SOFA PANEL:
Door: Ingrid
De uitslag van onze Kerstpeiling:
Wij vroegen jullie: wat ga jij dit jaar doen met de
Kerst?
Vierenzestig procent gaat op familiebezoek of krijgt
zelf familie op visite.
Zesendertig procent bezoekt met kerst een kerk.
Zevenentwintig procent is van plan om te gaan varen.
Negen procent is nog helemaal niets van plan.
"Familiebezoek betekent, dat ik wel vele kilometers moet rijden, als
het weer het toelaat. Maar het is nu eenmaal zo. Ze hebben allemaal hun
eigen gezin.
In de meeste kerken (Canada red.) wordt er hier geen dienst op Kerstdag
gehouden, Wel de avond er voor. De van Nederland afkomstige kerken
hebben op kerstdag wel een dienst.
Varen, niet meer als je gepensioneerd ben of je moet bij familie of
kennissen zijn, die dan moeten varen. Zou het best eens leuk vinden.
(Gaat op het verlanglijstje, maar is wel hebberig, want jullie varen al
genoeg)"
"Eerste kerstdag is voor familie en die komen dit jaar bij ons eten.
Tweede kerstdag gaan wij altijd iets ondernemen met de kinderen en dit
jaar gaan wij naar de film "The Polar Express" samen met nog een paar
vrienden."
"Eerste kerstdag lekker samen met onze kinderen aan boord. Tweede
kerstdag met familie naar het kerstconcert van Frans Bauer."
"Wij gaan hoe dan ook naar huis. Meestal zien we wel hoe het loopt,
verleden jaar zijn we een stuk gaan wandelen in de bossen bij ons in de
buurt.
Wij hebben in huis nog niet alles af, sinds we het gekocht hebben. Dus
misschien ook nog wat aan het huis doen?
We zien wel. Voornaamste vind ik in ieder geval om de familie weer te
zien."
"Misschien als wij samen met collega's zijn, dan zijn wij bereid om wat
lekkers te koken, en er een supergezellige avond van te maken."
"De familie van mijn man komt bij ons eten, mijn ouders liggen te ver
weg om te komen, en voor de rest denk ik een beetje `hangen`."
"De eerste dag komen de familieleden naar ons en de tweede dag komen er
vrienden. Dat wordt weer gezellie!"
"Dat hangt ervan af, hoe het met het werk zit, maar ik ga niet!
naar een meubelboulevard, dat vind ik zo'n crime.
We gaan lekker eten met elkaar en kleffe films kijken, denk ik. Gewoon
een gezellige kerst, zonder diepe moraal."
"Wij zijn van plan om samen met mijn zus een reis te doen in de
kerstvakantie.
Met de kerst een beetje gourmetten enzo en rond oudjaar ergens de
sneeuw op te zoeken om met z'n allen te gaan sleeën of skiën."
En ook wilden wij weten: wat verwacht jij van het jaar
2005?
Achttien procent verwacht persoonlijk een hoogtepunt
door huwelijk, geboorte, nieuw schip enz.
Zesendertig procent verwacht dat het weer gewoon een
jaar als dit jaar zal worden.
Negen procent verwacht nieuwe dieptepunten door
geweld, aanslagen, extremisme etc.
Achttien procent denkt dat de maatschappij verder
verhardt.
Nog eens achttien procent denkt dat dit jaar zal opvallen door
positief nieuws.
"Op alle bovenstaande vragen is het moeilijk antwoord
geven, maar ik hoop van harte, dat jullie allemaal een goed jaar in
mogen varen en mijn hartelijke wensen voor een Prettige kerstmis en een
gelukkig Nieuwjaar. (Jan van der Doe)
"Tja,dan is ons boekjaar afgesloten dus maar eens kijken hoe we het
gaan redden aan de wal. Tot nu toe gaat het goed en hebben wij geen
spijt van ons besluit.
Fijne dagen en een rechtvaardig nieuwjaar."
"Onze zoon gaat in zijn uppie een paar weken naar Mexico en onze
dochter gaat trouwen. Als dat geen hoogtepunten in het leven zijn!!!
Ik laat alles zo komen als het komt, want ik kan wel in een glazen bol
kijken, maar als het lukt, zie ik dan alleen mijzelf."
"Ik zou het niet weten, maar hoop een goed jaar."
"Dat dit jaar opvalt door positief nieuws. Dat hoop ik tenminste."
"Eigenlijk niet veel veranderingen. Wij blijven nog steeds goed
positief en wij zien wel waar de schip strandt. Wij kijken niet zoveel
vooruit, het maakt juist eng!!!!"
"Een jaar met nieuwe dieptepunten door geweld, aanslagen, extremisme
etc., ik vrees dat het allemaal gewoon blijft doorgaan wat geen goede
zaak is natuurlijk."
"Ik mocht afgelopen twee jaar, een Frans kerstfeest bijwonen. In
Frankrijk wordt er een luxe diner op 24 december geserveerd. Het is zo
mooi en zo lekker. Er komen dingen op tafel, die je niet elk dag eet.
Zij maken er echt werk van en beginnen twee dagen daarvoor. Voor men
aan tafel gaat, moet men netjes gekleed zijn. Het diner begin meestal
rond negen uur 's avonds en tot diep in de ochtend. Om twaalf uur 's
nachts worden de cadeautjes gegeven."
"Ik zou het niet weten, kan geen koffiedik ontleden..........Ik wacht
maar geduldig af! ;o)"
"Ik weet het niet, ik ben wel erg benieuwd naar 2005!"
"Ik hoop dat 2005 gekenmerkt wordt door positief nieuws en toenadering
tot elkaar. Ik ben wel bang voor meer geweld en aanslagen waardoor we
verder tegenover elkaar komen te staan."
Naar het begin van SOFA e-zine.
|
IN HET NIEUWS:
Door: Petra
De nieuwsberichten die opvielen
Sybren
Wat viel jou op in het nieuws?
Mannen-crèche voor Kerstinkopen.
De warenhuisketen Marks&Spencer heeft in zes filialen in
Groot-Brittannië een mannen-crèche ingericht. Daar kunnen
verveelde kerels terecht als ze geen zin meer hebben in kerstinkopen
met hun vrouw of vriendin, aldus de BBC. De mannen kunnen zich in de
opvang vermaken met computerspelletjes, op afstand bestuurbare
autootjes of met videobanden van historische voetbalwedstrijden.
Rijksmuseum heeft gids voor kinderen
Het Rijksmuseum in Amsterdam heeft een speciale gids voor kinderen
uitgegeven. In de gids leidt een nog jonge Rembrandt van Rijn kinderen
op speelse wijze langs de kunstwerken.
Het kijk-, lees- en doeboek heet 'Ik zie, ik zie wat Rembrandt ziet' en
is bedoeld voor kinderen tussen negen en twaalf jaar. Het bevat behalve
teksten ook plaatjes en leuke gadgets. Zo kan je in het boek voelen
welke schutters betaald hebben om te figureren in het schilderij de
Nachtwacht en zitten er stickers in die je over plaatjes van stillevens
kan plakken.
Het Rijksmuseum hoopt met het boek aantrekkelijk te blijven voor
kinderen. De gids is verkrijgbaar voor 4 euro, de entree voor het
Rijksmuseum is tot en met 18 jaar gratis.
Ingrid
Wat viel jou op in het nieuws
Het overlijden van Prins Bernhard
Waarom trok het jouw aandacht
Ik vond het altijd grappig dat hij zich niet in een strak keurslijf
liet persen maar lekker z'n eigen gang ging, genoot van het leven en
ook zijn eigen mening durfde te geven.
Jouw mening hierover
Ik vind het knap dat je op je 93e nog zo betrokken bent bij het nieuws
en midden in het leven staat. Hij maakte het koningshuis wat minder suf
en dat is jammer dat het voorbij is. Nu is de beurt, denk ik, aan
Maxima.
Henriette
Wat viel jou op in het nieuws
Het binnenvaartspel
Waarom trok het je aandacht
Door de positieve aandacht vanuit de sector.
Jouw mening hierover
Heel erg leuk!
Naar het begin van SOFA e-zine.
|
KERSTVERHAAL:
Door: Lilian
Stille nacht???
De kerstman werd opgeschrikt uit zijn diepe zomerslaap. ‘Bliep, bliep.’
Hij taste op goed geluk naar zijn gsm, de ogen nog dicht van de slaap.
“Ja", bromde hij. “Goedemorgen, Klaus’, klonk het opgewekt, “ben je al
wakker?”
Opeens was de kerstman klaarwakker; Sinterklaas aan de telefoon, die
belde normaal gesproken maar eenmaal per jaar. “Goedemorgen, Klaas, is
het weer zover?” “Jazeker”, antwoordde de Sint: ”ik zit alweer hoog en
droog in Spanje. Alle kinderen zijn weer blij, de Pieten zijn allemaal
naar huis en de schimmel staat in de wei. Nu ben jij weer aan de beurt.”
Met zijn gsm tegen zijn oren geklemd stapt de kerstman uit bed. Jeetje
wat is het warm. “Hoe is het weer eigenlijk?”, vraagt hij zijn collega.
“Het is hier heerlijk”, antwoordt de Sint, “Ik zit lekker in mijn
tabberd op de veranda te genieten van een glaasje wijn.” De kerstman
fronst zijn wenkbrauwen en snauwt in de telefoon: “Daar heb ik wat
aan!!!! Ik wil weten hoe het weer op de noordpool is…” “Momentje”,
hoort hij aan de andere kant van de lijn mompelen. “…gat in de
ozonlaag…hoge temperaturen…smelten van de ijskap…” De kerstman zucht
diep, te warm dus!!! Dat wordt met de jaren erger. Straks ligt er
onvoldoende sneeuw om mee te nemen naar het zuiden om de mensen daar
ook van die witte pracht te laten genieten. Werden de mensen nu maar
eens verstandiger.
