Editie 5.1 van 6.1.2001
© 1997-2000 VAART! Info



Veil je eigen goed !
Actueel aanbod


ma di wo do vr za
Alle dagen actueel!

NOS-tt
Damrak
Tenders
Pegel
RWS-tt
2.Kamer
Lokatie
ANP/Tijd
Banen
Gasolie
Rijroute
SMS / 2
Tel.gids
NSIntOV
't Weer Valuta


Actueel
Archief
Bedrijven
Boordtel
Café
Column
Forum
Kiosk
Links
Milieu
Nautisch
NieuwsNet
Reizen
Telematica
Top-10
Veiling
Vraagbaak
Vracht
Webring
Werf
Werk
Zoek



Over de auteur
'De Three Gorges in de Yangtze' verhaalt van een reis in 1996, en is geschreven door Marion Tanke.
Marion en Marcel Tanke woonden een paar jaar in Wuxi (China), waar Marcel general manager was van de joint venture Jiangsu DSM. Zij hielden een kleine kring van vrienden en bekenden regelmatig per email op de hoogte van hun bijzondere ervaringen. De Yangtze-reis was er één van. De foto is ontleend aan Visit China '97.

Nog meer China Valley of the Dammed
Een schitterende reportage over leven en dreiging langs Yangtze, van Discovery On-Line, september 1997.

Feiten over de
Three Gorges Dam

VAART! Column
Bedreigde rivieren

Three Gorges
een IRN campagne

CNN: China begins building world's largest dam

Upstream the Yangzi
river to Chongqing

Deel van een uitgebreid China-reisverslag van de Duitse 'hardware engineer' Michael Perezowsky, met prachtige foto's.

Yangtze River Cruises
Overzicht cruises

Cruising China's
Yangtze River

Uit TravelASSIST Magazine het verhaal van Richard Carroll met uitstekende foto's van Donna Carroll.

Chinamissie '98
handelswijzer voor de zakenrelatie Nederland- China

Het avontuur lokt
Iedereen maakt wel eens een bijzondere reis - per schip of langs vaarwegen. Het avontuur lokt overal of overkomt je.
En je hoeft geen Mark Twain, met schrijftalent en een uitgever, te zijn om belevenissen voor een groot publiek te verwoorden en te verbeelden. Het Web geeft je alle mogelijkheden.
VAART! Reizen maakt de verhalen toegankelijk en brengt ze bij elkaar.

Suggesties of concrete voorstellen voor reisverhalen en weblinks: dvdm@compuserve.com.



Nieuws, vragen, suggesties of opmerkingen over VAART! kun je kwijt
bij de VAART! redactie

Deze pagina is het best te lezen met Netscape 3.0 of een vergelijkbaar type browser.

© 2000
VAART! Info

Three Gorges in de Yangtze

‘De beste dag om te piekeren is morgen'

d o o r   M A R I O N   T A N K E

We zijn er een paar dagen tussenuit geweest. Dat was wel nodig want leven en werken hier valt niet altijd mee. We hebben een vierdaagse boottocht gemaakt over de Yangtze rivier door het ‘Three Gorges' gebied, van Chongqing naar Wuhan.
De ‘Three Gorges' zijn drie enorme canyons / afgronden waar de Yangtze rivier doorheen stroomt. In totaal zijn de Gorges zelf zo'n 125 km lang. De totale boottrip is wel ca. 700 km. Het gebied is beroemd om zijn natuurschoon en berucht om de enorme stuwdam die er wordt gebouwd.


Klik hier voor een kaart (Discovery On-Line) van China, om een indruk te krijgen van de loop van de Yangtze, en de afstand tussen Chongqing en Wuhan.

Vogelkooitjes met nachtegalen
We gingen per vliegtuig naar Chongqing, een stad van zo'n 12 miljoen (!) inwoners. Wij hadden er (ook?) nog nooit van gehoord. Nadat we onze bagage in ons hotel hadden gedropt, hebben we de stad wat verkend.
In een groot park zaten veel oude mannetjes op een bankje te kletsen. In de bomen rondom hadden ze hun vogelkooitjes met nachtegalen opgehangen. Hier hoorden we dus weer eens echte vogels in een bos. Welke vogel zingt hier het mooist?
Vandaaruit naar een restaurant om wat te eten. Omdat het lezen van de Chinese menukaart nog steeds problemen geeft, is Marcel de tafels langs gelopen en heeft aangewezen wat we wilden eten.

Naar 'Ghost City'
De volgende dag hebben we in alle vroegte eerst Frank in Australië gebeld, die jarig was. Om 8 uur 's ochtends moesten we aan boord zijn en de boot vertrok zelfs op tijd. Het was een luxe passagiersschip met zo'n 100 passagiers. We kregen een kamer toegewezen en Petra kreeg haar eigen kamer. We hebben eerst de boel uitgepakt en de boot wat verkend. Daar werden we best wel moe van zodat we na de lunch een uur gepit hebben; om weer een beetje bij te komen.
Aan het eind van de middag kon iedereen van boord en met een gids naar ‘Ghost City'. De Chinezen zeggen dat je ziel daar na je dood naartoe gaat. De natuur was er mooi, maar de rest van het park en de beelden vond ik verschrikkelijk. Het één was nog bloederiger dan het ander. Laat maar, wat mij betreft. Terug aan boord kregen we het ‘captain's dinner', en daarna hebben we rustig TV gekeken. Heerlijk, eens geen faxen, telefoon, e-mail, memo's, e.d.

