vastlijmt, waarom dan niet de binnenkanten van de tube?
Als een taxi je achteruit rijdend naar huis brengt, moet de chauffeur je dan betalen?
Als je probeert te falen en je slaagt, wat van de twee heb je dan gedaan?
Als je in een voertuig zit dat beweegt met de snelheid van het licht, wat gebeurt er dan als je de koplampen aansteekt?
Als een blinde naar het toilet gaat, hoe merkt hij dan dat hij klaar is met zijn achterwerk af te vegen?
Als de zgn. zwarte doos van een vliegtuig onverwoestbaar is, waarom maken ze de vliegtuigen niet van dat materiaal?
Als je een smurf wurgt, welke kleur krijgt hij dan?
Als niets in een teflonpan plakt, hoe zit teflon dan vast aan de pan?
Als je niet mag autorijden als je gedronken hebt, waarom hebben bars en cafe's dan parkeerplaatsen?
Als een schizofreen persoon met zelfmoord dreigt, kan hij dan wegens gijzeling veroordeeld worden?
Als Amerikanen rijst gooien op huwelijken, gooien Chinezen dan hot-dogs?
Als een woord verkeerd gespeld stond in het woordenboek, zouden we dat dan ooit weten?
Als de meest auto-ongelukken gebeuren in een straal van vijf kilometer
rond de woning, waarom gaat iedereen dan geen tien kilometer verder
wonen?
Als het vandaag nul graden is, en het wordt morgen twee keer zo koud, hoeveel graden is het dan morgen?
Als konijnenpootjes geluk brengen, wat gebeurde er dan met dat konijn?
Als de mens afstamt van de apen, waarom zijn er dan nog apen?
Als onze knieen andersom zaten, hoe zouden stoelen er dan uit zien?
Als zwemmen goed is voor de ontwikkeling van armen en benen, waarom hebben vissen dan geen armen en benen?
Een boterham landt altijd met de beboterde kant naar beneden. Een kat
landt altijd op haar poten. Wat gebeurt er als je boter op de rug van
een kat smeert?
Hebben analfabeten evenveel plezier aan lettertjes in de soep?
Hebben blinde eskimo's blinde geleidesledehonden?
Hoe heten die harde plastic stukjes aan het eind van je veters?
Hoe komt de bestuurder van de zoutstrooiwagen op z'n werk?
Hoe merk je dat de onzichtbare inkt op is?
Hoe pak je piepschuimballen in als je ze wil opsturen?
Hoe weet een thermoskan of de drank koud of warm moet blijven?
Hoe zet men de bordjes met "Niet op het gras lopen" in de grasperken?
Hoe zorgt iemand die rekken verkoopt er voor dat zijn winkel niet leeg lijkt?
Hoe zorgt men ervoor dat herten bij die verkeersborden oversteken?
Hoe zouden stoelen eruitzien als onze knieën aan de andere kant zaten?
Is een volle harddisk zwaarder dan een lege?
Is er een ander woord voor synoniem?
Krijgt een vis, net als mensen, kramp als hij vlak na het eten gaat zwemmen?
Krijgen werknemers van Lipton ook een koffiepauze?
Leven getrouwde mensen langer of vinden ze dat alleen maar?
Toen de mens ontdekte dat melk van koeien kwam, waarmee dacht hij dan dat hij bezig was?
Waar haalde Van Dale de definities voor zijn woordenboek?
Waar blijft al het rubber dat van autobanden slijt?
Waarom bestaat citroenlimonade voor het grootste gedeelte uit kunstmatige middelen en zit er in afwasmiddel echte citroen?
Waarom droegen kamikaze piloten helmen?
Waarom gaan vrouwen nooit alleen naar het toilet?
Waarom geeft een antwoordapparaat nooit antwoord als ik iets vraag?
Waarom heeft een tankstation dat 24 uur per dag open is een slot op de deur?
Waarom heeft Noach die twee muggen niet doodgemept?
