Achttien procent vindt het heel interessant en volgt
het zoveel mogelijk in de media. Negen procent volgt het alleen maar als het
onderwerp hem of haar echt interesseert. Zesendertig procent volgt het af en toe.
Nog eens achttien procent interesseert het helemaal niet. Zevenentwintig procent vindt dat het hypocriete
zakkenvullers zijn daar in Den Haag. Vierenvijftig procent vindt dat Nederland bestuurd
wordt door de ambtenaren in plaats van politici. Vijfenveertig procent vindt dat politici niet weten
wat er speelt onder de bevolking.
Nog eens vijfenveertig procent vindt dat na de verkiezingen de
meeste beloften worden gebroken.
Ik volg het alleen maar als het onderwerp mij echt
interesseert. Wat overigens bijna alle onderwerpen betreft, omdat alles
wat in Den Haag besloten wordt in meer of mindere mate ons allemaal
aangaat."
"Het irriteert mij mateloos dat er allerlei beslissingen worden genomen
door het kabinet, waarvan vast staat dat het overgrote deel van de
bevolking er niet achter staat.
Bijvoorbeeld dat gelik aan Bush of het keiharde asielbeleid of het
doordrammen van de ziektekostenverzekering met alle bijkomende
ambtelijke kosten. Ik vraag me dan af met wat voor verborgen agenda die
politici werken.
Ik meen dat een integer politicus alleen in het landsbelang, en
belangrijker nog, het belang van de bevolking moet handelen."
"Het interesseert mij helemaal niet. Ik moet zeggen dat het me vroeger
wel heeft geïnteresseerd, maar ik vind het nu zo'n circus. Niemand
is geloofwaardig meer."
"Volg de waanzin rondom het zorgstelsel, dat zou eenvoudiger worden.
Wie snapt het nog."
En: "Stem jij?"
Achttien procent stemt, maar niet altijd op dezelfde Vijfenveertig procent vindt dat als je niet stemt,
je ook niet moet zeuren.
"Alleen als ik thuis ben. Maar ik moet eerlijk zeggen
dat ik vlak voor de verkiezingen mijn best moet doen om een idee van de
programma's te krijgen. En momenteel zoek ik een partij die het meest
binnenvaartvriendelijk is. Ik ben niet extreem rechts of links."
"Ja, ik stem op SP. Proteststemmen moeten er ook zijn!"
"Het is erg makkelijk te denken dat jouw ene stem geen verschil maakt,
maar als iedereen zo zou denken?"
"Ja, ik stem op Socialistische Partij."
"We hebben ooit willen stemmen, maar die ligt nu onder de zoden,
helaas."
"Als het kan dan stem ik, maar ben vaak niet in staat omdat we ergens
in Duitsland rondzwerven. Ik krijg natuurlijk die machtigingskaart pas
als de verkiezingen al voorbij zijn.
Al had ik die kaart op tijd dan had ik nog een probleem. Merendeel van
de familie die in onze thuishaven woont mag niet stemmen omdat ze Belg
zijn. Dus ja, dan stem ik dus niet. Jammer genoeg want ik wil wel
stemmen."
"Meestal wel, maar ik vind het moeilijk om een keuze te maken. Ik kan
mijzelf vinden in bepaalde standpunten van de SP, maar ook in sommige
van de LPF en alles daar tussenin."
Welke partij zou jij op willen richten of zou opgericht
moeten worden?
Achttien procent zegt: 'mijn' partij voldoet aan
mijn wensen. Vijfenveertig procent vindt dat er partijen genoeg
zijn. Acht procent ziet wel iets in een partij met genoeg
aandacht voor de belangen van de binnenvaart.
"Een partij met genoeg aandacht voor de belangen van de
binnenvaart, zou niet verkeerd zijn. Als iedere beroepsgroep echter
voldoende aandacht zou moeten krijgen, resulteert dat in of een
heleboel partijen of een heleboel vage beloftes en afspraken.
Alhoewel! Zijn die er nu ook al niet?"
"Er mag niet bezuinigd worden op onderwijs en gezondheidszorg. Er moet
beter onderzocht worden wat er zich in de samenleving afspeelt. In Den
Haag rennen ze meestal achter de feiten aan. Signalen worden niet of
nauwelijks opgevangen.
En Balkenende vind ik geen goede minister-president. Hij is emotieloos,
doet te veel zijn best om de boel onder controle te houden. Daarmee
schept hij een grote afstand tussen politiek en maatschappij."
