Sofa
hèt luchtige e-zine voor de
binnenvaart
Gemaakt door: Henriette, Lilian, Ingrid, tante
Lourentia, Peter, Korina, Irene, KAREF, Gerrit.
Volgende SOFA ± 24 juni
Op 4 juni 2004 werd in het KSCC te Nijmegen de vaart-verjaardag
gevierd, een belangrijk onderdeel hiervan is de VAART!Site van het jaar
verkiezing. Dit was voor ons zeer spannend, omdat het van te voren niet
zeker was of SOFA zich zou kwalificeren. Gelukkig lukte het in de
laatste paar dagen dankzij de vele stemmers wel. -waarvoor onze dank!-
Bargelink was op vrijdagavond de terechte winnaar, SOFA werd tweede,
een heel mooie notering waar we allemaal erg trots op zijn. Nadat we
via e-mail zelfs door 'de Binnenvaartkrant' gefeliciteerd werden
'stegen we allemaal bijna tegen het plafond'. Door deze goede uitslag
zijn we volgend jaar automatisch geplaatst voor de voorronde en
één keer site van de week!
Op www.vaart.nl/goededoel
staat inmiddels een klein uitdragerijtje aan spullen. Een aantal mensen
hebben al wel mondeling en via e-mail laten weten achter de actie te
staan, maar moeten nog even kans zien om de overtollige spullen uit te
zoeken en online te zetten. We wachten hier met spanning op, want het
aantal aanbieders is momenteel helaas nog ietwat magertjes. Hopelijk
komt hier spoedig verandering in.
Het is bekend dat er al één dekkleed is verkocht. Dit
smaakt natuurlijk naar meer! Een indrukwekkend aanbod van
computerburo's, dekkleden, een zwemvest, diverse computerspullen (o.a.
zeer verouderde of zeldzame aansluitingen) en boeken staan in de
rubriek www.vaart.nl/goededoel
op nieuwe eigenaren te wachten.
Doe hier allemaal je voordeel mee of plaats je spullen.
De aankondiging die in de vorige SOFA stond, is geëvolueerd tot
flyer. Wij willen iedereen vragen om deze flyer tenminste
één keer uit te printen en zichtbaar op te hangen of te
verspreiden op het internaat, sluizen enz. enz.
De uitslag van onze peiling onder de SOFA-lezers voor
onze "Kunst en Creatief"-SOFA:
Wij vroegen jullie: "Ben jij creatief, en zo ja wat doe jij dan?"
Negen procent schildert.
Nog eens negen procent tekent. Vijfenvijftig procent schrijft (korte verhalen,
boeken, gedichten, stukjes voor de SOFA). Zeventwintig procent knutselt graag (kaarten maken,
servetten etc.) Negen procent boetseert. Vijfenvijftig procent handwerkt regelmatig
(borduren, breien, haken etc.) Zevenentwintig procent naait zelf zijn of haar
kleding. Achttien procent zegt geen tijd te hebben voor
creatieve hobby's.
"Anders nl., mijzelf uitleven in de keuken."
"Probeer creatief te zijn in de tuin of met plantenbakken aan boord."
"Voor de Sofa, kleine teksten; ik ben bezig met een groot project.
Af en toe maak ik mini meerpalen, stoelen, doosjes in hout, T-shirts
met speciale prints om als kado's te geven. Zelden maak ik ook
speelgoedkist voor een geboorte. Ik fotografeer heel veel, zeker over
zeescheepvaart en binnenvaart."
"Ze maakt mooie zeilschepen met gouddraad op karton en molens in
(delfsblauw ) en rozen van papier met kaarsvet gesmolten."
"Ik schrijf het stukje "In het nieuws" voor de Sofa en ik schrijf
gedichten en met name over varen, wind, zeilen, etc alles wat met
varen te maken heeft en eromheen hangt, teksten voor folders en kreten
e.d"
"Tja, ik ben al meer dan een half jaar bezig met een anti-tochtslang te
breien, mischien dat hij volgende winter klaar is?
Nee, ik heb er geen tijd voor, aan iets anders begin ik maar niet meer!"
"Draaien van koper, zoals toetertjes en belletjes, en het bewerken van
koper zoals het maken van bijltjes voor de sier.
De antwoorden zijn eigenlijk nu niet meer van toepassing, want ik ben
met die dingen gestopt. Ik heb er nu naar mijn mening geen tijd voor,
anders zou ik het misschien nog wel weer oppakken."
"Ik heb verschillende projecten. Ik heb een borduurwerk liggen, ik ben
bezig met een trui en nog een paar dingen. Als ik het borduren weer
even beu ben dan ga ik verder met de trui. Zo rouleert dat en op den
duur komt het dan ook af.
Ja, naaien van kleding e.d. Komt er de laatste tijd niet zo van maar ik
heb een patroon en stofje liggen nu nog tijd en zin maken."
"Ja, tekenen. --------> met gewone tekenpotloden.
Ja, schrijven ------->gedichten schrijven.
Ja, knutselen -------> servetten op panelen knutselen.
Ja, handwerken ------>borduren af en toe."
"Ik maak zelf verjaardags- en kerstkaarten met de computer, 3D-knippen,
plak en knipwerk. De ramen versier ik af en toe met window-color
tekeningen."
En wat doe jij met je werk?
Vierenzestig procent houdt het zelf, hangt het aan
de muur, zet het neer. Vijfenvijftig procent verrast er vrienden en familie
mee. Negen procent probeert het wel eens te verkopen.
"Het wordt ook veel als relatiegeschenk gebruikt door
mijn man, geef het weg als bedankje of zo."
"Lekker warm in de winter, mocht hij ooit nog afkomen (de tochtslang
red.)"
"De gedichten zijn hoofdzakelijk voor mezelf om anderen te laten lezen
en ik heb onlangs meegedaan met een gedichtenwedstrijd waar ik 5e werd
en binnenkort ga ik een een poging wagen om het naar een uitgever te
sturen om een oordeel te vragen, maar ik verwacht niet dat het gelijk
uitgegeven zal worden hoor, ik ben maar een "leekje"
"De kleren trek ik aan. Ik heb nu een mooi patroon gevonden van een
jonkvrouwenjurk, maar in het voorjaar is het lastig om aan fluweel
komen."
"Ik houd het zelf, hang het aan de muur, zet het neer. De roef hangt
ondertussen al aardig vol met borduurwerken. Op den duur zal ik toch
iets weg moeten geven.
Voor de kerst heb ik mijn moeder een borduurwerkje cadeau gegeven."
"Ik houd het zelf, hang het aan de muur, zet het neer.-----> niet te
veel natuurlijk....
Ik verras er vrienden en familie mee. ------>voor verjaardagen of
trouwerijen e.d."
"Dat is het leuke aan het zelf maken van verjaardags- en kerstkaarten,
die stuur je lekker op en hoef je niet zelf te bewaren of op te hangen.
En nee, ik verwacht niet van de ontvanger dat ie ze allemaal bewaart."
Heb jij iets met kunst?
Tweeënzeventig procent heeft niets met kunst. Achttien procent bezoekt regelmatig een museum of
expositie. Negen procent heeft zelf kunst in huis.
Nog eens negen procent leest wel eens over kunst.
"Ja, ik bezoek (regelmatig) musea en exposities---->Vroeger veel
meer als tegenwoordig. Nu hebben de kinderen er (nog) geen
belangstelling voor.
Ja, ik ben een liefhebber van......----->schilderijen van Monet,
Gaugain etc.
Ja, ik lees (veel )over kunst-----> Ik heb wel een aatal boeken over
het impressionisme."