“Ben je daar nog”, klinkt het ineens van de andere kant van de
telefoon. “Heb je je rendierprobleem nog opgelost?” De kerstman denkt
nog steeds aan zijn sneeuwprobleem, maar realiseert zich door de vraag
van Klaas dat hij een nog veel groter, urgenter probleem heeft. Toen
hij vorig jaar na een schitterende kerst teruggekeerd was op de
Noordkaap had zijn trouwe rendier Rudolf verkondigd volgend jaar met
pensioen te willen. Klaus was zich een hoedje geschrokken; al
eeuwenlang vergezelde Rudolf hem op zijn tochten naar het zuiden en nu
wilde hij opeens met pensioen. Dat kwam door dat verdraaide internet.
Hadden zij eeuwenlang een geïsoleerd leven gehad hier in het
noorden, sinds de komst van de gsm, gprs, www en weet ik wat al niet
meer hadden zij de hele wereld binnen handbereik. Rudolf had in een of
andere chatroom die verdraaide schimmel van de Sint ontmoet, die hem op
de hoogte had gebracht van vakantiedagen, prepensioen, WAO, AOW.
“Het is wel de schuld van jouw paard, dat ik nu met dat probleem zit”,
verzucht Klaus tegen de Sint. Een zacht gegrinnik klinkt van de andere
kant. De Sint heeft geen problemen met zijn paard, of liever gezegd
paarden. Gaat de ene met pensioen, dan is er door zijn paardenpieten
alweer een ander paard klaargestoomd voor het lopen over de daken. De
kerstman heeft weliswaar ook voldoende rendieren tot zijn beschikking,
maar er is niemand die ze voor hem traint en zijn trouwe Rudolf is de
enige die hem tot nu toe veilig langs alle bomen, huizen, torens en
andere obstakels leidt. En nu wil hij met pensioen!!
“Ik ga je ophangen hoor Sint. Fijne kerstdagen!!”
De kerstman kleedt zich aan en vertrekt op zijn snowmobiel richting de
weidegronden van de kudde rendieren. Hij hoopt dat Rudolf zich deze
zomer zo verveeld heeft dat hij staat te trappelen om weer met hem mee
te gaan naar het zuiden. Die hoop vervliegt echter snel, want bij de
weidegronden aangekomen ziet hij Rudolf al van verre zitten in de
nabijgelegen warmwaterbron, omringd door jonge, sexy rendiervrouwtjes.
“Ho, ho, ho…. die kerstman”, schalt Rudolf. “Kom je er lekker
bijzitten??” “Nee”, snauwt de kerstman terug, “en een rendier hoort ook
niet in een warm water te zitten. Die moet met ijs tussen zijn hoeven
in de sneeuw staan te schrapen naar wat mos!” Rudolf breekt in
schateren uit: “Nou, die tijden zijn voor mij voorbij. Ik ben nu een
rentedier….Hi, hi…. Succes met het zoeken naar een opvolger.” Rudolf
heft zijn glas en wijdt zich weer aan zijn aangename gezelschap.
De kerstman richt zijn blik op de grazende kudde rendieren. Daar moet
dus een opvolger voor Rudolf uitkomen. Hij nadert de kudde en schraapt
zijn keel: “Attentie!”
De rendieren heffen hun kop en kijken zijn kant op. “Zoals jullie wel
zullen weten is Rudolf met pensioen en zoek ik een opvolger voor hem.
Iedereen die daar wat voor voelt dient zich morgen te melden bij de RTB
voor een test.” Zonder de reactie van de dieren af te wachten, keert de
kerstman zijn snowmobiel en rijdt terug naar huis, de kudde heel wat
minder rustig achterlatend dan hij hem gevonden had.
De volgende morgen staat de kerstman al vroeg bij de Rendier Test Baan
te wachten, benieuwd hoeveel en wat voor rendieren er op komen dagen.
Intussen Rudolf nog steeds verwensend: “Rentedier, mijn r…..; rendier
zul je bedoelen."
Daar komt het ploegje aan: overenthousiaste jonge rendieren, te trage
oudere dieren, te kleine, te dikke, te dunne…. Wie hij ook voor de slee
zet; het parcours wordt nooit goed genomen en binnen korte tijd zit hij
onder de blauwe plekken en moet de slee ook nodig gereviseerd worden.
Wat een ramp!!!
Opeens ziet hij in de verte nog een rendier aankomen: “Rúdolf!”
Zijn hart gaat sneller kloppen. Zou hij dan toch nog een keertje met
hem meegaan?
Maar Rudolf komt alleen maar kijken en amuseert zich kostelijk. De
arrenslee knalt tegen de ene boom na de andere en de kerstman vliegt
soms een meter omhoog om met een ongelukkig gezicht weer op zijn
roodfluwelen bankje te stuiteren.
“Ik geef het op”, zegt de kerstman na de zoveelste hopeloze kandidaat.
“Jullie kunnen allemaal naar huis, want dit wordt niks. Bedankt en
vooral jij ,Rudolf!!!”
Kreunend en steunend strompelt de kerstman naar zijn snowmobiel en
rijdt heel langzaam terug naar huis. “Wat moet ik nu? Wat moet ik nu?
Ik kan toch niet wegblijven; de mensen willen hun cadeautjes en
sneeuw…..”
Even let de kerstman niet op en rijdt bijna tegen een boom. Op het
laatste moment geeft hij een ruk aan zijn stuur en scheert rakelings
langs de takken. “Poeh…. Zat ik nu in mijn arrenslee dan had het
vást raak geweest.” Opeens bekijkt hij zijn moderne voertuig met
heel wat meer belangstelling. Wordt het geen tijd dat de kerstman zich
gaat moderniseren??? Hij trekt op en maakt allerlei capriolen; het ding
wil zelfs de lucht in. Dat is de oplossing; de kerstman treedt toe tot
de 21ste eeuw: geen gedoe meer met rendieren. Een flitsend rood
kleurtje; hier en daar wat extra feestverlichting en klaar is mijn
snowmobiel. Perfect toch!!
Wees dus gewaarschuwd; hoor je een dezer dagen ’s nachts een hels
kabaal, schrik niet en bel ook niet gelijk de politie. Het is de
gemoderniseerde kerstman op zijn snowmobiel.
Naar het begin van SOFA e-zine.
|
KERSTVERHAAL:
Door: Ingrid
Kerstkado
Dodelijk vermoeid plofte de schippersvrouw met een glas thee, pen en
papier op de ingebouwde bank in de keuken. De visite was vertrokken, de
vuile vaat afgewassen en opgeruimd en haar man was vertrokken om, zoals
hij zei, een afzakkertje bij Lou te gaan halen. Dit betekende dat hij
zeker een paar uur met zijn maten in café De Promenade zou
doorbrengen om dan diep in de nacht aangeschoten aan boord te komen. Ze
had nu even tijd om een boodschappenlijstje te maken voor de
kerstdagen. Haar familie en schoonfamilie zouden komen eten eerste
kerstdag en iedereen verwachtte natuurlijk, zoals ieder jaar, een
uitgebreid en heerlijk kerstdiner.
De schippersvrouw zuchtte en dacht aan de chaotische drukte in de
winkels de dag voor kerst, aan alle kerstkleren die zij voor haar gezin
nog moest strijken en alle voorbereidingen die zij morgen vast moest
treffen voor het kerstdiner. De kerstdagen doorbrengen in de Maashaven
was dan wel gezellig maar ook heel vermoeiend.
Plotseling schrok zij op van een harde klap op dek. Ze rende naar
buiten, er was vast iemand gevallen op het spiegelgladde aangevroren
dek! Tot haar verbazing vond zij de Kerstman op dek. Met een van pijn
vertrokken gezicht probeerde hij weer op te staan, maar zijn voeten
gleden weer onder zijn ronde lichaam vandaan. Dankbaar accepteerde hij
haar hulp en haar aanbod, een kopje thee te komen drinken om weer bij
te komen van de schrik.
Binnen in de warme woning trok de kerstman zijn rode mantel uit en
opende zijn zak om de kerstkadootjes eruit te vissen. De presentjes
voor de andere gezinsleden schikte hij zorgvuldig onder de kerstboom,
twee kado's overhandigde hij aan de schippersvrouw. Nieuwsgierig opende
zij een grote kartonnen envelop, het was een tegoedbon voor een dagje
beautyfarm, gereserveerd voor morgen, 24 december. Sorry, stamelde de
schippersvrouw, morgen heb ik geen tijd. Als u eens wist, wat ik morgen
allemaal nog moest doen!
Dat weet ik, antwoordde de kerstman, daarom wil ik dat je het andere
kado ook uitpakt en in één keer opdrinkt. Ze pakte het
fleurig ingepakte flesje uit en bestudeerde nauwkeurig het etiket.
Inhoud: Elixer met een beetje eigenliefde, assertiviteit
en een gezonde dosis egoïsme.
De schippersvrouw dacht: 'Ach waarom niet', schroefde de dop van het
flesje en sloeg de inhoud met één teug achterover.
Nadat zij afscheid had genomen van de kerstman, wierp de schippersvrouw
een blik op haar horloge. Nog niet te laat om alle familieleden te
bellen, dat zij dit jaar allemaal zelf een fles drank en een gerecht
voor het koud en warm buffet mee moeten nemen. Ze schreef een briefje
voor de overige gezinsleden, dat zij zelf zorg moesten dragen voor hun
kerstkleding en zette de wekker om op tijd in het modderbad te kunnen
glijden. Voordat de schippersvrouw haar ogen sloot, bedacht ze dat ze
de kerstman nog eens moest mailen om te vragen naar het verkoopadres
van die heerlijke elixer. Ze had nog wel een paar vriendinnen die ook
wel een slokje konden gebruiken.