"Je kunt nooit een politieke partij oprichten die compleet 100% jouw
ideeën vertegenwoordigt. Politiek blijft altijd een zaak van
compromissen, en bij het één laat je wat en bij het
andere win je wat."
"Niet alleen voor de binnenvaart, want dan kom je niet ver, want dat
zijn er niet zoveel. Gewoon een partij in het algemeen die wel zijn
aandacht richt op de mensen en hun belangen, veel meer nadenken dat het
inderdaad beter kan met het vervoer in plaats van over de weg,
huizenmarkt, groenvoorziening, kinderen, onderwijs, sport enz."
"Ik vind inderdaad dat er teveel partijen zijn. Dat zal dan wel heel
ondemocratisch zijn, maar echt iedere smurf kan een partij oprichten en
nog stemmen krijgen ook.
Dat zijn natuurlijk proteststemmen, maar toch. Als er teveel partijen
zijn, zijn de stemmen zo verspreid. Ik weet niet of dat nou eigenlijk
een goed iets is."
"Een partij die de waarheid spreekt en oprecht is in zijn bedoelingen.
Die gewoon zegt van we gaan het zus of zo doen en het dan ook doet."
"Ik zou best op een partij willen stemmen die het allemaal anders wil
doen, maar ben daar ook voorzichtig mee. Pim Fortuyn kon het heel mooi
brengen maar ik vond het ook een hele enge man, heel erg belust op
macht."
"Wat is een droom hè. Mijn droom(wens) was om te gaan varen. Je
stelt je altijd van alles voor als je jong bent, vooral heel
romantisch. Nou dat is mijn man dus absoluut niet. Maar ik ben
tevreden. Mijn droom was om kinderen te krijgen, daar heb ik er twee
van, van elk soort één, meer soorten zijn er niet. Ze
zijn allebei op hun eigen manier uniek. Denk dat een droom en tevreden
zijn met wat je hebt, heel dicht bij elkaar staan.
Voor mijn gevoel is mijn droom wel in vervulling aan het gaan,
bijschaven kan altijd en ik denk dat het ook geen kwaad kan. Zolang we
allemaal gezond blijven, mijn (schoon)ouders en mensen, die voor ons
(mij) belangrijk zijn, nog lang bij ons mogen blijven, ben ik heel
tevreden."
"Werd er nog niet zo lang geleden niet door iedereen uit volle borst
gezongen dat de meeste dromen bedrog zijn? Helaas maar al te vaak
waar......"
"Ik heb geen dromen en geen dingen die ik wil verwezenlijken of
bereiken, ik zie het wel. Dat heb ik altijd gehad, waarom weet ik niet.
Het enige wat ik hoop is, dat ik samen met de mensen om wie ik geef,
gezond oud mag worden. En dat onze kinderen later vrede hebben met
zichzelf en hun leven."
"Mijn droom was 'vroeger' om een eigen bloemenwinkeltje te beginnen.
Daar heb ik voor geleerd en voordat ik mijn 'hubbie' tegenkwam, heb ik
ook in de bloemenbranche gewerkt. Daar was ik al zo'n beetje eigen
baas, want mijn werkgever liet me erg vaak alleen. Het was een heerlijk
vak.
Waarschijnlijk was dit gewoon bij dromen gebleven, want ik had zowat
geen cent, ik maakte veel liever alles op....;o) Niet echt een goede
instelling voor een eigen zaakje......
Nu ligt mijn droom anders...... Ik wil heel graag onze kinders op zien
groeien als gelukkige, stabiele mensen. Ik wil heel graag zien, dat
iedereen die me lief is gezond blijft.
Op materieel vlak heb ik niet zoveel dromen. Misschien ooit nog eens
een leuk huisje aan een dijk met uitzicht over het water???
Je ziet, je verlegt je dromen met de jaren..."
"Een droom moet je een droom laten, en als je droomt, heb je geen grip
op wat er gebeurt......of het vervelend is of aangenaam, het overkomt
je in je slaap... Als je toch over iets wilt dromen, doe het dan over
dingen die niet te verwezenlijken zijn, voor de meeste dingen geldt:
wat je zoekt, vind je !!!"
"Toen ik mijn huidige man leerde kennen, woonde hij net anderhalf jaar
aan de wal. Hij had daarvoor elf jaar op het schip van zijn ouders
meegevaren.