"Ja, ik ben een liefhebber van KITSCH met een grote K! Dingen die mooi
van lelijkheid zijn, hebben mijn bijzondere interesse.
Ik vind het moeilijk want de genres die ik leuk vind, worden over het
algemeen niet als kunst of creatief gezien, maar als uitspattingen van
stomzinnig vermaak. Moordende ruimtewezens, hersenslurpende zombies,
wild glinsterende eenhoorns, zilveren elfen, draken die edelstenen
bewaken, drie stralende roze zonnen die gouden bergen verlichten met op
de achtergrond een fel gekleurde hemel, ik vind het allemaal even
prachtig, maar als ik daarover begin gaat iedereen nog verder aan mijn
verstand twijfelen."
"Ik heb nee ingevuld, maar er zijn toch enkele zaken die ik wel kan
waarderen, zoals schilderijen van Rien Poortvliet, of Esscher"
"Niet echt. Soms zit er wel eens iets bij wat ik mooi vind maar van het
meeste snap ik niet dat het kunst is. Veelal de moderne kunst die ik
niet begrijp."
"Nee, ik heb me er nooit zo in verdiept, maar ik kijk er wel graag naar
en heb zelf een schilderij van de Erasmusbrug aan de muur hangen."
Met kunst niet echt en ik heb er ook weinig tijd voor moet ik zeggen.
Soms zie je weleens iets wat een kunstvoorwerp moet voorstellen en dat
ik echt denk "hier zie ik nou niks in". Maar dat is ieder voor zich."
"Nee, maar ik bezoek veel creatief beurzen en hobby markten"
"In de winter lees ik graag tuinbladen en bedenk dan hoe ik mijn tuin
er in de zomer wil laten uit zien. Ik droom dan vaak weg. Dat is al
ontspanning voor mij."
Wat mij opviel in het nieuws waren vandaag twee dingen:
1. De herdenking van D-day nu 60 jaar geleden.
2. VOETBAL Het betaalde voetbal.
Dat wordt door ons allemaal als belastingbetaler
zwaar gesubsidieerd. Overheid en vooral lokale overheid (gemeenten)
hebben
sinds 1992 (voorzichtige schatting) 405 miljoen euro aan voetbalclubs
geschonken.
Te gek voor woorden natuurlijk, maar het is gebeurd. Al die voetballers
zijn dus eigenlijk duur betaalde bijstandtrekkers.
Karla is nog steeds uit de roulatie, maar ze wil via deze weg wel
iedereen bedanken voor de toegezonden kaartjes.
Ze schrijft:
Hartelijk bedankt voor de kaarten. Ik vind het leuk.
Met mij gaat wel, soms komen de muren op mij af, maar vervelen doe ik
mij niet.
Ik moet nog drie weken met de plaat en dan gaan zij een paar schroeven
eruit halen,
nog twee weken met de plaat en dan langzaam leren lopen.
Wij wensen jullie een goede reis en tot vaart of vaart-familie.
Vriendelijke groet
Karla
Wie nog een kaartje wil sturen naar Karla kan dat doen via onderstaand
adres:
We zijn weer een klein stapje in de richting van de operatie. Ik heb
namelijk DE DATUM doorgekregen! Het wordt 22 Juli a.s. Het wordt nu dus
allemaal erg spannend. Het komt steeds dichterbij. Ik moet me om 9.00
uur melden in het St. Blazius ziekenhuis in Dendermonde. Ik zal
dezelfde dag nog geopereerd worden, dus ik moet er nuchter aankomen. Ik
ga onder algehele narcose, want voor een ruggenprik of plaatselijke
verdoving zit het operatiegebied te hoog. Als alles goed gaat mag ik
dan de volgende dag naar huis om een uur of twee 's middags. Eerst zal
dan moeten blijken of alles goed zit van binnen. Ze nemen dan een
aantal röntgenfoto's. Ik moet dan een drankje drinken en daarmee
kunnen ze zien of het drankje goed doorloopt naar beneden. Als dat
alles goed mag zijn dan mag ik naar huis! Dit is een erg kort
verslagje, omdat ik verder nog niets meer weet. Ik kan jullie na de
vakantie meer vertellen!
Wobby vaart samen met Gerrit op m/s "Aqua Nova" en
heeft heel veel creatieve hobby's
We hebben een kamer waar Gerrit met zijn computer prutst en ik een deel
van heb, en daar met mijn hobby's bezig ben.
Ik lees veel creatieve boeken en hobbybladen zoals 'Hobbyhandig',
'Kreaplus' etc, ik ben ook lid van de 'Doe', dat is een clubje van de
uitgever van hobbyboekjes en creatievelingen, dat komt vier keer per
jaar uit, daar staan nieuwtjes, vragen, tips en weetjes van de leden in
en een verhaal van de schrijvers van de boekjes of van mensen die een
bijzondere hobby hebben.
Maar geen cursus (geen tijd, varen hè??). Ik probeer van alles
wat, en het een lukt beter als het andere.
Ik verzin zelf ook wel dingen en van het een komt vaak het andere.
Ik kopieer spijkertekeningen of andere tekeningen, verklein of vergroot
ze. Leg de tekening op karton (meestal zwart daarop komt de kleur
mooier uit), prik het patroon in het karton, ga dan met naald en draad
door het karton en plak het aan de achterkant vast, het is eigenlijk
borduren op papier (karton) maar dan groter.
Van die zeilschepen daar heb ik verschillende modellen van, maar ook
vlinders, sterren en andere objecten.
Geodestenen met diepte, eigenlijk alles wat met spijkertekeningen te
maken heeft, doe ik met goud, zilver of ander garen maar dan zonder
spijkers, en verander heel vaak de voorbeelden.
Zoals die rozen van papier waren in een boekje heel grof, ik maak ze
van servetten maar dan met een laagje papier, heel dun. Nu lijkt het
net echt.
Ik knip het servet in vier stroken, neem een laagje, vouw dat weer in
de lengte dubbel, vouw aan de boven kant een klein randje om. Neem dan
een kaasprikker, stop dat in het rechter hoekje en probeer daar een
roosje van te vouwen, draai er aan de onderkant garen om, smelt oude
kaarsen en doop er het roosje in. Laat het een beetje uitlekken en laat
het dan drogen, zo maak ik dan een paar en dan kan je er met wat groen
een bloemstukje meemaken.
Heel leuk om te doen en zo heb je altijd een klein kadootje. Ik neem
meestal gekleurde servetten en witte kaarsen, dan is de kleur meestal
mooier.
Heb nu een soort aquarium met glazen visjes en kaarsengel gemaakt.
Ik doe ook papier knipkunst en snijden.
Maak elk jaar ongeveer 150 kerstkaarten en nog de nodige verjaar-,
trouw-, geboorte- en zomaar kaarten met embossing, pergamano, 3D en
ander knip-, prik-, plak- en snijwerk. Best wel veel eigenlijk,maar ik
lees weinig en kijk niet zoveel TV en heb geen kleine kindjes die je
bezig moet houden, halen of brengen moet. Doe ook nog niet zoveel met
de computer, mailen etc. en we varen nu ook wat rustiger dus wat meer
tijd.
Vind de SOFA meestal heel leuk, knap van jullie. Dat lijkt mij erg
moeilijk, ik ben niet zo'n schrijfster.
Van mijn moeder heb ik wat creatieve genen geërfd, maar een beetje
echter. Zij was altijd aan het plakken, knutselen, kleren maken en ga
zo maar door. Het resultaat mocht en mag nog altijd gezien worden.