Naar het begin van SOFA e-zine.
|
KERSTVERHAAL:
Door: Karin
Kerstpakketten
Het was in de hongerwinter van 1944, Sonja keek uit het raam zo de
Westerstraat in. Het was bitterkoud, ze hoopte dat haar moeder nu snel
thuis kwam, het werd donker en de spertijd ging over een half uurtje
in.
Gelukkig, daar zag ze haar moeder al aan komen. Ze had iets in haar
handen, maar Sonja zag niet wat. Nog voor de bel klingelde, stoof Sonja
naar de deur en deed hem open. "Oh mama, ik ben zo blij dat je thuis
bent, ik werd een beetje ongerust."
'Donkere' Dora aaide haar dochter over de bol en zei: "Liefje, je weet
toch dat ik bij mevrouw Kleinstra was vandaag en je weet die heeft
altijd een boel te doen voor mij. Vergeet ook niet dat we bijna aan de
kortste dag zitten en dat het zo vroeg donker wordt. Over donker worden
gesproken, steek de petroleumlamp maar aan, dan zal ik eens laten zien
wat ik bij me heb in de tas."
Ze toverde de tas achter haar rug vandaan en die puilde bijna uit.
"Oohhh", zei Sonja en vlug stak ze de lamp aan. "Wat is dat nou
allemaal?"
Dora keek haar dochter aan en vertelde wat haar die middag bij mevrouw
Kleinstra was overkomen.
"Zoals altijd bracht ik mevrouw Kleinstra om drie uur haar pot thee en
ze vroeg mij te gaan zitten en voor ons beiden een kopje thee in te
schenken, ze had me iets te vertellen. "Dora", zei ze, "ik heb een
verrassing voor jou en je dochter op voorwaarde dat het onder ons
drieën blijft." Ik knikte heftig en toen begon mevrouw Kleinstra
het volgende verhaal te vertellen. "Gisteren, je hebt het inmiddels wel
gehoord, is er een auto van de Wehrmacht overvallen door het verzet. De
spullen liggen hier opgeslagen in de kelder. Kijk maar niet zo
verschrikt, ik weet echt wel dat jij van mijn werk in het verzet op de
hoogte bent, net als ik van het jouwe. Zodoende weet ik dat ik jou en
je dochter kan vertrouwen.
"Enfin, terug naar de overval. We wisten dat de auto vol lag met
spullen die wij en iedereen goed zouden kunnen gebruiken. De mensen
vallen met bosjes om en ik denk dat na het mislukken van de bevrijding
van het zuiden van ons land, het nog wel even zal duren voordat
Amsterdam bereikt is. Dit kan allemaal nog wel even duren, zo vonden we
het waard het risico te nemen. Dus Dora kom maar mee". "Nou, Sonja, ik
kon mijn ogen niet geloven. Het leek wel of ik in een hele grote
kruidenier was, zakken meel, rijst, suiker, boter, kleding enz. enz."
Mevrouw Kleinstra was al begonnen met sorteren en verkleinen van alle
etenswaar, maar het is nog lang niet klaar. In ieder geval heb ik al
wat meegekregen en je moet eens zien wat voor een koningsmaal dat
wordt. Dora deed te tas open en stalde allerlei etenswaar uit, die ze
allang niet meer hadden gezien, zelfs niet op de bon.
Sonja dacht aan haar vriendinnetje Roos met wie ze dit helaas niet kon
delen. Niemand mocht weten van hun belangrijk werk. Kon ze Roos maar
verrassen, over vijf dagen was het kerstmis. "Mam, ik weet dat het
eigenlijk niet kan, maar kunnen we morgen hiervan niet wat naar Roos
thuis brengen?"
Dora fronste bedenkelijk haar wenkbrauwen. "Tja dat zal wat moeilijk
gaan, hoe verklaren we dan hoe we zelf aan de spullen zijn gekomen?"
Sonja zuchtte diep en wist dat haar moeder natuurlijk gelijk had.
"Sonja", zei Dora, "mevrouw Kleinstra vroeg of jij morgen en overmorgen
mee wilde komen, zodat we op kunnen schieten met het wegwerken van alle
goederen voordat iemand er lucht van krijgt wat er allemaal in de
kelder bij mevrouw Kleinstra staat."
"Dat is goed", zei Sonja, "ik ga mee."
Dora lag de hele nacht wakker en piekerde over Sonja’s vriendinnetje
Roos en het voedselprobleem. Ze kwam er niet uit, ineens kreeg ze een
geweldig idee, morgen maar gelijk met mevrouw Kleinstra bespreken.
Tevreden viel ze in slaap. Eenentwintig december was een bitter koude
dag en Dora en Sonja kleedden zich zo goed en zo kwaad als het ging
tegen de kou, maar konden niet voorkomen dat ze half bevroren bij
mevrouw Kleinstra aankwamen.
Mevrouw Kleinstra deed de deur open en Dora en Sonja liepen vlug naar
binnen.
"Eerst maar een kopje koffie?" Dora en Sonja knikten verheugd. Koffie,
dat was wel heel erg lang geleden, ze konden zich het niet meer
herinneren dat ze dat hadden gehad. De koffie geurde heerlijk en het
smaakte nog beter, ze dronken het met veel plezier. Na de koffie gingen
ze naar de kelder en daar troffen ze tot hun blijdschap diverse mensen
uit het verzet. Dora begroette hier en daar wat bekende mensen en Sonja
bleef een beetje verlegen achter Dora staan.
"Hé donkere", hoorde ze vanuit een hoek. Schele Henkie lachtte
breeduit terwijl hij een zak suiker omhoog hield. "Geen gekke buit
hè, voor een dag in December". "Hé schele", nee zeker
niet." "Ik heb nog niks gehoord op straat over de overval. Wordt het
soms stil gehouden?"
Henkie moest het antwoord schuldig blijven, maar wist wel te vertellen
dat er nog geen aanhoudingen waren geweest en hoopte dat het zo zou
blijven.
Eensgezind gingen ze muisstil aan het werk, je wist maar nooit wie er
aan de deur kwam.
Na twee uurtjes werken kwam mevrouw Kleinstra de trap af met een schaal
versgebakken brood en achter haar liep Lientje, het daghitje, met
kannen koffie en thee. Na het eten gingen ze verder en werkte door tot
een uurtje voor spertijd.
Dora en Sonja gingen met een tevreden gevoel naar huis. De andere dag
verliep net zo en 's avonds waren ze bijna klaar. Drieëntwintig
december 1944 werd een spannende dag, want hoe krijg je alle spullen
bij de gezinnen zonder dat je gesnapt wordt door de politie? En dat het
bij de gezinnen ook onbekend blijft wie de gulle gevers zijn.
Op ieder pakket schreven ze een kerstwens met als afzender de kerstman.
Zo, alles was klaar, op dat moment kwam mevrouw Kleinstra beneden en
zag 150 pakketten staan, ze glom van trots. Straks 150 blije gezinnen.
"Mensen, luister ik heb een goed plannetje bedacht voor het uitdelen.
Zoals jullie begrepen hebben is het gestolen goed, of nou ja terug
gestolen eigenlijk. Niet goed, maar een noodzakelijk kwaad." Iedereen
knikte instemmend. "Straks komt mijn goede vriend veldwachter Jacobsen,
die heeft een boevenwagen weten te regelen en kan in spertijd zonder
aangehouden te worden de pakketten bezorgen. Ik heb alleen een paar
vrijwilligers nodig om als agent mee te gaan en als boef."
Donkere Dora, Schele Henkie en nog wat mensen boden zich aan. "De rest
gaat nu verspreid naar huis, en mensen, laten we hopen dat het goed
afloopt." Sonja ging als een van de laatsten naar huis. Thuis stak ze
de lamp aan en daarna de kachel, zo wachtte ze tot haar moeder weer
thuis zou komen. Dora kwam 's nachts heel laat thuis en vond haar
dochter onder een deken opgerold in de stoel. Voorzichtig maakte ze
haar wakker en bracht haar naar bed met de belofte de andere dag alles
te horen.
Dora vertelde het hele verhaal aan Sonja, dat ze overal geweest waren
om gezinnen te verrassen. Ze klopten aan, zetten een pakket voor de
deur en gingen gauw de boevenwagen weer in, pas als iemand het pakket
had weggehaald gingen ze verder. Dora bewaarde het mooist voor het
laatst, namelijk dat ze bij Roos ook een pakket hadden afgeleverd.
Sonja vloog haar moeder om de hals en gaf haar een paar dikke zoenen.
Ze zaten nog wat te praten toen er aan de deur werd geklopt. Sonja deed
open en vond een blije Roos voor de deur. "Weet je wat we gisteren
gekregen hebben?" vroeg ze, "een pakket met allerlei spullen en eten.
We weten alleen niet van wie, toen we na het kloppen aan de deur gingen
kijken, stond er alleen een boevenwagen in de straat, dus hebben we
gauw de deur weer dicht gedaan. Vreemd he?"
"Ja", zei Sonja, "bij ons ging het net zo he mam?"
"Ja", zei Dora, "vreemd is het wel" en ze knipoogde snel naar haar
dochter. Roos zei dat ze snel op huis aan moest, want nu konden ze een
echt feestmaal maken. 's Avonds (bij hoge uitzondering was er geen
spertijd die avond) gingen ze naar de nachtmis. Voordat de mis begon,
hoorden ze heel wat mensen praten over de “vreemde” pakketbezorging en
Dora en Sonja voelden zich blij en warm worden van binnen.