Al vanaf het eerste moment wist ik dat hij ooit weer zou gaan varen.
Dat zat nu eenmaal in zijn bloed. Bijna drie jaar later is hij eerst in
loondienst gaan varen op een tanker. Zelf kwam hij uit de droge lading,
dus dat was een hele verandering. Na een paar maanden begon het toch te
kriebelen. Hij wilde graag een eigen schip. Dat was al heel lang een
droom van hem. Een eigen bedrijf, eigen baas zijn. Met hulp van zijn
ouders hebben wij onze eigen binnenvaarttanker gekocht. We hebben heel
hard moeten knokken. Letterlijk met bloed, zweet en tranen. Maar we
zijn er. Onze grootste droom is om in de toekomst uit te breiden naar
meerdere schepen. Eigenlijk zijn we nu al tevreden. Met hele gezin aan
boord en een 6-koppige bemanning (14/14, 3 stuks per torn) met wie wij
omgaan als familie.
Het laten uitkomen van een droom gaat niet altijd over rozen, meestal
voel je eerst de doornen. We waarderen elk klein geluk, elke lach en
elke zonnestraal. Dit is ons nieuwe leven. Onze droom."
Voordat wij naar Venezuela vertrokken, hadden wij ons eigenlijk niet
gerealiseerd dat wij politiek gezien naar een fout land vertrokken; in
Venezuela heerst een streng militair regime. Maar buiten het feit dat
wij er niet over nagedacht hadden; waar kun je dan nog wel naar toe
vandaag de dag? Zelfs Engeland zou je dan op een lijst als
‘twijfelachtig’ kunnen aanmerken! En wat te denken van zijn ‘Big
Brother’ aan de overkant van de plas?
Maar wij waren nu eenmaal al beland in dit Zuid-Amerikaanse land en
afgezien van een toch wel zeldzame militaire contrôlepost was er
ook niet veel te merken van de militaire overheersing in dit land. Voor
ons ‘onwetende’ toeristen tenminste!
Tot die ene contrôlepost onderweg naar de kust. Wij waren al blij
dat wij zover gekomen waren in dit vreselijke vehikel, dat de naam taxi
droeg en waarvan op het dashboard maar één onduidelijke
meter werkte en de klok min of meer de juiste tijd aangaf. Wij hadden
al zonder benzine gestaan, hadden alle kuilen zonder enige vering
overleefd en werden nu ook nog aangehouden door zo’n militaire
contrôlepost. Normaalgesproken was een blik door het raampje
voldoende om ons door te laten rijden, maar nu moesten we allemaal
uitstappen. Misschien was hen ook de deplorabele staat van de auto
opgevallen. Maar nee, dat interesseerde hen waarschijnlijk geen zier,
aangezien het gros van de auto’s dezelfde mankementen vertoonde!
De kofferbak werd geopend en de militairen wierpen zonder veel
belangstelling een blik in onze niet meer al te frisse rugzakken. De
interesse werd pas gewekt bij het zien van de riem van mijn broertje.
Die liep al enkele jaren met een groene legerriem rond, waaraan hij
zijn fotomateriaal heeft bevestigd, alsmede een vervaarlijk uitziend
bowiemes. Tenslotte gaan wij altijd – op onze eigenwijze manier –
‘primitief’ op vakantie en je weet nooit voor wat voor onverwachte
situaties je komt te staan. Misschien verdwaal je wel in het oerwoud en
moet je je een weg banen door ondoordringbaar struikgewas en ’s avonds
een wild zwijn jagen, omdat al het eten al dagen op is...
Het mes werd door een van de militairen uit zijn schede getrokken en
waarderend bekeken. “Oeps”, dachten wij allemaal! Het mes bleek echter
geen probleem, maar die legerriem. Zij hadden ook zo’n riem om en waar
haalden wij precies zo’n zelfde riem vandaan? “Gewoon, te koop in een
dumpshop.” Maar leg dat maar eens op zijn Spaans uit na een
snelcursusje van twee weken en toch wel een beetje zenuwachtig. Zij
maakten al gebaren van iemand in de boeien slaan en ik zag mijn
broertje al in een of andere dampige gevangenis zitten, met ene
Papillon als medegevangene. Toch wel een beetje ver voor een wekelijks
bezoekje.