Dat beetje creatieve genen dat ik van haar geërfd heb, werd echter
aardig in de kiem gesmoord op de lagere school. Bij de nonnetjes op het
internaat bestond het 'handwerken' voornamelijk uit haken en breien met
goedkope, stugge wol en 'ontiegelijk' dunne haak- of breinaalden.
Zo moest bijvoorbeeld van kleurige vierkantjes een leuk hesje gehaakt
worden; ik kwam niet verder dan een half voorpand en ook moest er met 4
pennen een - eveneens kleurige - wollen slang gebreid worden.
Gelukkig zag men na enige weken worstelen mijnerzijds in dat dat met
die vier pennen nooit wat zou worden, dus mocht ik overgaan op drie.
(Dat ontsloeg mij helaas niet van het panty-knippen - vulling voor de
slang - met vreselijk botte schaartjes, hetgeen mij mijn eerste
blaren bezorgden!)
Kortom; mijn eerste stappen op het creatieve vlak waren niet echt
bemoedigend te noemen en zou menigeen voorgoed òntmoedigd
hebben. Inmiddels brei ik toch weer een beetje en borduur een
beetje..... en schilder een beetje.........
En daarin ligt mijn gebrek; ik heb moeite met afmaken! Een trui ligt
maanden - soms jaaaren - in een kast te wachten om in elkaar gezet te
worden, borduurwerkjes worden vijfjarenplannen en mijn kwasten smijt ik
al in de hoek als er na de derde poging geen Rembrand uit voortvloeit.
Toch kan ik mijn creativiteit voldoende kwijt. Door een beetje te
schrijven; in de SOFA natuurlijk!!
Das verschillend van mens tot mens.
De ene geeft aan een kunstzinnig schilderijke een fortuin en een ander
vindt hetzelfde schilderij maar rommelmarktkwaliteit.
Over kunst zijn de smaken altijd al verschillend geweest en da zal
altijd zo blijven, dat is ook goed zo, want zo blijft er beetje
afwisseling in het leven en vooral discussieruimte.
Zo vind ik sommige klassieke muziekstukken echte kunst, terwijl m'n
vriendin het dikwijls afschuwelijk vind. Zelfs bij sommige films
kunt ge van kunst spreken, aloewel enkele films dikwijls ook als kitsch
kunnen omschreven worden.
Weer al kwestie van smaak.
Creatief zijn we allemaal ooit geweest in de school, waar we met
kleurtjes mochten spelen en heel fier onze bijdrage toonden aan
onze ouders, dat was toen voor ons ook kunst.
En sommigen spelen ook na hun 30ste nog 'of terug' met kleurtjes en dat
is niet altijd even kunstzinnig wat daar tevoorschijn komt.
Zo ben ik heel creatief geweest om mijn grijze haren te willen
wegwerken, want m'n vriendin zag die nie graag. Dus tubeke verf gaan
halen, beetje gemengd met andere troep en laten smeren.
Dat resultaat was heel kunstzinnig, knalrood. De kleur was wel te doen,
maar niet op mijne kop.
Geen paniek!!!!!!!!!!
Hadden nog een potteke staan, van haar trouwens, om de kleuren beetje
lichter te maken, dus als we er genoeg opsmeren, dan verdwijnt
da rode wel.
Fout gedacht dus.
Da werd oranje. Moest ik onder een andere nationaliteit geboren zijn,
zou ik er in deze periode van euro2004 heel fier op geweest
zijn, zo schoon kleurke was het. Maar helaas ben ik allergisch aan die
kleur 'doet zo zeer aan je ogen en aan die van de buren'
Weeral fout gedacht van mij.
Dus enige oplossing, op de eerste werkdag een ander potje gaan halen
met een pet op van den BP en tot bijna over mijn oren
getrokken.
De winkelierster wist gelijk waarom we daar binnen kwamen.
Gingen na 5 minuten weer buiten met 2 van die dinges.
De eerste om da rood er uit te krijgen, hebben het dus eerst geprobeerd
te blonderen, da was nog lelijker dan da oranje. De tweede
kleur genomen, die de realiteit bijna gelijk lijkt en het resultaat is
dat ik nu weer buiten durf. Het is akajoe geworden, nog nie
alles maar toch altijd beter als oranje.
Dit was dus mijn creatieve inval deze maand.
Nu weet ik dus wel zeker, als m'n vriendin mekkert over mijn grijze
haren, dan zal ik haar kopke eens oranje verven, dan krijgt ze
mss andere gedachten over da beetje grijs.
Maar eigenlijk vond ik het wel een kunstwerk opzich, maar m'n vriendin
vond het kitsch. Dus weer het bewijs dat creatieve kunst
kwestie van smaak is.
Hoe het mogelijk is 'dat een TBS-patient die niet terugkeert van verlof
zijn
boekje te buiten gaat', omdat er niemand de verantwoording neemt om hem
terug
te halen naar de kliniek.
Conclusie:
Meneer leeft zich uit op een 12-jarig meisje die nu de rest van haar
leven
met dit drama zit opgescheept en haar familie
Positief/Negatief:
Ik vind het een zeer slechte zaak dat zoiets kan gebeuren, nu is het
wachten
op de volgende die niet terugkeert......met alle gevolgen van dien. Ik
wil
niet iedereen over 1 kam scheren, maar je hebt niet voor niets TBS
lijkt
mij.
Een van mijn inspirators bij het schrijven is Harry Muskee. Beter
bekend als de zanger van Cuby en de Blizzards. Deze bluesband was zeer
bekend in mijn jonge jaren en de zanger verstond uitermate de kunst om
zijn emoties de zaal in te slingeren. Hoewel ik destijds natuurlijk nog
niet vermoedde ooit te gaan schrijven sprak dit vertoon van gevoel mij
wel zeer aan. Logisch natuurlijk want ik was zelf ook een zeer
emotioneel en creatief wezen hoewel ik dat toen nog niet zo herkende
bij mijzelf. Eigenlijk wilde ik zelf óók op dat podium
staan en de blues zingen! Maar ik was wel zo wijs om dat niet hardop te
zeggen.
Toen ik eenmaal begon te schrijven en richting aan mijn creativiteit
begon te geven kwamen er natuurlijk diverse inspiratie bronnen bij
elkaar en mijn herinneringen aan ‘de tijd van toen’ was er eentje van.
In mijn eerste boek is Ramon een vluchteling die in zijn eigen land een
protestzanger was en in ‘Fata Morgana’ maakt Katja haar (of mijn)
dromen waar en staat ze op het podium met haar (of mijn vroegere) zwart
leren pakje met tinkelende gespjes. Dat boek heb ik dan ook met zeer
veel plezier geschreven.
Na heel veel jaren kwamen Cuby en zijn Blizzards weer bij elkaar en ze
spelen ook nu weer de sterren van de hemel! Niks geen man met een
mechanische band die wat liedjes van vroeger staat te herkauwen! Nee,
daar staan topmuzikanten op het podium. Wie de kans krijgt ze eens live
te zien moet dat zeker niet nalaten.
Over Harry (Cuby) Muskee is onlangs een erg goed boek verschenen wat
veel over hemzelf laat zien maar ook iets van de veranderde tijd. Het
heet de Missie en ik kan het ieder aanraden. Over dit boek heb ik een recensie voor het blad ‘Religie
& Mystiek’ geschreven.
Hadden jullie iets met de binnenvaart voordat jullie
dit werk deden of
zijn jullie er bij toeval ingerold?
Iedereen op twee man na bij Autena Marine heeft een binnenvaart
achtergrond (je wil niet weten hoeveel Vaarbewijzen en Rijnpatenten we
hebben hier)
Wat zijn de meest gestelde Vraagbaken vragen?