De mis begon en zelfs de pastoor had het er in zijn kerstpreek over,
dat het toch wel heel bijzonder was wat hier was gebeurd. De klokken
luidden de kerst van 1944 in en Dora en Sonja hoopten beiden dat dit de
laatste kerst zou zijn in de oorlog.
De moraal van dit verhaal: Als de nood het hoogst is, is redding nabij.
Fijne feestdagen allemaal en een goed en gezond 2005
Naar het begin van SOFA e-zine.
|
VAREND VRIJGEZEL:
Door: Peter
Feestdagen
Waarom is Kerst een feestdag?
Hoeveel zouden er van de jeugd van tegenwoordig nog weten wat de zin
van Kerst is, buiten het feit dat ze op die dagen van de familie de
cado'kes krijgen, waar ze een heel jaar achter zagen.
Moet een geboorte eigenlijk zo uitgebreid gevierd worden? Die vraag
wordt mij ook regelmatig gesteld, door personen die niet tot onze
geloofsovertuiging behoren. Wel, op die vraag kan ik ook niet
antwoorden.
Wat ik wel weet van de Kerstdagen van vroeger is dat ze gewoon veel
gezelliger waren als tegenwoordig. Ik spreek nu niet uit mijn eigen
ervaring, maar maatschappelijk gezien.
Want tegenwoordig is alles zo commercieel, dat aan de zin van kerst
bijna voorbij gegaan wordt, als het al niet volledig gebeurt.
Als in november de kerstversiering al in de straten komt en je ziet al
kerstmannekes lopen, dan denk je toch wel, wat heeft dit met geloof te
maken.
En dat is wel spijtig, vind ik. Want zo krijgt 90% van de jeugd en ook
sommige volwassenen beginnen zo te redeneren, een heel verkeerd beeld
van de zin ervan.
Ik weet nog dat mijn broer en ik in Keulen-Niehl lagen met nog 2 andere
Belgische schepen en dat dit gewoon heel plezant was.
Op kerstavond kwam iedereen zijn ouders en/of schoonouders naar boord
en met kerstdag, als die al terug naar huis waren, dan gingen we
allemaal bijeen zitten en vierden het samen verder.
Mijn kerst
Maar wie ben ik om deze personen te bekritiseren, heb zo al zorgen
genoeg. Maar van waar ik de kerstdagen doorbreng, hoef ik me geen
zorgen te maken. Ik zal wel naast een zeeschip liggen met de
bunkerslang 35meter hoger aangesloten op zijn manifold. Erg vind ik dat
zeker niet, maar dat wisten jullie al.
Nieuwjaar
Dit is voor mij pas een feestdag, want op 1 januari is mijn enige
nichtje geboren en die dag is voor mij een dag om te feesten. Wat
normale mensen doen met kerst, is voor mij op 1 januari.
Alleen zullen we het dit jaar voor de eerste keer niet samen vieren,
want door omstandigheden is het contact met mijn broer een beetje
verwaterd en is de sfeer niet meer wat het zou moeten zijn. Dus voor de
eerste keer in het nog jonge leven van mijn nichtje zal ze haar
verjaardag niet in het gezelschap van haar enige nonkel doorbrengen en
dat kwetst me wel, maar daar kan ik nix aan veranderen.
Monique's verjaardag
Maar op 22 december hebben we de verjaardag van mijn vriendin en das al
een reden op zich om te feesten, dus gaan we dit op zaterdag 18
december ook vieren met een paar vrienden is een locatie in het
Antwerpse, maar daarover volgende keer mss meer, als ik dan op tijd m'n
tekstjes klaar heb.
Want dat is tegenwoordig erg, ben bijna altijd te laat met het
doorsturen, of heeft de redactie er nog werk aan, omdat ze nie echt
compleet zijn. Niet vanwege de teksten, maar vanwege de uitvoering
ervan.
ZALIGE KERST EN EEN GELUKKIG NIEUWJAAR VOOR ALLE
LEZERS EN REDACTIELEDEN
Naar het begin van SOFA e-zine.
|
KADOTIP:
Door: Ingrid
SpecialBite
Special Bite is een superdik tijdschrift, uitgegeven door www.specialbite.com, waarin 501
speciale restaurants worden besproken.
De restaurants worden aanbevolen door één of meer
SpecialBite spotters, zij hebben ze in heel Nederland en een aantal in
Antwerpen. Het gaat van de toko op de hoek tot onbetaalbare
sterrenrestaurants, zolang het maar een speciale combinatie is wat
betreft eten, interieur of locatie.
De prijsklasse wordt aangegeven met het euroteken. Eén euroteken
is tot Euro 12,50 p.p. en vijf eurotekens betekent dat je over een
dikke portemonnee moet beschikken, voor bijvoorbeeld de Librije.
De sfeer wordt beschreven als informeel, semi-formeel en formeel.
De restaurants staan op provincie of grote stad gerangschikt en ook
zijn top tien lijstjes gemaakt voor de first date tot en met uit eten
met je kinderen.
"Special" voor ons is dat onze vaste columniste ook een spotter is,
undercover bezoekt zij, samen met haar huisgenoot, de te nomineren
restaurants.
Het is een leuk naslagwerk en ook handig als je je eens in onbekendere
hoeken van Nederland bevindt.
SpecialBite is verkrijgbaar bij de tijdschriftenhandel en kost Euro
6,95.
Naar het begin van SOFA e-zine.
|
HUISHOUDMAND:
Door: Korina
Thee en kaarsentest?
Thee tegen middagdip
Vecht je ’s middags wel eens tegen de genadeloze dip? Dan verkwikt
Afternoon Spirit, de nieuwe kruidenthee van Pickwick. De melange
bestaat uit mint, kamille en zoethout.Een pakje met 20 eenkopszakjes
kost € 1.59.
Het smaakpannel zegt: fris door de mint. Zacht door de kamille. En niet
te zoet.
www.pickwick.nl (veel
plaatjes)
Kaarsentest
Bij een test tussen 5 witte stompkaarsen kwam die van de Hema als beste
uit de bus.
Hema Eigenmerk EUR 2.15 cijfer 9
Marskramer Spaas EUR 1.99 cijfer 8
Blokker Felicitas EUR 2.49 cijfer 8
Ikea Eigenmerk EUR 1.25 cijfer 7
Xenos Eigenmerk EUR 2.25 cijfer 5
Die van de Hema brandt keurig van binnen uit op en zou de 65 uur met
gemak halen.
Echt een aanrader.
Naar het begin van SOFA e-zine.
|
SAGEN:
Door: Henriette
Fossa Eugenia - Venlo en Rheinberg
Hazepoot
Lusteloos staken de arbeiders hun schoppen in de grond, ze waren
hongerig en oververmoeid. De nevel maakte, dat hun kleren klam
aanvoelden. Onverzorgde haren plakten tegen de bezwete voorhoofden.
Langzaam doemde een schim uit de mist op. De arbeiders spanden zichzelf
extra in, toen ze in de schim de opzichter herkenden. Juist deze
opzichter stond bekend als onbetrouwbaar en corrupt, net als zijn baas,
een onooglijke man met een woeste rode baard en één krom
been. Hazepoot zo werd hij in de wandelgangen genoemd, genaamd naar het
nabijgelegen fort, waarin hij volgens dezelfde wandelgangen zijn intrek
had.
"Graaf eens wat sneller"n beval de opzichter. "Het kanaal van Rheinberg
naar Venlo moet zo snel mogelijk klaar zijn van onze baas. Her en der
komt ons ter ore, dat de Hollandse troepen een inval op poten zetten.
De waterhuishouding van Holland moet voor die tijd ontregeld en in
Spaanse handen zijn. Kom op, stelletje luiwammesen... Doorgraven. Fossa
Eugenia moet af." En het klonk nog dwingender dan de eerste zin.
De arme arbeiders hadden geen keus, op tegenspreken stond ontslag. Een
beetje geld dat altijd te laat kwam, was nog altijd meer dan helemaal
niks. Ze spanden hun vermoeide lijven nog verder in en haalden
opgelucht adem, toen de opzichter zijn aandacht verlegde naar een
groepje arbeiders, dat verderop werkte.
"Hazepoot de slavendrijver", mompelde eentje. "Precies! Het is je
reinste Spaanse uitzuigerij", mompelde een ander. "Eigenlijk zouden we
in opstand moeten komen, maar de ellende is, dat je nooit zeker weet,
wie er wel en niet meedoen", vond een derde. Hij wreef over het te
strakke litteken onder zijn rechteroog, dat zijn aandenken aan de stok
van Hazepoot was. Allemaal waren ze het erover eens, dat hun
roodbebaarde werkgever en de Spaanse overheerser niet veel goeds mocht
toekomen.
Jaren later
De Hollandse troepen wisten het kanaal in handen te krijgen. De Spaanse
overheersing leed door het tegenvallen van de zilvervloot ernstige
geldnood. Hazepoot nam de benen en leek opgelost in het niets. Het plan
om de Maas en de Rijn via Fossa Eugenia met elkaar te verbinden raakte
in de vergetelheid. Jaren later liep een oude man met zijn zoon en
kleinkind, na de kerstnachtmis, naar zijn afgelegen woning in de buurt
van Venlo. Plotseling werden hun hoofden verwarmd door een oranje
gloed, een ruisend geluid klonk. Ze keken verrast naar de sterrenhemel.
Hoog boven hen vloog een gloeiende wagen, die werd voortgetrokken door
twee vurige geiten. In de wagen zat een geketende man, zijn lichaam was
omringd door vlammen.
"De bokkenrijders", zei de zoon en hij troostte zijn angstige kind.