Opeens spraken we nog maar twee woorden Spaans; ‘no entiendo, no
entiendo’. “Ik begrijp het niet!” En je gewoon van de domme houden, was
ook hier de beste remedie en tot onze grote opluchting mochten we
uiteindelijk toch doorrijden.
Volgens mij hangt het mes nog steeds aan zijn riem, maar of dat nu – na
9/11 – nog wel zo verstandig is?
Handig met huisdieren of kinderen in de buurt, een onbreekbare
bloemenvaas.
Deze Dipvase lijkt van keramiek, maar is van vinyl, kan dus tegen een
stootje. Leuk is, dat je door de grote en kleine openingen steeds
wisselende bloemenlandschappen kunt samenstellen.
Ontwerper Robert Bronwasser van Smool maakte de Dipvase in wit en
zwart: EUR 35.20
wit met oranje binnenkant en zwart met groene binnenkant: EUR 44.00
Zoals jullie weten, ben ik met " Kleine Gastjes" gestopt
te schrijven. Nu vroeg ik me af of jullie het op prijs stellen, dat ik
een andere rubriek ga schrijven. Ik dacht aan dingen die ik " langs het
water" tegenkom. Dat kunnen ontmoetingen zijn met wildvreemde mensen,
dingen die ik zie gebeuren, dingen in de natuur.
Als voorbeeld zal ik direct een column schrijven om te zien of jullie
het iets vinden.
Groetjes Nicolette.
Het motregent vandaag al de hele dag. Mijn man is dan al behoorlijk nat
van de regen en het boenen. Hij loopt door het gangboord om de luiken
en alles wat er bij komt schoon te spoelen van de lading split, die
niet alleen split maar ook stof mee geeft.
Ik zit in de stuurhut en geniet van de rust in het natuurgebied aan het
Mittellandkanaal in de buurt van Wolfsburg. Het is 1 oktober en dat
zegt mij dat het JACHTSEIZOEN geopend is. Ik denk er met huivering aan.
Maar blijkbaar moet de natuur op deze manier geholpen worden in stand
te blijven. En ja hoor, aan bakboord zie ik vijf jagers ieder op een
afstand van zo'n 20 meter van elkaar af staan. Ze dragen camouflage
kleding en (hoe laf ik het ook vind) een muts met een fel rode rand,
zodat ze elkaar herkennen.
Gelukkig wordt er niet geschoten, dus er zal wel geen wild in de buurt
zijn. Tien minuten verderop schrik ik van iets in het water, dat naar
ons schip zwemt en regelrecht op mijn man af gaat. Ik denk eerst aan
een wel heel grote rat. Nee, zo groot kan die niet zijn, dus zal het
een hond zijn. Dan kijk ik naar de wal om het baasje of vrouwtje van de
'hond' te ontdekken. Nu schrik ik nog meer. Ik zie zeker 15 wilde
zwijnen naar ons schip toe zwemmen.
Ik roep naar mijn man, die gelijk denkt: "Wat heeft ze nu weer?" Maar
ook hij hoort een hoop herrie en springt van schrik op de luiken.
Gelukkig kwamen ze niet aan boord. Snel waren ze het bos in gevlucht.
Gelukkig! Aan de andere kant van de jagers en ik heb nooit geweten dat
zwijnen zo goed en snel konden zwemmen! Maar zijn 'Zwijnen op de
vlucht' echt gevaarlijk?
[Helaas te laat door de
verlate SOFA ] Net als vorig jaar meerden Sinterklaas en zijn
pieten met de pakjesboot aan op het Leuvehoofd, waar ze verwelkomd
werden door duizenden kinderen én burgemeester Opstelten. In een
feestelijke optocht reed Sinterklaas vervolgens op zijn paard over de
Coolsingel naar het stadhuis. Onderweg trad de pietenband op, werd
warme chocolademelk uitgedeeld en waren overal spelletjes te doen.
Bekijk de foto's op: www.sinterklaasintocht.nl
De Palestijnse dichter Moeried Barghoeti keert na dertig jaar
ballingschap terug naar zijn geboortedorp nabij Ramallah. Hij vraagt
zich af, wie de man is, die terugkeert naar Palestina en hoe zijn land
veranderd is.
Het boek geeft een tragisch inzicht in het leven van die miljoenen
Palestijnen, die na de bezetting van de Gazastrook en de Westelijke
Jordaanoever in 1967 door Israël gevlucht zijn van hun
geboortegrond, en leven in vluchtelingenkampen of zwerven over de hele
wereld, waarbij zij vaak als tweederangsburgers behandeld worden.