-Modem problemen
-Sms Berichten centrale nummers
-Internet (Vaart en GPRS)
-En erg actueel virussen
Wat zijn jullie andere werkzaamheden naast het
beantwoorden van vragen?
Administratie, planning, inkoop, verkoop, netwerkbeheer, testen en ook
gaan we wel naar klanten toe om problemen te verhelpen.
Hebben jullie het idee dat schippers verstand hebben
van computers of
juist niet?
Toen Vraagbaken 5 jaar terug begon waren er niet veel schippers met
verstand van computers, dit is in de loop der jaren veel beter geworden.
Wat is het grootste verschil tussen computeren aan de
wal en computeren
aan boord?
Tussen het computeren aan boord en aan de wal zit geen verschil, buiten
dat aan boord de computer vaak zakelijk en privé tegelijk
gebruikt wordt. Hierdoor ontstaan vaak problemen met spelletjes en
virussen via Internet en email.
Tussen computers (hardware) zit geen verschil maar tussen de rand
apparatuur zit des te meer verschil. Zo gebruiken we aan boord heel
andere modems, een scherm moet aan andere eisen voldoen (dimbaar,
inbouw), en ook het faxen gaat vaak anders dan aan de wal.
Wat zijn de meest voorkomende problemen bij
computergebruik aan boord?
-Modem verbindingen
-Internet en Email
Hebben jullie de indruk dat er inmiddels minder
beginnende computeraars
zijn als een aantal jaar geleden?
Zeker! We zien ook dat er steeds meer kennis aan boord is, oefening
baart kunst.
Zouden de meeste schippers zo langzamerhand een
computer aan boord
hebben?
Ja zeker, en steeds vaker meer dan 1 pc.
Is het zo dat je aan boord meer last hebt van spam en
4-russen als aan
de wal?
Nee, het gevaar aan boord is net zo groot als aan de wal. Alleen zien
we wel dat er aan boord minder bekend is over het beveiligen van de pc
dan aan de wal.
Outlook Expres van Microsoft krijgt nogal eens kritiek
omdat het
makkelijk 4-russen zou verspreiden. Wat is jullie mening hierover en
wat
vinden jullie bv. van Mozilla?
We geven bij Vraagbaken alleen support op Outlook Express omdat dit
programma geleverd word bij Vaart!Mobiel. Als je er voor zorgt dat de
pc up-to-date is en de virusscanner ook, dan is de kans op virussen
ontvangen of verspreiden niet groter.
Mozilla hebben wij zakelijk en privé geen kennis van.
Wat is de mafste vraag die jullie ooit gehoord hebben?
We nemen alles serieus !!!
Hebben jullie nog tips om goed om te gaan met de PC?
Klik niet altijd maar op Volgende en Ja. Eerst goed lezen en bij
twijfel eerst vragen aan een deskundige.
Ook weer: oefening baart kunst.
Wat zien jullie voor in de toekomst als het middel om
te internetten aan
boord?
Heb je met het mooie weer al buiten gespeeld? Dan heb je misschien ook
wel gezien dat er muggen en bijen aan het vliegen zijn. Vaak in bloemen
of bomen. Maar weet je nu wat ik bij onze buurvrouw zag? Onze buurvrouw
krijgt in oktober een baby. En in haar tuin had ze een houten hokje
staan. Ik dacht eerst dat het voor konijntjes was. Of misschien voor
kippen. Ik hoorde niks, dus de kist was leeg. Mijn andere buurvrouwen
kwamen kletsen bij ons in de tuin en zeiden dat die kist een BABYKISTJE
was.
Ik was zeer verbaasd, want ik had er nog nooit van gehoord!
Eigenlijk dacht ik dat ze een grapje met me maakten. Maar de volgende
dag stond de buurvrouw buiten die het babykistje in de tuin heeft
staan. Ik vond dat ik het haar maar eerst eens moest vragen. En weet je
wat het geval nu is? Het is echt waar, het is een babykistje. Het
blijkt van vroeger te zijn en een echt Gronings product. Ik als echte
Delfzijlster en dus uit de provincie Groningen had er nog nooit van
gehoord. Mijn oma is 90 jaar en die ga ik eens vragen wat men er mee
deed....
Zo, ik heb haar net even gebeld en het werd zeker 70 jaar geleden veel
gebruikt. Er heerste toen door onder andere slechte voeding en weinig
buitenlucht een besmettelijke ziekte. Die ziekte heet Tuberculose. Af
en toe komt het in Nederland nog wel eens voor. Vaak was vroeger het
hele gezin ziek en dan moest men een tijdje naar een speciaal
ziekenhuis waar men veel buiten moest zijn en goed te eten kreeg. Die
babykistjes waren speciaal voor baby`s gemaakt die ziek waren. Zo
konden ze buiten zijn en konden ze niet geprikt worden door een bij.
Weet je wat ook zielig was?
Dat overkwam ook mijn tante die nu 88 jaar is. Ze was verliefd op een
jongen. Maar die jongen mocht van zijn familie niet met haar trouwen.
Waarom niet? Omdat ze tuberculose had. En dus in zo'n ziekenhuis was
opgenomen.
Men wist vroeger nog niet zo veel over ziektes en men dacht dat mijn
tante altijd een zwak en ziek meisje zou blijven.
Vroeger moest je sterk en gezond zijn, want het werk was zwaar. Zo liep
men dagen langs het kanaal om het schip te trekken. Het schip had nog
geen motor en niet overal kon je een zeiltje bij zetten. En had je dat
wel, dan was er niet altijd genoeg wind op een kanaal. Mijn tante
trouwde dus met een andere jongen en ging aan de wal wonen. De jongen
waar ze altijd verliefd op geweest is is al jaren geleden overleden en
haar eigen man ook. Mijn tante is met haar 88 jaar die ze nu is, een
ijzersterke gezonde vrouw gebleken!!!
Jammer dat men vroeger zo dacht, want ze spreekt nu nog over de jongen
waar ze als jong meisje verliefd op was. En hoe zit het met jou? Ben je
ook stiekem verliefd? Is het iemand van de Zwaneschool? Of is het een
leuk buurkindje? Niet zo blozen hoor!!
Nu we het toch over vroeger hebben... heel veel dingen die er nu zijn,
waren er vroeger niet. Geen auto, geen computer, heel vroeger zelfs nog
geen fiets. Wat men wel had was een kar met een paard er voor. Vroeger
had men wel feestjes. Zoals kermis, of een boerenmarkt waar men vee
verkocht. De boerenzoon mocht `s avonds de kar, getrokken door een
paard, mee hebben naar het dorp. Hij hoopte dan dat er leuke meisjes
uit de buurt met hem mee wilden rijden. En wanneer er niets meer te
kletsen viel gingen ze zingen. Misschien ken je dit oude liedje wel:
'k Heb mijn wagen volgeladen, vol met oude wijven. Toen
zij op de markt kwamen, begonnen zij te kijven. Nu neem ik van mijn
levensdagen, geen oude wijven op mijn wagen! Hop, paardje hop!
'k Heb mijn wagen volgeladen, vol met oude mannen. Toen zij op de markt
kwamen, gingen ze samenspannen. Nu neem ik van mijn levensdagen, geen
oude mannen meer op mijn wagen! Hop, paardje. hop!
'k Heb mijn wagen volgeladen, vol met jonge meisjes Toen zij op de
markt kwamen, zongen zij als sijsjes. Nu neem ik van mijn levensdagen ,
steeds jonge meisjes op mijn wagen! Hop, paardje, hop!
Lieve kinderen, tot de volgende keer.