"Hazepoot! Eindelijk gerechtigheid", sprak de oude man. Het leek of het
litteken onder zijn oog ineens iets minder trok.
Bron:
Kanaal
Rheinberg Venlo PDF bestand
Fort
Hazepoot
Fossa
Eugeniana
Kamp-Lintfort
- Fossa Eugeniana
Naar het begin van SOFA e-zine.
|
E-MAIL PORTRET:
Door: Korina
M.m.v. Sybren
e-mail portret met Sybren
Wat is jouw connectie met de binnenvaart?
Toen ik van de ambachtsschool kwam ging ik eerst een poosje met m'n
vader meevaren op een drinkwaterboot in de haven van Rotterdam. Zo kwam
ik op tientallen zeeschepen terecht. Toen hij vond dat ik maar eens wat
moest gaan verdienen, ben ik gaan werken bij "Motorenfabriek de Maas".
Eerst als draaier, later als dieselmonteur. En in de avond naar de
Mach.school. Zo leerde ik onderdelen draaien voor keerkoppelingen,
cilinders honen en krukassen slijpen enz. Als monteur kwam ik dus ook
op binnenvaartschepen. Ik heb toen wel eens een paar keer een
schippersdochter meegevraagd voor een bioscoopje. (Daar heb ik nog wel
een apart verhaal over, maar dat later). Op een dansavond in de
Blauwezaal, aan de Meent, daar zat geloof ik ook de schippersbeurs,
leerde ik een heel mooi meisje kennen, wat nu nog m'n vrouw is. Dat ik
niet naar zee ging kwam, dat ik diep in mijn hart waarschijnlijk bang
was om haar te verliezen. Ik moest toen wel in dienst, twee jaar
marine. Onderzeebootjagers. Dat is de reden dat ik landrot ben geworden
met een maritiem hart.
Wat vind je de mooie en de minder mooie kanten van het
varen?
De verhalen die je las en de films vond ik prachtig.Verre landen,
avontuur. Mijn vader vertelde over zijn jonge jaren bij de H.A.L. Zelf
30 jaar met onze zeilboot rondgezworven tot in Denemarken, Engeland en
Frankrijk toe. De minder mooie waren de lange tijden dat je van huis
was en de huwelijken die ik heb zien stranden. En ook hoe familie moest
bikkelen om een behoorlijke boterham te verdienen. En de kinderen!
Auto's om ze op te halen hadden ze niet.
Wat zie je als positieve veranderingen en zie je ook
negatieve veranderingen in de loop der jaren?
De enorme technische vooruitgang en vernieuwingen vind ik fantastisch.
Op de Maritieme beurs in Ahoy heb ik genoten. Vroeger stelde je met een
klein rekensommetje een diesel en met een vloeitje je automotor af, nou
dat hebben we dus allang vergeten. Ook het isolement van het
vaartwereldje werd langzaam doorbroken.
Minder positief vind ik dat het binnenvaartonderwijs kennelijk te
weinig aandacht besteedt aan bedrijfseconomie. Schippers zijn vaklui,
maar schipper/ondernemer is een ander verhaal. Ik heb dat met mijn
jongste zoon al ondervonden. Mastworp en werpankersteek prima, maar als
je vroeg wat een reis gekost heeft en wat hij er aan over hield werd
het angstig stil. Daar moet een betere, gerichtere vervolgopleiding
voor komen.
Heb je een favoriet vakantieland en wat zijn je verdere
interesses?
Tuinieren, klussen aan ons huis, zwemmen, computeren, eigenlijk te veel.
We hebben geen favoriet vakantieland, maar we begonnen met kamperen in
Luxemburg. Heerlijk. Tuinenreizen naar Engeland. Prachtig.
Autokampeerreizen in Frankrijk. Schitterend. Zeilvakanties. Wintersport
in Oostenrijk, bijna m'n po... gebroken, omdat ik altijd denk dat ik
nog 20 ben. Rondreis door Australië en trouwerij jongste zoon.
Onvergetelijk.
Wat is de titel van het laatste boek wat je gelezen
hebt?
Weet ik niet meer. Ik lees 2 kranten. 2 plaatselijke bladen, 2 computer
bladen, Senioren blad, ANWB, Shell en Milieubehoud en ik krijg ongeveer
10 nieuwsbrieven op mijn computer. Aan een boek kom ik niet meer toe.
Wat is je favoriete film?
Silence of the Lambs, Dancing with wolves en een film over het
Boeddhisme in Tibet zijn me lang bij gebleven. Momenteel gaan we weinig
naar de film.
Wie is je grote voorbeeld of heb je die niet?
Dat heb ik afgeleerd. Teveel teleurstelling ondervonden. Miljoenen
mensen adoreren iemand en worden totaal ontredderd en gedesillusioneerd
achtergelaten. Voorbeeld: Filter, Adam, zelfs Pim Fortuijn en zijn
partij momenteel. Ik keek lang tegen Kok op, gewone jongen op de
barricade tot minister van Financiën en nu in commissariaten bij
grote bedrijven, dus totaal van zijn principes afgestapt voor het
geldkopstukken bij Ahold. Philips en de Shell en zo zijn er nog
honderden voorbeelden.
Wat vond je de indrukwekkendste gebeurtenis van 2004?
Niet een bepaalde gebeurtenis, maar de totale verloedering van de hele
maatschappij. Dat vind ik indrukwekkend beangstigend.
Hoe zie je de toekomst?
Die zie ik optimistisch in, het goede zal toch weer een keer de
overhand krijgen.
Heb je nog goede voornemens voor 2005?
Gewoon doorgaan met wat we nu doen en te leven en handelen met normen
die voor iedereen aanvaardbaar kunnen zijn. En tegen de jongeren zou ik
willen zeggen: er is genoeg werk in de wereld, maar bereid je er
terdege op voor. Studeer. Maar grijp niet ineens te hoog. Het volgende
moet je eens proberen: Zet op schrift wat je wilt worden of bereiken en
wat je daar voor moet doen. Kijk elk half jaar wat je bereikt hebt en
wat je er nu eigenlijk voor gedaan hebt. Wees wel streng voor jezelf en
eerlijk. Je mag dit voor jezelf houden, maar dan moet je de vorige
regel strikt toepassen. Heb je je doel bereikt, leg je de lat wat
hoger.
Naar het begin van SOFA e-zine.
|
UITGAANSTIPS:
Door: Sybren
Twee tips voor de kerstvakantie
Rotterdam - Kerstarrangementen 'Passion'
do 23 dec t/m do 6 jan 2005
In het Oude Luxor Theater is de met 4 Tony Awards bekroonde musical
'Passion' te zien. In de Nederlandse versie vertolken Stanley Burleson,
Vera Mann en Pia Douwes de hoofdrollen. De musical gaat over de
driehoeksverhouding tussen een militair en zijn twee gepassioneerde
minnaressen. Organisatiebureau Does It! heeft in samenwerking met
Restaurant Zin en The Westin Rotterdam een aantal speciale
kerstarrangementen samengesteld. Voor informatie en reserveringen:
(010) 414 06 66.
www.luxortheater.nl
Eindhoven - Nederlands IJssculpturenfestival
's Werelds grootste kerststal van ijs en sneeuw staat in Eindhoven
In Eindhoven staat deze winter de grootste kerststal van de wereld
opgetrokken uit ijs en sneeuw. Het tweede Nederlandse
IJssculpturenfestival, dat van zondag 5 december tot en met zondag 16
januari 2005 in een thermische tent van 2.500 m² op het
Stationsplein in Eindhoven plaatsvindt, heeft als thema namelijk de
geboorte van Jezus meegekregen. Ongeveer 60 internationale en
Nederlandse kunstenaars stellen met behulp van 250.000 kilogram ijs en
400.000 kilogram sneeuw een kerstensemble samen, dat uit meer dan 70
indrukwekkende figuren bestaat. Een kerkinterieur van ijs en sneeuw
vormt het decor van de sculptuur.
www.sneeuwenijs.com
Naar het begin van SOFA e-zine.
|
KERSTVERHAAL:
Door: Henriette
Tv-programma: Laat je huis zien en verdien vijftig euro
Het programma 'Laat je huis zien en verdien vijftig euro' zou binnen
luttele seconden beginnen. Vanwege de naderende kerstdagen kwam er
iedere avond een huis in kerstsfeer voorbij. De schippersvrouw
verheugde zich altijd zeer op het programma. Ze vond het leuk om te
zien, hoe gewone mensen hun huis inrichten. De schipper vond het een
uitzonderlijk dom programma, wie ging er nu voor vijftig euro zijn
'hele hebben en houden' op de televisie laten zien, knorde hij inwendig.
De cameraman bevond zich aan het begin van de straat, hij zoomde in op
het woonhuis van de deelnemers. Van verre werd duidelijk, dat dit
echtpaar er veel werk aan had gehad. In de tuin stond een megagrote
opgeblazen kerstman, het bijhorende lichtgevende rendier verbruikte
zeker 525 KiloWatt per uur en langs de dakgoten hingen gekleurde,
lichtgevende ijspegels. De camera kwam langzaam dichterbij. Nu was pas
goed te zien, hoeveel werk dit echtpaar ervan gemaakt had. Alle ramen
waren beplakt met een vakjes patroon van rode linten, in ieder vakje
was een groene kerstboom geplakt of sierde een gespoten ster het raam.
De deur vloog open en een enthousiaste vrouw heette de cameraploeg
welkom.
"Kom binnen, kom binnen. Welkom in ons kerstpaleis. Ha ha ha", riep ze
vrolijk. De camera gluurde nieuwsgierig de gang in, overal aan de muren
hingen dennentakken, het hele plafond was versierd met
kerstboomverlichting en talloze mechanische kerstdeuntjes klonken uit
de vele elektronische versieringen. Het was een overweldigende
kakofonie van elektronisch kerstgeluid.