Ons – vaak eenzijdige - beeld van de Palestijnen is die van fanatieke
zelfmoordenaars en zeker na 11 september wordt ‘elke Arabier’ als een
terrorist beschouwd, maar zij zijn in de eerste plaats gewoon vaders,
moeders, zonen en dochters.
Alhoewel het boek moeilijk leest, bevat het soms schitterende zinnen: “De
zilveren breipennen bewegen zich tussen hun vingers als twee vrolijke,
verliefde vogels die vluchtige kusjes uitwisselen. Twee pennen, die een
prachtige gekleurde draad achter zich aan trekken. Ze proberen te
ontsnappen, maar vinden slechts hun toevlucht in een fraaie trui………”
Het servies Wildflowers van Marjolein Bastin is bestrooid met wilde
bloemen. De madeliefjes, pepermunttakjes, viooltjes en wilde frambozen
zijn door de bekende Libelle illustratrice tot in elk detail
bestudeerd. Het uitgebreide porseleinen servies is vaatwasmachine, oven
en magnetron bestendig.
Een ontbijtbord kost EUR 6.49
Het dinerbord EUR 8.00
Een klein kommetje EUR 5.00
De kop en schotel EUR 8.00
Tegen een Lilliputter zeggen: Ik houd je op de hoogte
Een bamihap uit de Chinese muur proberen te halen.
Inwoners van Litouwen Lee Towers noemen.
Hutu's die geen GSM gebruiken, omdat er te veel toetsies opzitten.
Bij een afrekening in het criminele circuit vragen om een bonnetje.
Een schizofreen vragen wie hij wel niet denkt dat ie is!!!!!
Aan de vleugels van een kraanvogel draaien en wachten tot er warm water
uitkomt.
Even iets kortsluiten met een elektricien.
Een sluipschutter die tegen zijn vrouw zegt: 'ik heb je gemist
vandaag,schat'.
Een blondje in een SMART.
Voor een dichte deur staan van de open dag van een gesloten
inrichting!!!!
Een blinde die te diep in het glaasje heeft gekeken.
De cursus lassen voor beginners die is afgelast.
Een restaurant voor het gerecht slepen.
Een verdachte die niet zit en terecht staat.
Aan een schaap dat aan de bar zit vragen of hij lam is.
Een ober die een steakje laat vallen.
Een schizofreen die een eenmanszaak wil beginnen.
Een brandbier met een watermerk.
Een zwembad in Bagdad een golfslagbad noemen.
Kuipstoeltjes in de Arena.
Een groep voetbalsupporters in een trein rijtuig noemen.
In Oss vragen waar die tovenaar woont.
Honing met een bijsmaak.
De paus in een rolstoel een geestelijk gehandicapte noemen.
Een manke die te hard van stapel loopt.
Een cardioloog die zegt: hier klopt iets niet.
Iemand na een allergietest vragen of ie al uitslag heeft.
Tegen een houthakker roepen: en nou kappen.
Een spuitjunk die om een bijdrage voor de armen vraagt.
Een voetballer zonder doel in zijn leven.
Een geheim vertellen in een kamer met klik-laminaat.
Een anorexia-patient met mee-eters.
Een timmerman met plankenkoorts.
Een astma-patient een adembenemend verhaal vertellen.
Tijdens een ballonvaart door de mand vallen.
In een Duitse schoenenwinkel zeggen dat je maat 40-45 nodig hebt.
Een bloed-mooie vrouw met hersens een miss-verstand noemen.
Bij karate een vrije trap geven.
Met een brillenkoker teruggaan naar de opticien, omdat je bril niet
gaar wordt.
Een exporteur die niks uitvoert.
Een vogel die in de nesten zit.
Een cavia die hamstert.
Een piloot van de KLM begroeten met Hi Jack.
Tegen een piloot van de KLM zeggen dat hij eruit vliegt.
Een dief die het niet pikt.
In het vliegtuig geen eten krijgen omdat de cock pit.
Tegen Assepoester zeggen dat ze haar muil moet houden.
Tegen een astronaut zeggen: loop naar de maan!
Een telefoon die in het ziekenhuis wordt opgenomen.