Het duurt misschien 2 weken, dan e-mailen we elkaar weer.
Veel mooi weer toegewenst door Tante Lourentia.
Spelers: Andy Garcia, Andie Mac Dowel in(Loreal Cream)
Met zijn bende handelt Andy Garcia (zelf ook illegaal) illegaal in
tickets voor sportwedstrijden, concerten en andere evenementen in New
York. De bendeleden, een ex junkie in verwachting, een T-shirts
verkoper, een ijsverkoper en zijn voogd (een ex boxkampioen vrij op
leeftijd) kijken erg op naar Andy, wiens gladde praatjes en snelle
denkvermogen hen buiten het bereik van de politie houden. Zijn vriendin
Andie Mc Dowel is zijn onverantwoord gedrag echter superzat en heeft
hem verlaten. Wanneer zij toegelaten wordt tot een vermaarde culinaire
hogeschool in Parijs, ontvangt ze het nieuws met gemengde gevoelens.
Van zijn kant zet Andie Garcia alles op alles om haar terug te winnen.
Een lief, humoristisch verhaal. De moeite waard om naar te kijken.
The preacher's wife
Spelers: Denzel Washington, Whitney Houston
Whitney Houston is de vrouw van een dominee. Zij zorgt voor het koor.
Zij hebben samen een jongetje. Zijn kerk heeft financiele problemen. De
dominee twijfelt of hij in staat is om veranderingen aan te brengen in
de levensproblemen die spelen in de gemeenschap en in zijn
problematische huwelijk. Hij roept hulp van God en er verschijnt een
engel, Denzel Washington. Hij probeert het koppel weer bij elkaar te
brengen en deze familie te helpen. Wordt de dominee door een
geldmagnaat ingeslikt of kiest hij voor de waarden en normen van het
leven? Een hartverwarmende romantische komedie.
19 en 20 juni Drakenboot regatta - Ihnenhafen Duisburg
Op 19 en 20 juni vier je met het hele gezin een leuk feestweekend in en
rondom de Duisburgse Ihnenhafen. Diverse Chinese drakenboten strijden
op deze dagen om de eer, voor de kleintjes is er een aanvullend
programma met o.a. schminken, modeshow met kleding uit de hele wereld,
westernkoets, clowns enz. enz en op zaterdagavond treedt om 20.30 'der
Kelly Family' op!
De toegang tot dit evenement is gratis, wel zijn er enkele betaalde
activiteiten en wordt er geld ingezameld voor het
'Kindernothilfe-project'
Tijdens de Maasbrachter Havendagen op zaterdag 26 juni Irene Bruyninckx
in de stand van de Binnenvaartkrant aanwezig zijn om haar boeken te
signeren. Uiteraard ook het boek Flessenpost dat zij samen met Nel
Hamerslag geschreven heeft! Flessenpost is uiterst boeiend voor mensen
die niets van de scheepvaart afweten. Het is in de vorm van een
briefwisseling geschreven waarin beide vrouwen terugblikken, maar zich
ook met de toekomst bezighouden. Flessenpost bevat tevens het
waargebeurde reïncarnatieverhaal van Irene’s hond Misty.
Irene Bruyninckx schrijft over de grote en kleine dingen van het leven.
Over de relaties tussen mensen maar ook over de liefde van een moeder
voor haar kind, over ouder worden en over jong zijn. Alledaagse dingen
waar de meeste mensen maar al te gemakkelijk aan voorbij gaan, maar de
verhalen van Irene Bruyninckx maken één ding duidelijk:
het is zeker de moeite waard om er even bij stil te staan. Haar vlotte
schrijfstijl en warme, vooral menselijke taalgebruik maken de situaties
en de soms grote problemen waar ze over schrijft gemakkelijk
toegankelijk voor iedereen die daarvoor open wil staan. Al lezende
ontkomt niemand aan het gevoel dat haar rake typeringen erg herkenbaar
zijn. Haar boeken kenmerken zich door realistische romantiek verweven
met actuele thema’s.
Daarnaast schrijft Irene Bruyninckx de column ‘Vareling’ voor de
Binnenvaartkrant.
Tevens heeft ze een column ‘Groeiling’ in ‘Religie & Mystiek’. In
dit blad heeft ze ook de serie ‘Ontmoetingen’ met bekende Nederlanders.
Maar ook in andere bladen komt men haar tegen!
Momenteel is ze bezig met haar vijfde boek dat ‘De kleur van Stout’gaat
heten. Twee vriendinnen ruilen de kleurloosheid van hun hedendaagse
bestaan in voor de echte passie die ze in hun jeugd gekend hebben. Het
boek is in flashbacks opgebouwd en als inspiratie bron is onder andere
het Maasbracht met het Jeugdhuis van destijds gebruikt. Tevens is het
doorspekt met dromen waardoor er weer iets zichtbaar wordt van het
mysterie van het leven.
Op 26 juni wordt er op het haventerrein tussen de 'Hafenverwaltung' en
het 'Blockheizkraftwerk'
een groots dagdurend havenfeest gehouden. In de avonduren zorgt de
beste plaatselijke kapel voor de muzikale omlijsting en de inwendige
mens wordt verzorgd door de diverse imbiss- en drankkramen.
Dat een jongen uit Oosterhout op het punt staat om misschien een grote
goochelaar te worden.
Waarom?
Het was een leuk bericht in een 'huis aan huis krant' te midden van
alle
Irak- en verkrachtingsellende in de 'grote bladen'.
Positief/negatief
Positief, het is toch leuk als je van je hobby je beroep kan maken.
Mijn mening
Knap van hem. Ik heb wel bewondering voor mensen die veel opzij zetten
om hun doel te bereiken en er echt voor gaan. Zo kwam hij wel over in
het stukje.
Ik heb er al eens over geschreven, maar ik doe nog steeds aan
teddyberen maken. De stofjes scharrel ik bij elkaar in de plaatsen waar
we met het schip liggen en de patronen teken ik zelf.
Pas terug ben ik begonnen met het tekenen van andere dieren. Ik maak nu
ook honden en katten, en laatst heb ik voor de dochter van mijn zus een
veulen gemaakt met rijstvulling. Rijstvulling - erwten en kersenpitten
kunnen ook - is erg leuk omdat de kinderen dan de dieren in model
kunnen brengen. Het nadeel is dat het niet wasbaar is.
Een groot gedeelte houd ik zelf, maar ik probeer er ook te verkopen op
een gratis braderie. Sinds de economie terugloopt verkoop ik haast niks
meer. Nu haal ik de standplaats er niet uit, dus daarom sta ik op
gratis braderieën.
Sommige van de door mij gemaakte beren probeer ik te schilderen. Dat
gaat best goed. Ik zet ze neer op een stoeltje en geef ze iets in de
handen een parasol bijvoorbeeld of een kleine accordeon. In de
zomervakantie zijn mijn man en ik op een vakantie geweest waar ik heb
leren schilderen en mijn man heeft gefietst. Ik moest op die cursus
stillevens schilderen. Dat doe ik dus niet meer, want ik schilder mijn
beren, maar aan de techniek heb ik heel veel gehad.
Mijn man heeft nog steeds een hekel aan de rommel en de lapjes die
overal liggen. Maar zo worden alle vaaruren voor mij dragelijker en
voor hem ook. Ik heb ooit een week geen teddyberen gemaakt en toen
raakte ik heel erg in de stress en toen zei hij: "Ga alsjeblieft weer
beren maken".
De SOFA vind ik beter geworden. Ik lees hem helemaal. Maar zelf ben ik
geen schrijfster, maar een berenmaakster.