Waarom heet een man met vieze praatjes tegen een vrouw een seksist,
maar krijgt een vrouw die vieze praatjes ophangt tegen mannen een euro
per minuut?
Waarom is "afkorting" zo een lang woord?
Waarom is er geen ander woord voor synoniem?
Waarom kan je geen ander woord maken met de letters van "anagram"?
Waarom krimpen schapen niet als het regent?
Waarom loopt je neus, terwijl je voeten ruiken?
Waarom wordt er geen kattenvoer met muissmaak verkocht?
Waarom wordt het woord palindroom achterstevoren niet het zelfde gespeld?
Waarom moet je om een waarzegger te bezoeken een afspraak maken?
Waarom staat er een uiterste verkoopdatum op een beker zure room?
Waarom staat het woord "woordenboek" in het woordenboek?
Waarom vind je altijd maar 1 schoen langs de kant van de weg?
Wat voelt een vlinder in zijn buik als hij verliefd is?
Waarom voert ons in Antwerpen de Turnhoutsebaan naar Turnhout, de
Herentalsebaan naar Herentals en de Diksmuidelaan naar het vliegveld?
Waarom worden appartementen appartementen genoemd als ze allemaal aan elkaar zitten?
Waarom worden er sigaretten verkocht in benzinestations als het daar verboden is te roken?
Waarom worden mensen meteen geloofd als ze zeggen dat er aan de hemel
400 biljoen sterren zijn, maar als je ze vertelt dat de deurpost pas
geverfd is moeten ze voelen?
Waarom worden voor ter dood veroordeelden in de VS steriele naalden gebruikt?
Waarom wordt fonetisch niet gespeld zoals je het zegt?
Waarom zegt men "de wekker gaat af" terwijl hij eigenlijk aan gaat?
Waarom zit je achter een computer terwijl je er eigenlijk voor zit?
Waarom zitten er in vliegtuigen zwemvesten en geen parachutes?
Wat als je je twee keer half dood schrikt?
Wat doen militairen in een burgeroorlog?
Wat gebeurde er met de eerste 6 "Up's"?
Wat tellen schapen als ze niet kunnen slapen?
Welke snelheid heeft het donker?
Welke sadist kwam er op het idee om een "s" in het woord "lispelen" te steken?
Wie heeft het melken van koeien ontdekt en wat dacht hij dat hij aan het doen was toen hij ermee begon?
Zijn de wegwijzers naar een blindenschool ook in braille?
Zwemt een eend met één poot in cirkeltjes?
Waarom ben ik dit feitelijk allemaal aan het lezen?
Naar het begin van SOFA e-zine.
|
OP DE HAK:
Door: Lilian
M.m.v.een mailmaatje
In de kerk en in het bejaardentehuis
Een man zoekt al dagen naar z'n hoed. Uiteindelijk is die niet te
vinden. Hij beslist dan maar om 's zondags naar de kerk te gaan en
achteraan plaats te nemen. Tijdens de dienst zou hij er dan eerder
vandoor gaan en een van de hoeden nemen die achteraan worden geplaatst.
Die zondag gaat hij naar de kerk en zet zich achteraan. De dienst gaat
over de 10 geboden. De man bleef de gehele dienst zitten in plaats van
vroeger weg te gaan.
Na de dienst gaat hij nog even langs bij mijnheer pastoor. “Vader”,
zegt hij, “ik moet wat bekennen. Ik kwam hier vandaag om een hoed te
stelen, maar na jouw preek heb ik beslist dit niet te doen, waarvoor
mijn dank!”
De priester antwoordt : “God zegent u mijn zoon ! Was het tijdens mijn
uiteenzetting over ‘Gij zult niet stelen’ dat je het besef kreeg dat je
verkeerd zat?”
”Neen”, zegt de man, “het was tijdens het gebod over overspel. Toen je
daarover begon, wist ik weer waar ik m'n hoed had gelaten.”