Aan een verloskundige vragen of haar werk bevalt
Op een dag rijdt een Marokkaan een stopbord voorbij zonder te
stoppen... Een motoragent rijdt er achteraan en laat de Marokkaan
stoppen...
Agent: "Pas en rijbewijs alstublieft!"
Marokkaan: "Waarom?"
Agent: "Omdat je niet gestopt bent voor een stopbord. Pas en rijbewijs!"
Marokkaan: "Maar ik heb toch vertraagd en er kwam niemand aan..."
Agent: "Je moest volledig stoppen en dat heb je niet gedaan. PAS EN
RIJBEWIJS!"
Marokkaan: "Wat is het verschil?"
Agent: "Het verschil is dat je volledig tot stilstand moet komen. Pas
en rijbewijs NU!!!"
Marokkaan: "Je krijgt mijn pas en rijbewijs als je me het verschil
tussen vertragen en stoppen kunt laten zien!!"
Agent: "Stap eens uit uw auto."
Terwijl de Marokkaan uitstapt, neemt de agent zijn metalen zaklamp en
slaat daarmee de Marokkaan op de grond. Zelfs als de Marokkaan op de
grond ligt, slaat de agent nog enkele minuten door, waarna de agent
vraagt: "Zal ik stoppen of vertragen?"
De rijke kakdame
Komt een rijke kakdame bij de dokter nadat ze gestoken was door een
wesp.
Vraagt de dokter: "Waar bent u gestoken mevrouw?"
"Oh dokter, dat kan ik u niet zeggen, want dan schaam ik me zo."
"Maar ik moet het toch echt weten hoor, anders kan ik u niet helpen."
"Nee dokter, als andere mensen dit weten dan word ik uitgelachen en
schaam ik me dood."
"Luister", zegt de dokter, "ik heb een geheimhoudingsplicht, dus ik zal
echt tegen niemand zeggen waar u gestoken bent."
Wat heb je met de machinekamer?
Poets je jezelf een ongeluk aan dat stuk ijzeren liefde?
Daal je alleen af in de vetkuil, als het hoognodig is?
Heb je wel eens overwogen om de salontafel in de machinekamer te zetten?
En hoe zit het eigenlijk met de gasolie?
Het volgende SOFA e-zine verschijnt rond 24 Nov 2005
E-zine SOFA kan niet zonder de steun van
zijn lieve lezers die altijd weer stukjes mailen voor zijn rubrieken.
De redactie is via e-mail te bereiken op dit adres.
VASTE RUBRIEKEN MET LEZERSBIJDRAGEN
BOEKENWURM, is de boekenrubriek van Lilian. Zij
zoekt voor deze rubriek stukjes waarin jij één of
meerdere boek(en) beschrijft, waarop je anderen wilt attenderen.
Ook reacties op eerder behandelde boeken zijn van harte welkom.
Een bijdrage mail je naar Lilian.
SOFA PANEL, Wordt verzorgd door Ingrid. Ben jij
actief varend, lees je niet mee op de mailinglist 'vaart-familie' en
vind je het leuk om 15 minuten per 14 dagen aan het invullen van de
panel vragen te besteden?
Dan kun je je opgeven bij Ingrid.
WHAT'S IN A NAME, is de rubriek over scheepsnamen.
Jeanine is voor deze rubriek altijd op zoek naar mensen die iets willen
vertellen over hun scheepsnaam.
Opgeven kun je bij Jeanine.
HUISHOUDMAND, Korina is driftig op zoek naar
allerhande, praktische huishoudtips!
Heb jij besparingstips, schoonmaaktips of persoonlijke ervaringen met
nieuwe producten, die op de
markt komen?
Dan word je verzocht die te mailen naar Korina.
IN HET NIEUWS: Welk nieuwsbericht maakte de
afgelopen weken de meeste indruk? Petra verzamelt deze nieuwsberichten
graag.
Kleine of grote indrukwekkende nieuwsberichten kunnen gemailed worden
aan Petra.
OVERIGE RUBRIEKEN MET LEZERSBIJDRAGEN:
REACTIES: Reacties op een artikel uit het E-zine SOFA KOMKOMMERTIPS: Ellenlange melige lijsten of lange
moppen OP DE HAK: Moppen TECHIES: Computervragen RECEPT: Snel klaar recepten
Bijdragen voor de 'overige rubrieken met
lezersbijdragen' kunnen gemailed worden naar E-zine SOFA