Deze roman gebaseerd op historische feiten over Kwasi en Kwame, twee
Afrikaanse
prinsjes die in 1837 aan koning Willem I geschonken worden. Ze dienen
als onderpand voor illegale slavenhandel van de Nederlandse regering.
In 1900 kijk je door de ogen van de inmiddels bejaarde prins Kwasi
terug op
een turbulent leven, waarin beide jongens -en later mannen- zich
staande
proberen te houden in een hen volledig onbekende maatschappij. Ze
zullen
altijd anders blijven, en afgerekend worden op hun anders zijn. In 1900
ontdekt hij pas het complot waarmee de Nederlandse regering zijn latere
carrière in Indonesië gedwarsboomd heeft.
Een prettig geschreven boek, niet sentimenteel; je moet het hele
verhaal
gelezen hebben om te begrijpen hoe complex hun levens waren. Daarom
bleef het
verhaal boeiend tot de laatste bladzijde.
De Missie
De kruispunten van Harry (Cuby) Muskee Jeroen Wielaert
Ieder mens wordt volgens esoterische begrippen geboren met een doel in
zijn leven. Er zijn mensen die daar nooit achter komen maar daar hoort
Harry Muskee duidelijk niet bij. Hij weet wat zijn missie is in dit
leven en handelt daar ook naar. Ook nu nog!
Meteen als je het boek openslaat zie je een foto in de kaft van een
zeer jonge Harry en zijn moeder. En dat is al een heel mooi begin. Ik
zelf ben in ieder geval altijd erg nieuwsgierig geweest naar deze vrouw
want eigenlijk had Harry dokter willen worden om zijn moeder beter te
maken. En dat vond ik een heel vertederende uitspraak van de uiterlijk
zo ruige zanger. Hierna kom je bij de intro die door Relus ter Beek
geschreven is waarna het boek opstart in Amerika, alwaar Harry Muskee
het graf van Sonny Boy Williamson zoekt en ook vindt. Wat hij eigenlijk
vindt zijn de roots van Cuby en de Blizzards, dertig jaar later na het
begin van de band! Vandaar gaan we terug in de tijd en komen we in het
plat gebombardeerde Rotterdam waarvan een mooi sfeerplaatje door Jeroen
Wielaert is opgebouwd, gezien door de ogen van een klein manneke. Harry
is op 10 juni 1941 geboren als jongste telg van een oud Drents
turfschippers- en veenarbeidersgeslacht. Het waren trekkers geweest,
altijd al. Ook vader Hendrik had dit in het bloed want hij ging bij de
marine. En Harry? Welnu, die ging later ook 'On the road'. Met de
muziek, dat wel, maar toch.
Harry's jeugd wordt beeldend beschreven aan de hand van de tijd van
toen. Er kon nog buiten gespeeld worden en men was er voor elkaar. En
normen en waarden waren maar heel normaal. Later kwam het tijdperk van
Jack Kerouac, de diensttijd en het overlijden van zijn moeder wat hem
diep raakte. Alles bij elkaar een goede voedingsbodem voor zijn eigen
hartstochtelijke repertoire later, wat zo aansloot bij de Blues die hij
had leren kennen van de Amerikaanse radio. Vooral het verlies van zijn
eerste liefde, terwijl Cuby en de Blizzards in volle opmars waren,
zorgde voor de juiste stof voor een paar onvergankelijke bluesnummers.
Een aantal teksten daarvan zijn ook in het boek opgenomen. Uiteraard
komen ook de feesten in de legendarische boerderij in Grolloo, waar
Harry jaren woonde, aan bod waarover de auteur zegt:. 'Bij het stijgen
van de sfeer en het afnemen van de remmingen gingen ze uit de kleren,
in alle hoeken en gaten waar ook maar een bed stond werden seksuele
grenzen verlegd. Iedereen was welkom en iedereen deed het met iedereen,
naar wens, warm en wild. Het was goed neuken bij de boer, in verre van
koele kamers'.
Maar ook Cuby en zijn Blizzards gingen van hoogtepunten naar
dieptepunten. De band hield zelfs jarenlang op met bestaan! Het boek
toont de wisselingen mede aan met het vele fotomateriaal. Ook als je
geen Cuby en Blizzards fan bent is het toch boeiend om te lezen hoe een
gedreven man zijn leven gestalte blijft geven door de jaren heen. Daar
waar anderen inmiddels zappend op de bank zitten blijft hij zich
ontwikkelen, ook in spiritueel opzicht. Het geloof werd hem niet
opgedrongen, die ballast hoefde hij dus niet mee te dragen maar erover
filosoferen doet hij wel. Hij vindt dat God in iedereen is en dat het
geloof veel ellende heeft gebracht. Van de zomer liep Harry in de
sporen van Franciscus van Assisi en dat bood na een zware tijd
brandstof genoeg voor geestelijk herstel. Ik vind dat deze heilige, die
voor dieren predikte en het zonnelied schreef, wel bij Harry past. Hij
heeft immers zelf een groot hart voor dieren en het wonderbaarlijke van
muziek wordt door hem 'Het laatste geheim' genoemd.
'De Missie' geeft naast het leven van de bekende zanger en alles over
Cuby en de Blizzards tevens een mooi sfeerbeeld van de veranderende
tijden weer en dat zal ook jonge mensen aanspreken. De woordspelingen
van Jeroen Wielaert maken het boek uiterst prettig leesbaar en ook de
humor is niet vergeten. Het feit dat Herman Deinum tijdens een
optreden in Kampen ooit zo stoned was dat hij zichzelf aan zijn eigen
moeder voorstelde die in de buurt woonde vond ik erg komisch!
Ikzelf heb het gevoel dat er in dit boek heel wat meer verhalen
verstopt zitten. Harry Muskee met zijn opleiding Nederlands en zijn
ervaringen als Cuby zou hier nog veel meer mee kunnen doen!
Deze recensies is eerder verschenen bij Religie & Mystiek.
Rond het jaar 1040 geloofde men dat er ten Noorden van de Weser geen
vast land meer was. Om het gerucht te ontzenuwen ondernamen enkele
moedige Friezen een ontdekkingsreis. Het gezelschap voer de zee op, ze
lieten Denemarken over stuurboord liggen en zetten koers op IJsland. Ze
pauzeerden een paar dagen op het kale, koude eiland en zeilden toen
verder in noordelijke richting, zonder te weten waarheen de reis hun
zou brengen.
De allesverstikkende mist
De stemming aan boord was bedrukt, de bemanning zweeg over de toekomst
van hun lot. De nacht viel in en de wassende maan klom langzaam omhoog,
een dikke mist trok vanuit de horizon snel op. Dikke slierten
allesverstikkende mist omsloten het schip, de bemanningsleden haalden
moeizaam adem, ze veegden de klamme condensdruppels van hun
voorhoofden. De wind ging liggen, een doordringende kilte kreeg snel
vat op de omgeving, vanaf de slap neerhangende zeilen drupten de
vochtdruppels op het dek en de wereld om hen heen leek kleiner en
kleiner te worden. Geleidelijk werd het schip gegrepen door een
aanzwellende zeestroming. De bemanning was radeloos en bad om hulp, als
door een wonder werden ze door een tegenstroming gered. De roeiriemen
gingen overboord en aangespoord door de angst roeiden ze de dageraad
tegemoet. Langzaam trok de mist op, het leven op de onbekende zee kreeg
een vriendelijker aanblik, in de verte kwam een eiland in zicht.
Nieuwsgierig zeilde de bemanning het land tegemoet.