"Ze spelen helaas niet allemaal tegelijk", verduidelijkte de vrouw.
"Zeg dat wel", sprak de cameraman, die enorm veel moeite moest doen om
het geluid af te stemmen. Hij liep achter de vrouw en de presentator
naar binnen. Bijna brak hij zijn nek, omdat door het oog van de camera,
de houtsnippers op de vloer in het niet vielen. Na de struikelpartij
zoomde hij in op de vloer, de houtsnippers lagen zeker vijf centimeter
dik. "Achterlijk!", gromde hij en hij moest moeite doen om niet in
lachen uit te barsten. Met zijn mond in een streep om zijn
gemoedstoestand niet uit te drukken, stapte hij de woonkamer binnen.
Het overtrof al zijn verwachtingen...
In de woonkamer stonden een rode, een zilveren en een bonte kerstboom,
de muren waren versierd met kerstplaten en dennentakken en een
levensgrote kerststal belemmerde de doorgang naar de tuin. Eén
voor één, zoomde hij in, op al het kitscherige moois. Hij
richtte zijn camera op de vloer, dezelfde houtsnippers en weer vijf
centimeter dik op de plavuizen. De gastvrouw draaide een schakelaar om,
overal, werkelijk overal, klonken dezelfde hysterische kerstmuziekjes
als in de gang, zij het, dat ze hier in nog grotere getale door elkaar
heen speelden.
Weer probeerde hij het geluid zo goed mogelijk in te stellen,
geconcentreerd draaide hij aan de knoppen, stapte een stap naar voren
om in te zoomen en belandde in het infraroodbereik van de grote
lichtgevende elandenkop aan de muur...
Het wezen begon gelijk te zingen: "Frohe weihnachten! Frohe
weihnachten! Ho ho ho. Jingle Bells, Jingle Bells". Zijn kaken en oren
gingen, ongelijk op de maat van de muziek op en neer, en zijn gewei
knipperde een opgewonden rood licht. Aan het eind van zijn solo, gooide
het wezen aan de muur, bij wijze van toegift, zijn hoofd in zijn nek en
joelde: "JIHAAAD".
De presentator liep naar de dikbuikige man, die op de bank zat. Hij had
in zijn linkerhand een pijpje pils en in zijn rechterhand de
afstandsbediening. Zijn voeten lagen gemoedelijk op de salontafel.
"Jullie hebben hier een hoop werk aan gehad", sprak de presentator.
"Ik niet, zij!", antwoordde de man en knikte naar zijn vrouw.
"U niet?!", vroeg de presentator verbaasd.
"Ik heb hier niks te vertellen", en hij nam en slok van zijn bier en
zapte ongeïnteresseerd naar de volgende zender.
De schippersvrouw keek naar haar man, die met afgrijzen naar de
televisie staarde. "Zie je wel dat je het best goed getroffen hebt met
mij en mijn paar versierseltjes?"
De schipper keek de roef rond, hij telde minstens twintig extra
kerstversieringen. Hij dacht aan de hinderlijk, gezellige kerstboom in
de stuurhut, die irritant weerkaatste in zijn radarscherm. Zag in
gedachten weer de lichtslang langs de brug, die hem bij het navigeren
belemmerde en zuchtte bij de beelden van de lichtgevende kerstboom, die
hij ieder jaar met veel moeite de voormast in hees. Allemaal omdat zijn
vrouw dat zo gezellig vond staan.
"Ik heb ook niks te vertellen", klonk het troosteloos.
De schippersvrouw staarde hem verbaasd aan.
Naar het begin van SOFA e-zine.
|
LE MONDE DU CINEMA:
Door: Korina
M.m.v. KAREF
Films: Jack Frost en French Kiss
Jack Frost
Spelers: Michael Keaton, Kelly Preston, Mark Addy
Druk bezig beroemd te worden, realiseert zanger Michael Keaton zich dat
hij iets heel belangrijks mist in zijn leven: tijd voor zijn vrouw en
zijn zoon Mark. Maar voordat hij alle gemiste ijshockeywedstrijden en
nooit gerepareerde gootstenen goed kan maken, raakt hij met zijn auto
van een ijzige weg en verongelukt. Dankzij Mark's vurige wens op een
koude winternacht, keert Michael op een miraculeuze wijze terug op
aarde.... als pratende, razende sneeuwman. Vastbesloten om de vader te
zijn die hij altijd had willen zijn, raast Michael de pistes af en doet
er alles aan om Mark te laten zien dat als het erop aan komt echt cool
te zijn, er geen betere vader is dan een vader van sneeuw!
Een beetje overdreven maar wel leuk voor kleine en grote.
French kiss
Spelers: Meg Ryan, Kevin Kline, Jean Reno, Susan Anbeh
Meg, een jonge Amerikaanse, wordt door haar verloofde in de steek
gelaten voor een Française. Ze blijft niet bij de pakken neer
zitten en ondanks haar panische angst voor vliegen, gaat zij hem
achterna naar Parijs. Tijdens haar vlucht maakt ze kennis met de
mysterieuze en sexy Fransman Kevin. Achter deze charmante heer schuilt
echter een professionele kruimeldief en tot overmaat van ramp verbergt
hij zijn laatste buit in Meg's handtas. Dit wordt het begin van een
wervelend avontuur in Parijs en Cannes waarbij Meg de tijd van haar
leven meemaakt en misschien in Kevin ook wel de man van haar leven
heeft ontmoet!!
Drie geweldige acteurs verwikkeld in een prachtige, romantische,
humoristische film.
Naar het begin van SOFA e-zine.
|
KERSTVERHAAL:
Door: Sybren
Rotterdam - Delfshaven
Het liep tegen de Kerstdagen in 1943. Op onze houten kleppertjes, die
vader nog had gemaakt, rilden we van de kou en m'n jongere zusje begon
zachtjes te huilen. "Stil maar", zei moeder, "we zijn er zo. Thuis zijn
de kolen en de gaspenningen op, maar daar zal het wel warm zijn."
We waren op weg naar een Kerstfeest van het Leger des Heils.
Het feest werd gegeven in een laag keldertje, wat je vanaf de straat
langs een breed trapje kon bereiken. En het was er niet warm en moeder
mocht niet blijven. Er stond een echte kerstboom met kaarsjes die flink
walmden, maar dat mocht de pret niet drukken en we zongen uit volle
borst. Het werd ook warmer en warmer, want er waren meer dan dertig
kinderen in het keldertje gepropt. Waar de muziek vandaan kwam weet ik
nu nog niet, maar wel zat ik stomverbaasd te kijken naar 5 emmers water
die voor de boom stonden.
Ik vroeg aan een mevrouw met een hoedje en een pak aan, waar die voor
waren. Maar ze zei: "Dat is water voor het paard en dat is sinterklaas
vergeten."
We kregen allemaal een stukje pakpapier met vijf pepernoten er in, en
we waren stikgelukkig en zongen nog harder. Plots ging een deur schuin
achter de kerstboom open en kwam de kerstman binnen. Ik zag gelijk dat
hij net zo'n jas aan had als het kapmanteltje van m'n oma. Maar voor ik
hier verder over na kon denken, kregen we in onze meegebrachte bekers
chocolademelk, het was niet meer dan een beetje gekleurd water, maar we
smakten en slurpten en de kerstman knikte goedkeurend.
Het werd toen zo warm, dat iemand het deurtje naar de straat open deed
en een golf koude lucht stroomde naar binnen en met een zucht stond de
hele kerstboom in lichterlaaie.Ik weet niet hoe snel we met z'n allen
naar buiten zijn gekomen, maar het duurde lang voor ik m'n zusje had
gevonden. Een roetzwarte wolk kronkelde langs het plafond en de
voorgevel. Als twee angsthazen renden we naar huis waar moeder
stomverbaasd naar onze roetzwarte gezichten stond te kijken.
Fluks werd een grote zinken teil in de keuken gezet en voor een stuiver
twee emmers heet water bij de waterstoker gehaald. We werden alle twee
in de teil gezet en met een lik groene zeep moesten we ons zelf
afschrobben. We huilden allebei, de zeep prikte in je ogen, we waren
onze bekers kwijt, de pepernoten waren niet te eten, het water werd
veel te koud en we waren een klepper verloren.
Moeder haalde het loodje van de gasmeter en stopte een paar penningen
weer terug. Zo, we hadden weer gas en van twee oude aardappelen
aangevuld met wat bloembollen bakte ze een soort taart.
We smulden en hadden een heerlijke kerst. Elke keer als het tegen de
Kerst loopt, moet ik aan het Leger des Heils denken en aan dat
Kerstfeest en hoop dat zo'n tijd nooit meer terug komt.
Ik wens U allen hele prettige Kerstdagen.
PS. En kijk of de blusmiddelen niet te dicht bij een e.v.t brandhaard
staan.
Naar het begin van SOFA e-zine.
|
KLEINE GASTJES:
Door: Tante Lourentia
Het kerstverhaal
Hallo lieve matroosjes en ouders.
Zijn jullie aan het varen? Of onderweg naar een stad waar je Kerst en
Oud en Nieuw gaat vieren? Misschien liggen jullie al stil.
Kerstverhaal
Meer dan 2000 jaar geleden waren Jozef en Maria ook onderweg. Niet met
een schip of ander vervoermiddel. Ze waren onderweg op een ezel. Ze
hadden er maar één. Jozef moest lopen en Maria mocht op
de ezel zitten. Dit was niet echt een pretje.