+++
Oma komt in het rusthuis terecht en iedereen staat klaar om haar te
helpen. De verpleegsters wassen haar, geven haar een hartelijk ontbijt
en zetten haar in de stoel voor het venster met zicht op de prachtige
tuin. Alles lijkt perfect tot ineens oma lichtjes naar rechts begint
over te hellen. Onmiddellijk storten twee verpleegsters zich op haar en
zetten haar terug goed recht in haar stoel. Alles lijkt zich terug te
normaliseren tot oma begint naar links over te hellen. Wederom snellen
de verpleegsters toe om haar terug in de correcte houding te hijsen.
Enkele dagen later komt de familie op bezoek om te zien hoe oma het
maakt. - Is alles goed verlopen tot hier toe, zijn ze vriendelijk?
Het is zo slecht nog niet hier, behalve dat je geen kans krijgt om scheten te laten!
Naar het begin van SOFA e-zine.
|
VOLGENDE SOFA:
VoorjaarEn hebben we allemaal al de voorjaarskriebels?
Jeukt de grote schoonmaak of is dat uit de tijd?
Heb je zin om het schip helemaal in de verf te zetten?
Hoe kijk je terug op de winter?
Het volgende SOFA e-zine verschijnt rond 20 maart 2008
Naar het begin van SOFA e-zine.
|
ABONNEMENT:
U kunt zich gratis abonneren op e-zine SOFA door een e-mail te sturen naar: majordomo@vaart.nl
met de tekst: subscribe vaart-sofa
Naar het begin van SOFA e-zine.
|
COLOFON:E-zine SOFA is een onafhankelijk E-zine dat op vrijwillige basis gemaakt wordt door:
Henriette
Ingrid
Lilian
Korina
Peter
Petra
KAREF
Jeanine
E-zine SOFA kan niet zonder de steun van zijn lieve lezers die altijd weer stukjes mailen voor zijn rubrieken.
De redactie is via e-mail te bereiken op dit adres.
VASTE RUBRIEKEN MET LEZERSBIJDRAGEN
BOEKENWURM, is de boekenrubriek van Lilian. Zij zoekt voor deze
rubriek stukjes waarin jij ??n of meerdere boek(en) beschrijft, waarop
je anderen wilt attenderen.
Ook reacties op eerder behandelde boeken zijn van harte welkom.
Een bijdrage mail je naar Lilian.
SOFA PANEL, Wordt verzorgd door Ingrid. Ben jij actief varend,
lees je niet mee op de mailinglist 'vaart-familie' en vind je het leuk
om 15 minuten per 14 dagen aan het invullen van de panel vragen te
besteden?
Dan kun je je opgeven bij Ingrid.
WHAT'S IN A NAME, is de rubriek over scheepsnamen. Jeanine is
voor deze rubriek altijd op zoek naar mensen die iets willen vertellen
over hun scheepsnaam.
Opgeven kun je bij Jeanine.
HUISHOUDMAND, Korina is driftig op zoek naar allerhande, praktische huishoudtips!
Heb jij besparingstips, schoonmaaktips of persoonlijke ervaringen met nieuwe producten, die op de
markt komen?
Dan word je verzocht die te mailen naar Korina.
IN HET NIEUWS: Welk nieuwsbericht maakte de afgelopen weken de meeste indruk? Petra verzamelt deze nieuwsberichten graag.
Kleine of grote indrukwekkende nieuwsberichten kunnen gemailed worden aan Petra.
OVERIGE RUBRIEKEN MET LEZERSBIJDRAGEN:
REACTIES: Reacties op een artikel uit het E-zine SOFA
KOMKOMMERTIPS: Ellenlange melige lijsten of lange moppen
OP DE HAK: Moppen
TECHIES: Computervragen
RECEPT: Snel klaar recepten
Bijdragen voor de 'overige rubrieken met lezersbijdragen' kunnen gemailed worden naar E-zine SOFA
Naar het begin van SOFA e-zine.
|
|
|