De verlaten vesting
Ze waren nu vlakbij en laveerden met het schip tussen de rotsen. De
bemanningsleden keken nog eens verbaasd naar het onontdekte land. Het
had de aanblik van een verlaten vesting, de klippen toornden hoog boven
het water uit en de grijze stenen muren leken ondoordringbaar. Nergens
was een teken van leven te bekennen. Tegen het middaguur vond de
bemanning met moeite een geschikte aanlegplaats. Enkele bemanningsleden
gingen aan wal om het eiland te onderzoeken. Ze liepen doelloos door de
spookachtige straten van de doodse vesting, ineens hoorden ze een diep
ondergronds gekreun. Ze volgden de richting van het geluid en daalden
de slordig uitgehakte trappen in de vestingsmuur af, daar wisten ze
niet wat ze zagen... In de vochtige verwaarloosde muurkerkers leefden
grote groepen vastgeketende en uitgemergelde mensen, ze staken hun
benige armen naar de bemanningsleden uit, in de hoop wat te eten te
krijgen, hun holle oogkassen straalden de wanhoop van het moment uit.
Net buiten het bereik van de geketenden lag een enorme hoeveelheid
geld, goud en siervoorwerpen. Zonder verder nog acht te slaan op de
geketende mensen, gingen de bemanningsleden zich te buiten aan de
gevonden schat, met hun armen vol nieuw verworven bezittingen wilden ze
naar hun schip terugkeren.
De lugubere achtervolging
Vrolijk over hun nieuw verworven bezit liepen de bemanningsleden op hun
gemak naar het schip. Plotseling hoorden ze achter zich een
angstaanjagend geraas. Ontzet keken ze achterom en kregen de schrik van
hun leven. Achter hen verschenen vanuit het niets reusachtige cyclopen
die vergezeld werden door bovenmaatse bloeddorstige honden. Overmand
door angst zetten de bemanningsleden het op een lopen, enkelen kwamen
heelhuids bij het schip aan, de rest werd verscheurd door de honden, of
door de cyclopen op beestachtige wijze tegen de rotsen doodgeslagen.
Buiten zinnen van angst roeiden de bemanningsleden 'zich de armen uit
het lijf'. Op zee werd het schip nog lange tijd door reusachtige,
schreeuwende en blaffende wezens achtervolgd. Enige dagen later werd
Bremen bereikt, eindelijk kwam er een einde aan de beangstigende
ontdekkingsreis.
De overlevende bemanningsleden schonken de buitgemaakte voorwerpen als
offer voor hun levende terugkeer aan de kerk.
Diverse economische systemen uitgelegd aan de hand van
2 koeien
Socialisme:
Je hebt twee koeien en je geeft er één aan je buurman die
geen koeien heeft
Communisme:
Je hebt twee koeien, de regering neemt ze allebei af en geeft je een
beetje melk
Fascisme:
Je hebt twee koeien, de regering neemt ze allebei af en verkoopt je
melk
Nazisme:
Je hebt twee koeien, de regering neemt ze allebei af en schiet je
vervolgens neer.
Bureaucratie:
Je hebt twee koeien, de regering neemt ze af, schiet er eentje dood,
melkt de andere en giet de melk dan weg ...
Traditioneel Kapitalisme:
Je hebt twee koeien. Je wisselt er een voor een stier, je kweekt een
hele kudde koeien, verkoopt die en gaat leven van de rente.
Lernout & Hauspie-kapitalisme:
Je hebt twee koeien. Je verkoopt er drie aan een dochteronderneming in
Korea en gebruikt daarvoor het krediet dat je via je schoonmoeder hebt
aangevraagd bij een Brusselse bank, vervolgens voer je een ruil door
met een Amerikaans bedrijf om je 4 koeien op te kopen en aan je terug
te schenken zodat je de belastingen op de 5 koeien kan terugtrekken. De
subsidies die Europa je uitbetaalt voor de melk van je 6 koeien
investeer je via een stroman in je Koreaanse dochteronderneming. In je
jaarrapport geef je 8 koeien aan met een optie op een negende. Je koopt
3 koeien om een Amerikaanse kwekerij te kopen en wordt vervolgens op de
Amerikaanse veemarkt ontmaskerd omdat je eigenlijk niets van koeien
weet. Je stallen staan leeg ...
Amerikaans systeem:
Je hebt twee koeien. Je verkoopt er één en dwingt de
andere om melk voor vier te geven. Je bent verbaasd als het beest
doodvalt.
Waals systeem:
Je hebt twee koeien. Je gaat in staking omdat je er drie wil.
Japans systeem:
Je hebt twee koeien. Je manipuleert hen genetisch zodat ze tien keer
kleiner worden dan een normale koe en zodat ze twintig keer meer melk
geven. Je maakt eigen koe-cartoons (Koekimons) en overspoelt er de hele
wereld mee.
Duits systeem:
Je hebt twee koeien. Je manipuleert ze genetisch zodat ze 100 worden;
maar één keer per maand moeten eten en zichzelf melken.
Brits systeem:
Je hebt twee koeien. Ze zijn alle twee gek.
Italiaans systeem:
Je hebt twee koeien maar je weet niet juist waar ... en nu ga je
spaghetti eten.
Russisch systeem:
Je hebt twee koeien. Je telt ze en ontdekt dat je er 5 hebt. Je telt ze
opnieuw en ontdekt dat je er 30 hebt. Je telt ze opnieuw en ontdekt dat
het er 17 zijn. Je stopt met tellen en opent je vierde fles Wodka van
deze ochtend.
Frans systeem:
Je hebt twee koeien en ze zijn de belangrijkste koeien ter wereld.
Zwitsers systeem:
Je hebt 500 koeien maar geen enkele is van jou. Je verdient geld door
ze voor een "onbekende" buitenlander bij te houden.
Hindu systeem:
Je hebt twee koeien en je aanbidt ze.
Chinees systeem:
Je hebt twee koeien. Driehonderd mensen melken hen dagelijks. Je
beweert volledige tewerkstelling te kennen, een hoge rundproductiviteit
te kennen en laat de journalist executeren die de cijfers naar buiten
bracht.
Vlaams systeem:
Je hebt één koe en je trouwt er mee.
Stapsgewijze handleiding om een impressionistisch
schilderij te schilderen.
Les 1
Een schilderij van een cavia
Benodigdheden:
1. Regel een ezel (Voor de echte beginners Geen Beest!)
2. Laat een bril aanmeten op -3
3. Koop bij de bouwmarkt een stuk multiplex van 40 X 50 cm
4. Zorg voor verf
5. Leen een palet
6. Koop kwasten
7. Adopteer een langharige cavia
8. Zoek de rand van een springvorm met een doorsnede van 30 cm
9. Haal een rol roze toiletpapier uit het toilet
10. Knip ca. 50 cm touw af
Stap 1
Installeer de ezel 3 meter bij het raam vandaan, zet de plank op de
ezel. Zoek een fit bloemstuk wat je wilt schilderen. Zet het bloemstuk
voor het raam. Spuit de verf op het palet.
Wacht rustig tot er een voorbijganger aankomt, maak daar oogcontact mee
en ga schuin tussen de ezel en het bloemstuk staan.
Neem het palet in je ene hand en je kwast in je andere hand. Houd het
palet iets hoger dan de penseel, trek je mondhoeken naar beneden en je
wenkbrauwen omhoog en kijk zo intelligent mogelijk schuin vanuit je
ooghoeken naar het bloemstuk, houd dit een korte periode vol. Maak nu
van je mond een streep, houd je wenkbrauwen hoog en je hoofd schuin.
Doe twee passen schuin naar achteren en twee opzij. Trek je mondhoeken
weer naar beneden, laat één wenkbrauw zakken. Blijf je
hoofd schuinhouden en kijk weer zo intelligent mogelijk, naar het
bloemstuk.