Vloer om op te schaatsen
De volgende ochtend begon de motor al om vijf uur te sputteren. Het werd een drukke dag want we gingen in kleine boten de Kleine Drie Gorges bekijken.
Iedereen moet een zwemvest aantrekken, wat een hoop gelach opleverde. In kleine bootjes gingen we een zijrivier van de Yangtze op. Het was er prachtig. Hoge steile fjorden die recht in het water staan. We gingen van links naar rechts over de snelstromende rivier. We keken onze ogen uit; wat is de natuur daar mooi. Gegeten bij een ‘restaurant' onderweg. De vloer was zo vettig dat je er schaatsen kon. Het eten smaakte er goed en we hebben inentingen gehad tegen alle ziektes, dus.., we hopen er maar weer het beste van. Marcel heeft bij een stalletje een Nederlandse zilveren Wilhelmina rijksdaalder gekocht uit 1932!

Westers eten met stokjes
Tegen vier uur waren we terug op de grote boot. Om half zeven begon het westers diner. De twee Chinezen bij ons aan tafel keken eens naar drie lagen bestek die al op tafel lagen en begrepen niet wat je daar allemaal mee moest. De Chinees naast mij keek eens met een schuin oog naar mijn bestek, zo van zal ik dat ook gebruiken?
Wij hebben hen uitgelegd hoe het bestek gebruikt moest worden, hetgeen zeer werd gewaardeerd. Het einde van het liedje was dat ze het vlees in mini stukjes sneden, toen stokjes aan de ober vroegen en daarmee het vlees opaten. Er moest natuurlijk volgens Chinese traditie veel geproost worden, met onze ‘oude vrienden'.

Door de grote sluizen
De derde dag stonden Petra en Marcel om zes uur 's ochtends al aan dek. Ze wilden de Xiling Gorge zien. Ik vond dat dat ook wel zonder mij kon en heb m'n ogen nog een uur dicht gelaten.
We komen vandaag door de grote sluizen. En de natuur blijft maar prachtig, hoge steile bergen met veel groen, wel 700 meter hoog. Ze zijn begonnen een grote dam (de ‘Three Gorges' dam) te bouwen, die pas in het jaar 2009 klaar zal zijn. Het water zal daarna tot het jaar 2024 in het stuwmeer blijven stijgen. In totaal zo'n 175 meter. Het stuwmeer wordt ca. 500 km lang. Er zal veel van het natuurschoon verloren gaan. Maar er zal veel werkgelegenheid ontstaan (elektriciteits productie trekt fabrieken aan) voor de locale bewoners, die nu in grote getale naar de grote stad trekken om daar werk te vinden. Ook zullen er minder overstromingen plaats vinden en wordt de Yangtze rivier beter bevaarbaar. Hele steden worden nu al geevacueerd en ca.1,2 miljoen mensen zijn er al, of worden nog verhuisd. Men bouwt op hoger gelegen plekken nieuwe steden.

Ter afwisseling gingen we in de namiddag weer een museum bezoeken en ook de grote stadsmuren. Die muren waren wel aardig, maar het museum was slaapverwekkend. Hoe je zoiets moet inrichten dat moeten de Chinezen echt nog leren.

Weer winkeltjes met dezelfde domme dingen
Toen de laatste dag alweer. Die begon vroeg. We zaten om acht uur alweer in de bus in Yueyang naar, jaja.. alweer een museumpark. Voor veel ‘buitenlandse toeristen' best leuk. Maar wij hebben ondertussen ons portie al wel gezien.
De weg ernaar toe was verschrikkelijk, het hobbelde en schudde zo erg dat we misselijk uit de bus kwamen. Het park had natuurlijk weer winkeltjes, waar weer dezelfde domme dingen verkocht werden. Ik had er genoeg van en ben op een bankje gaan zitten uitrusten. Terug aan boord hebben we koffer gepakt en aan dek gezeten.
Het was al met al een heerlijke tocht. Vooral omdat er geen fax, e-mail of telefoon was. We hebben genoten van het water, bergen en de bomen. Tot nu toe hadden we in China nog niet zoveel groen bij elkaar gezien.
Om 19 uur waren we in Wuhan. Daar hebben we nog even wat rondgekeken en toen doodmoe naar bed. Ook sightseeing is hier zwaar werk.

Na nog een ochtend Wuhan verder verkend te hebben, weer per vliegtuig terug naar Shanghai, de trein naar Wuxi en waren we de volgende avond weer ‘Thuis'. Want dat is ons appartement toch. Ons huis in Nederland hebben we vorig jaar al verkocht, dus ons ‘permanent living address' is ‘Milido Hotel, Wuxi-China'.



Vereniging De Binnenvaart



 

index