Maria was namelijk hoogzwanger. Dat betekent dat er gauw een baby
geboren wordt uit haar buik. De ezel wiebelde en Maria wiebelde dan
mee. Maar kilometers lopen ging voor haar ook niet meer. Ze waren niet
onderweg om bij familie te komen om Kerst te vieren. Kerst bestond toen
nog niet. Niet eerder dan dat hun baby geboren was. Met Kerst vieren we
namelijk de geboorte van Jezus, de zoon van God.
De engel Gabriel had Maria verteld, dat ze zomaar zwanger zou worden
van haar eerste kindje, de zoon van God. En aan Jozef had de engel
verteld, dat hij het kindje "Jezus" moest noemen. Jezus betekent
Zaligmaker.
Jozef en Maria waren onderweg naar Betlehem omdat daar Jozef zijn
familie oorspronkelijk vandaan kwam. De keizer Herodus wilde wel eens
weten, hoeveel mensen er in zijn land woonden, dus moesten alle mensen
geteld worden. In Betlehem moesten ze zich dus melden. Maar ze waren
niet de enige mensen die naar Betlehem waren gekomen. Er waren er veel
meer die nu in een andere stad werkten en woonden, dus moesten ze
allemaal ergens blijven slapen. Je had geluk wanneer je bij je opa en
oma of je oom en tante kon logeren.
Maar Jozef en Maria hun familie waren allemaal uit Betlehem weg
getrokken. Dan moesten ze maar in een Hotel of Herberg vragen om een
kamer, al was er maar een plaatsje voor Maria alleen. Zodat ze goed kon
uitrusten en even lekker eten. Maar helaas. Overal waar ze kwamen was
alles vol. Er was nergens een kamer of een bed te vinden. Jozef werd
een beetje ongerust want hij had aan Maria wel vernomen dat ze bijna
moest bevallen van de baby. Hoe moest dit nu? Jozef ging bidden tot God
en vroeg of God hen een plekje wilde wijzen waar ze rustig konden
slapen. Samen zongen ze nog een lied dat jij misschien ook kent.
STEL MIJN VERTROUWEN OP DE HEER MIJN GOD.
WANT IN ZIJN HAND LIGT HEEL MIJN LEVENSLOT.
HIJ HEEFT MIJ LIEF, ZIJN VREDE WOONT IN MIJ.
'K ZIE NAAR HEM OP EN HIJ IS MIJ STEEDS NABIJ.
Na nog een tijdje rondlopen buiten het centrum van Betlehem zagen ze
een stal waarvan de deur open stond. Jozef ging binnen kijken en kwam
blij weer naar buiten.
"Hier kunnen we vannacht rustig blijven Maria."
Jozef hielp Maria van de ezel af en maakte een plekje voor haar in het
stro. Ook zag hij nog wat appels liggen en een stuk brood. Dit aten ze
samen op. Jozef was nog maar net in slaap gevallen, toen Maria hem
wekte. De bevalling was begonnen en na een paar uur was er een prachtig
jongetje geboren. Natuurlijk een jongen, want Jezus is een jongensnaam,
dus was het geen verrassing meer, de engel Gabriel had het zelf van God
moeten vertellen.
Maria en Jozef waren erg blij met dit mooie kindje, de zoon van God.
Jozef had een kribbe gevonden waar normaal de dieren uit drinken.
Hierin had hij wat stro gelegd en Maria had al wat doeken mee genomen
en daar de baby in gewikkeld. Jezus lag tevreden te slapen. De herders
waar de stal van was, waren deze nacht samen met de schapen op het veld
gebleven. Maar toen ook zij moe geworden waren en onder een boom lagen
te slapen, werden ze ineens opgeschrikt door fel licht. Toen ze hun
ogen wilden open doen konden ze bijna niets zien. Wat was dit? Nu zagen
ze het goed!
Ze twijfelden even of ze nu op de aarde of in de hemel waren! Voor hen
stond namelijk een engel die omringd was met gouden licht. Hij had op
zijn rug grote witte vleugels die hem door de lucht konden dragen. De
engel tilde zijn armen omhoog en begon te praten: "Wees niet bevreesd,
want zie, ik verkondig u grote blijdschap, die heel het volk zal ten
deel vallen: U is de Heiland geboren, namelijk Christus, de Here, in de
stad van David. En dit zij u het teken: gij zult een kind vinden in
doeken gewikkeld en liggende in een kribbe."
Toen de engel nog maar net uitgesproken was, werd het nog lichter aan
de hemel. Uit de hemel kwamen namelijk nog meer engelen, honderden,
waarschijnlijk wel duizenden. De hele lucht was vol met engelen die
hemelse legermacht zweefde boven de velden en in de stilte van de nacht
klonk een lied, waarvan er nog nooit zo`n mooie op aarde gehoord was.
Hetzelfde lied wordt nu nog steeds gezongen in de kerk aan het einde
van de Kerstdienst.
ERE ZIJ GOD IN DEN HOGE EN VREDE OP AARDE BIJ MENSEN DES WELBEHAGEN.
Toen de herders weer alleen waren met hun schapen, konden ze niet
anders dan met elkaar te praten over wat er gebeurd was. Ze besloten om
de schapen alleen te laten en op zoek te gaan naar het kindje Jezus.
Wat waren ze blij dat ze Jezus vonden in HUN stal! Samen met Jozef en
Maria dankten ze God voor dit geschenk.
Nu waren er die nacht nog meer mensen wakker. Ze woonden een heel stuk
van Betlehem vandaan. Het waren de "Wijzen uit het Oosten". Deze drie
mannen waren geleerden die de sterrenhemel bestudeerden. Zij woonden te
ver weg om de engelen gezien te hebben, maar toch hadden ze iets
speciaals ontdekt.
Deze nacht was er n.l. een hele mooie bijzondere ster aan de hemel
gekomen. Deze scheen heel fel. Wanneer er een fel schijnende ster
bijgekomen was, was dit het teken voor hen dat er een Koningskind
geboren was. Dat Koningskind vonden ze zo bijzonder dat ze besloten op
reis te gaan om het kindje te bezoeken. Natuurlijk namen ze ook
geschenken voor de baby mee. En wanneer je op kraamvisite bij een
Koningskind gaat, kun je niet een simpel cadeautje mee brengen. Dus
namen ze dure dingen uit die tijd mee.
De ene "Wijze uit het Oosten" nam Goud mee, de andere Wierook en de
laatste Mirre. Ze gingen de bijzondere ster achter na, net zo lang tot
de ster bleef staan boven de stal waar Jezus geboren was. Binnen vonden
ze Jezus, Jozef en Maria. Helaas had ook keizer Herodes gehoord dat er
een Koningskind geboren was. Hij was bang dat hij hierdoor van de troon
gestoten zou worden.
Weer kwam in een droom een engel aan Jozef vertellen dat hij niet terug
naar huis moest gaan, maar vluchten moest naar een ander land. Dit
heeft Jozef dan ook met zijn gezinnetje gedaan. Hoe dit verder verliep
kun je lezen in de kinderbijbel. Een spannend verhaal, maar alles komt
goed, want God zorgt voor ons allemaal. Voor zijn eigen zoon Jezus,
maar ook voor jou en mij.
Oma aan boord
Komt oma een paar dagen voor de Kerstdagen bij jou aan boord en heb je
zin om met haar iets leuks te doen?
Vraag dan of ze met je versiering wil maken voor in de Kerstboom. Met
de brooddeeg kun je van alles maken.
Brooddeeg maken
Voor brooddeeg heb je nodig:
3 kopjes bloem,
1 kopje zout en 1 kopje water.
Bloem en zout in een kom door elkaar mengen en giet dan het water er
bij tot het deeg elastisch is. Is het deeg te droog dan een paar lepels
water extra. Is het deeg te nat dat het aan de handen blijft plakken,
doe dan een lepel bloem er bij.
Rol het brooddeeg uit tot een lange lap van 1,5 cm dik. Druk met
vormpjes uit de winkel de figuurtjes uit of laat oma voorzichtig met
een aardappelschilmes er een ster of een engel uit snijden. Druk dan
versiering op het figuur met behulp van b.v. maïs, tarwekorrels,
een nootje of ongekookte macaroni. Vergeet niet boven in het figuurtje
een gaatje te prikken met een satéprikker of luciferstokje. Hier
komt later een strik door om je figuur aan de kerstboom te hangen. Bak
alles in de oven in 1 uur hard op 500 graden of in een hete luchtoven
op 250 graden. Wanneer alles afgekoeld is, kun je de figuren verven en
daarna mooi houden door er een beetje lak over te verven.
Begin 's morgens vroeg, want met bakken en af laten koelen en verven
ben je wel de hele dag bezig.
Fijne kerstdagen
Lieve kinderen, ik wens jullie samen hele fijne Kerstdagen toe,
misschien ga je naar de kerk toe waar je een schitterend mooie
Kerstboom zult vinden.
Vaak is er op 1e Kerstdag `s middags in de kerk "Kerstfeest voor
allen". Dus voor iedereen, al ben je ook nog nooit in een kerk geweest.
Daar wordt het Kerstverhaal dan ook verteld en wanneer je geluk hebt
spelen andere kinderen het verhaal op het toneel, over de geboorte van
Jezus. En voor jullie ligt er vast ook wel een cadeautje onder de
Kerstboom.
Lieve kinderen tot de volgende keer, het duurt misschien 2 weken dan
e-mailen we elkaar weer.
Groetjes van tante Lourentia.