Het is zaak deze passen goed te oefenen om de cursus tot een goed einde
te brengen.
Stap 2
Leg de kwasten en het palet weg.
Ga precies tussen de ezel en het bloemstuk staan en zet de bril op je
neus. Pak de kwasten en het palet, trek je mondhoeken naar beneden en
kijk nu naar het bloemstuk. Houd het wazige beeld vast en probeer op de
tast de ezel te vinden, terwijl je geen verf morst.
Tuit je lippen zo strak mogelijk, maak je ogen tot spleetjes en zet met
donkere verf alleen de contouren van de vaas ruw op het doek, houd
ruimte over voor een weelderige bos bloemen, maar schilder deze niet!
Probeer deze blik vast te houden tot alle contouren erop staan.
Als alle contouren erop staan ontspan je even je gezicht. Daarna kijk
je opgewekt en je voelt je blij. Met dit gevoel smeer je de leegtes in
het schilderij vol met verf, terwijl je de bril ophoudt!
Loop af en toe met de bril op je neus een paar stappen naar achteren om
je werk te bekijken, kijk uit dat je je nek niet breekt over eventuele
vloerkleden of huisdieren! Kijk vanaf die kleine afstand met je hoofd
schuin en je mond in een streep geboeid naar het schilderij. Trek
vervolgens je mondhoeken naar beneden en je wenkbrauwen omhoog en kijk
dan aandachtig naar het bloemstuk. Ga zo door tot de hele plank vol zit
met verf.
Laat het kunstwerk in wording goed drogen.
Zet de bril af.
Ruim de kwasten en de verf zo op dat je ze de volgende dag weer kunt
gebruiken.
Stap 3
Doe de gordijnen dicht! Pak het droge schilderij van de ezel. Leg het
schilderij plat op de grond met de verf aan de bovenkant. Leg de verf
en kwasten naast het schilderij.
Pak de rand van de springvorm en omwikkel het met roze toiletpapier,
zodat de springvorm de verf niet kan beschadigen. Leg de ring van de
springvorm op het schilderij precies op de plaats waar je de bloemen
wil hebben.
Haal de cavia uit het hokje, bind het touwtje aan de ene kant om de nek
van het beestje en klem het aan de andere kant op ongeveer 40 cm lengte
tussen je voortanden. Blijf de cavia vasthouden en ga op je knieën
zitten met het schilderij tussen je benen, krom je rug zodat je gezicht
recht de springvorm inkijkt.
Smeer de pootjes van de langharige cavia in met vier verschillende
kleuren pastelverf, klem je tanden met het touwtje ertussen nog
steviger op elkaar en zet het diertje rustig middenin de springvorm.
Druk de springvorm op het schilderij en sis met je tanden op elkaar:
"KSSSST". Loopt de cavia te hard doe dan je hoofd wat omhoog, loopt hij
te zacht, geef hem dan wat meer ruimte. Let goed op dat de cavia niet
uit de springvorm springt of de springvorm verschuift. Ververs af en
toe de verf aan de pootjes van de cavia in wisselende pasteltinten.
Als de cavia gaat liggen; Is hij of te moe en wil hij misschien even
bij je op schoot rusten, of getroost worden. Het kan ook zijn dat het
touwtje om zijn nek te strak zit, maak dat in dat geval wat losser.
Laat de cavia lopen tot het hele bloemgedeelte vol kleine pootafdrukjes
zit en mooi vervaagd is door de lange haren. Pak dan de cavia van het
schilderij, maak hem schoon, zet hem in zijn hokje en geef het diertje
als beloning een wortel.
Laat het schilderij plat drogen en voorzie het de volgende dag van een
mooie lijst.
De SOFA die op 24 juni verschijnt heeft als thema: Zomervakantie
De vraag is kort maar krachtig!
Wat ga jij doen deze vakantie en heb je nog tips voor de lezers?
Het is een thema waarin iedere varende schipper die dit
leest zich wel in vast kan bijten. Wij willen daarom ook iedereen
vragen om in korte! bewoordingen! zijn of haar vakantietips en -plannen
te mailen.
Alle bijdragen die ook maar iets met vakantie van doen hebben kunnen
gemailed worden naar SOFA
En zoals altijd zitten wij te springen om bijdragen
voor de rubrieken:
Reacties: Heb jij een reactie op de vorige SOFA of
op SOFA in het algemeen, dan is dit dus een bijdrage voor deze rubriek.
Komkommertips: Denk hierbij aan ellenlange lijsten
of lange moppen.
Op de hak: Hiervoor zijn we op zoek naar korte
moppen.
Techies: Hiervoor zijn alle computervragen
ontzettend welkom!
Recept: Alle recepten zijn welkom!
Alle bijdragen voor bovenstaande rubrieken kunnen
gemailed worden aan SOFA.
Boekenwurm: Hiervoor zijn we op zoek naar stukjes
waarin jij één of meerdere boek(en) beschrijft, waarop je
anderen wilt attenderen.
Ook reacties op eerder behandelde boeken zijn van harte welkom. Alle bijdragen voor 'de boekenwurm' kunnen gemailed
worden aan Lilian.
SOFA Panel: Wil je meedoen in het SOFA panel en lees
je niet mee op vaart-familie. Als het niet teveel moeite is om 15 min.
per 14 dagen aan het invullen van de panel vragen te besteden, dan
lijkt het ons leuk als jij je opgeeft. Opgeven voor het 'SOFA panel' kan bij Ingrid.
What's in a name: Voor onze rubriek over
scheepsnamen, zijn we op zoek naar mensen die wat willen vertellen over
de betekenis van hun scheepsnaam of een leuke anekdote hebben over hun
scheepsnaam. Opgeven voor 'What's in a name' kan bij Jeanine.
Huishoudmand: Voor deze rubriek zijn wij op zoek
naar allerhande huishoudtips!
Denk hierbij aan eierkook tips, besparingstips, schoonmaaktips of
persoonlijke ervaringen met nieuwe producten die op de
markt komen,bv nieuwe drankjes,kant en klare groentesausjes,
magnetronmaaltijden, huishoudelijke apparaten,
nieuwe schoonmaak en poetsmiddelen enz. enz.. Al je tips kun je mailen naar Korina
IN HET NIEUWS: Vind je het leuk om te vertellen welk
nieuwsbericht deze week de meeste indruk op je maakte. Dan lijkt het
ons leuk als jij je meest indrukwekkendste nieuwsbericht naar ons mailt. Inzendingen voor 'in het nieuws' kunnen ingestuurd
worden aan Petra.
Let wel, bovenstaande rubrieken kunnen alleen bestaan
als men zich hiervoor opgeeft!
Schroom dus niet en geef je nu op!!!
SOFA per e-mail in je
eigen mailbox? Iedereen kan e-zine SOFA in zijn of haar eigen
mailbox krijgen. Dat kan helemaal gratis door aanmelding via het
formulier op www.vaart.nl/familie of met een e-mail aan majordomo@vaart.nl met in de
tekstruimte: subscribe vaart-sofa
Contact:
Heeft u een reactie?
Ook een reactie? Mail naar Henriette.
of maak gebruik van het formulier:
Je kunt een ander evenveel leesplezier bezorgen als je nu zelf ervaart!
Stuur deze SOFA door naar een goede bekende en nodig hem/haar uit zich te
abonneren met een e-mail naar: majordomo@vaart.nl met de tekst: subscribe
vaart-sofa
Je kunt ook deze link als leestip doorsturen: www.vaart.nl/familie