Naar het begin van SOFA e-zine.
|
RECEPT:
Door: Esther
Kerststol
voor 3 broden)
Ingrediënten:
1 kg bloem
15 gram zout
250 - 300 ml melk
80 gram gist
poedersuiker
2 eieren
100 gram gesmolten boter
750 gram rozijnen
100 ml rum of grand marnier
100 gram amandelen, gemalen of gehakt
30 gram fijne tafelsuiker
300 gram amandelspijs
Bereiding:
Vermeng de bloem met zout in een grote kom, maak in het midden een
kuiltje. Verwarm de melk tot lauw. Verkruimel de gist in een kommetje
en roer een deel van de lauwe melk erdoor. Giet dit mengsel in het
kuiltje in de bloem. Strooi de suiker erover. Klop de eieren los en
giet ze erbij, giet ook de boter erbij en kneed alles door elkaar tot
een soepel en glad deeg. Zet het afgedekt 15 minuten op een warme
plaats.
Laat de rozijnen wellen in de rum of de grand marnier en kneed ze met
de gemalen amandeleen door het deeg. Laat dit weer afgedekt 1 uur
rijzen.
Verdeel het deeg in drie stukken en vorm hiervan drie platte, ovale
lappen. Vorm als u amandelspijs gebruikt hiervan rolletjes die iets
korter zijn dan de deeglap en leg deze op eenderde van de rand op de
deeglappen; sla de deeglap dubbel over de amandelspijs tot aan eenderde
van de andere kant: zo ontstaat de typerende vorm van stol. Druk de
deegrand iets aan en leg de broden op een ingevette bakplaat. Leg er
losjes een theedoek over en laat de broden op een warme plaats meer 15
minuten rijzen.
Verwarm de oven voor op 220 °C. Schuif de bakplaat iets onder het
midden in de oven en bak de broden in 35 - 40 minuten gaar en
lichtbruin. Laat ze op een taartrooster afkoelen.
Bestrijk de stollen met zachte boter en bestuif ze dik met poedersuiker
Naar het begin van SOFA e-zine.
|
IN DE BLADEN:
Door: Story
De nieuwste roddels
Het grote verdriet van vier dochters…
maar waar was Alexia?
Bittere tranen, bevende handen en gebogen hoofden. Koningin BEATRIX en
haar zussen IRENE, MARGRIET en CHRISTINA namen op emotionele wijze
afscheid van hun vader. Vier dochters in diepe rouw gedompeld. Maar
waar treurde de verzwegen vijfde dochter van prins BERNHARD? Moest zij
de afscheidsceremonie op de televisie volgen of was zij misschien toch
dichter bij dan wij mochten weten?
Exclusief:
Tanja Jess trouwt haar Charly
Het mogen op het gebied van showbizzliefdes dan barre tijden zijn
waarin meer mensen elkaar bestrijden dan beminnen, gelukkig valt er zo
af en toe ook nog wat positief liefdesnieuws te melden! TANJA JESS
vertelde namelijk exclusief aan STORY, dat zij en haar grote liefde
CHARLY in het huwelijk gaan treden. En dat na een wel heel bijzonder
aanzoek…
Wilde geruchten verzieken bijna Ahoy’ concert Gerard
Joling:
‘Dit is een valse nichtenstreek!’
Op de avond dat GERARD JOLING zijn Ahoy’ debuut zou maken was iedereen
vol verwachting. Natuurlijk omdat hij nooit eerder zo’n avontuur
aanging en het ongetwijfeld een wervelende show zou worden, maar ook,
en misschien nóg meer, omdat hij die avond zijn nieuwe vriend
zou voorstellen! Gerard zou al weken in het diepste geheim een relatie
hebben, maar nu mochten al zijn familieleden en vrienden zijn nieuwe
liefde voor het eerst ontmoeten…
De nieuwe Story ligt iedere dinsdag in de winkel
Naar het begin van SOFA e-zine.
|
KOMKOMMERTIPS:
Door: Ingrid
Belgische EHBO-oefening
Naar het begin van SOFA e-zine.
|
OP DE HAK:
Door: Esther
Kerstmoppen
Terwijl een klein meisje bij de kerstman op schoot klom, vroeg de
kerstman wat hij altijd vraagt: 'En wat wil jij hebben voor kerstmis?'
Met open mond staarde het kind hem een tijdje onthutst aan en bracht
toen uit: 'Heeft u mijn mailtje niet gekregen?'
Het was kerst en de rechter was in een vrolijke bui. Hij vroeg aan de
verdachte: 'Waar wordt u van beschuldigd?'
'Dat ik mijn kerstinkopen heb gedaan', antwoordde de verdachte.
'Dat is geen misdrijf', zei de rechter. 'Hoe vroeg heeft u uw inkopen
gedaan?'
'Voordat de winkel openging', antwoordde de verdachte.
Naar het begin van SOFA e-zine.
|
OP DE HAK:
Door: Sybren
Moppen allerlei
Een Belg en een Nederlander gaan naar een lingeriewinkel om
onderbroeken te kopen. De Nederlander koopt er zeven en de Belg twaalf.
Zegt de Belg: "Waarom koop jij zeven onderbroeken?"
Zegt de Nederlander: "Ja, je weet toch, maandag dinsdag woensdag...".
Nederlander: "En waarom koop jij twaalf onderbroeken?"
Belg: "Hele eenvoudig, je weet toch, januari februari...."
Duitser: "Wat doe jij?"
Nederlander: "Ik ben timmerman."
De Duitser verstaat het niet en vraagt: "Was sagen sie?"
"Planken", antwoordt de Hollander.
"Jantje, er wordt gebeld! Doe je even open?"
Jantje: "Ja pap"
Man aan de deur: "Hallo jongetje, ik kom collecteren voor een zwembad."
"Vader, ze komen collecteren voor een zwembad."
Vader: "OK goed, geef ze maar wat water mee!"
Jantje zit in de klas.
De juf vraagt: "Iedereen die zichzelf dom vindt mag rechtstaan."
Iedereen blijft zitten. Opeens gaat Jantje rechtstaan.
De juf zegt: "Dus jij vindt jezelf dom Jantje?"
Jantje antwoordt: "Neen juf, maar ik vind het zielig dat anders alleen
jij rechtstaat!"
Naar het begin van SOFA e-zine.
|
VOORUITBLIK CONTACT:
Door: SOFA
Volgende SOFA
De SOFA die rond 20 januari verschijnt heeft als thema:
Slapen & Wakker worden
Kun jij altijd goed slapen aan boord?
Ben je een ochtend- of een avondmens?
Droom je vaak?
Hoe ziet jouw ontbijt eruit?
Hoe begin jij de dag het liefste?
Mail alle verhalen over je slaap(stoornissen) en dromen
in korte! bewoordingen! naar SOFA
En zoals altijd zitten wij te springen om bijdragen
voor de rubrieken:
Reacties: Heb jij een reactie op de vorige SOFA of
op SOFA in het algemeen, dan is dit dus een bijdrage voor deze rubriek.
Komkommertips: Denk hierbij aan ellenlange lijsten
of lange moppen.
Op de hak: Hiervoor zijn we op zoek naar korte
moppen.
Techies: Hiervoor zijn alle computervragen
ontzettend welkom!
Recept: Alle recepten zijn welkom!
Alle bijdragen voor bovenstaande rubrieken kunnen
gemailed worden aan SOFA
Boekenwurm: Hiervoor zijn we op zoek naar stukjes
waarin jij één of meerdere boek(en) beschrijft, waarop je
anderen wilt attenderen.
Ook reacties op eerder behandelde boeken zijn van harte welkom.
Alle bijdragen voor 'de boekenwurm' kunnen gemailed
worden aan
Lilian.
SOFA Panel: Wil je meedoen in het SOFA panel en lees
je niet mee op vaart-familie. Als het niet teveel moeite is om 15 min.
per 14 dagen aan het invullen van de panel vragen te besteden, dan
lijkt het ons leuk als jij je opgeeft.
Opgeven voor het 'SOFA panel' kan bij Ingrid.
What's in a name: Voor onze rubriek over
scheepsnamen, zijn we op zoek naar mensen die wat willen vertellen over
de betekenis van hun scheepsnaam of een leuke anekdote hebben over hun
scheepsnaam.
Opgeven voor 'What's in a name' kan bij Jeanine.
Huishoudmand: Voor deze rubriek zijn wij op zoek
naar allerhande huishoudtips!
Denk hierbij aan eierkook tips, besparingstips, schoonmaaktips of
persoonlijke ervaringen met nieuwe producten die op de
markt komen,bv nieuwe drankjes,kant en klare groentesausjes,
magnetronmaaltijden, huishoudelijke apparaten,
nieuwe schoonmaak en poetsmiddelen enz. enz..
Al je tips kun je mailen naar Korina
IN HET NIEUWS: Vind je het leuk om te vertellen welk
nieuwsbericht deze week de meeste indruk op je maakte. Dan lijkt het
ons leuk als jij je meest indrukwekkendste nieuwsbericht naar ons mailt.
Inzendingen voor 'in het nieuws' kunnen ingestuurd
worden aan Petra.
Let wel, bovenstaande rubrieken kunnen alleen bestaan
als men zich hiervoor opgeeft!
Schroom dus niet en geef je nu op!!!
Werf een nieuwe abonnee voor SOFA
Je kunt een ander evenveel leesplezier bezorgen als je nu zelf ervaart!
Stuur deze SOFA door naar een goede bekende en nodig hem/haar uit zich
te
abonneren met een e-mail naar: majordomo@vaart.nl
met de tekst: subscribe
vaart-sofa
Je kunt ook deze link als leestip doorsturen: www.vaart.nl/familie
Contact:
Heeft u een reactie?
Ook een reactie? Mail naar Henriette.
of maak gebruik van het formulier:
Verder nog wat te vragen?
Mail dan naar: SOFA
Naar het begin van SOFA e-zine.
|
|
