Sofa hèt luchtige e-zine voor de binnenvaart
Gemaakt door: Henriette, Lilian, tante Lourentia, Korina, Ingrid, Karin en enkele bewust anoniem gebleven inzenders.
Volgende SOFA ± 15 januari 2004!
De uitslag van onze peiling onder de SOFA-lezers voor onze "Kerst"-SOFA:
Wij vroegen jullie: "Hoe vier jij Kerst dit jaar?"
Vijfenzestig procent viert het met de hele familie. Drieënveertig procent brengt een bezoek aan de kerk. Zeventig procent viert het met uitgebreid eten en drinken. Vierenzestig procent heeft kadootjes onder de boom. Zeven procent viert Kerstfeest in de stuurhut tijdens het varen.
"Alleen met de familie van mijn man, mijn ouders zitten met vrienden een paar dagen in een hotel."
"Met de hele familie. We zijn dit jaar in Terneuzen met de Kerst en het is altijd een gedoe wie is eerste kerstdag aan de beurt en wie tweede. Onze familie zit nogal ingewikkeld in elkaar, vrienden die later ook nog familie zijn geworden, het komt erop neer dat alles afhangt van de schoonmoeder van de broer van m'n schoonzuster of die werkt op eerste of op tweede kerstdag.
Daar wordt alles op ingedeeld. Ik geloof dat het dit jaar iets makkelijker wordt daar ze met de Kerst niet hoeft te werken. Of wordt het daar juist moeilijker van?
Met uitgebreid eten en drinken. Ja, bij ons in de familie is het nogal een eetfestijn. Ik heb een keer een Kerst beleefd dat we 2 dagen achter elkaar hebben gegourmet. (eerste kerstdag bij mijn ouders en tweede kerstdag bij mijn schoonouders) Het kwam m'n neus uit. De jaren daarna werd het iets meer gecoördineerd.
Met een kadootje onder de boom. Mijn schoonmoeder koopt voor ieder lid van de familie een kadootje. Daar het een zeer grote familie is zie je de boom bijna niet meer staan."
"Erg gezellig met elkaar, veel mensen weer eens zien."
"Anders nl. 2e kerstdag met het vieren van de verjaardag van onze jongste dochter."
"We weten het nog helemaal niet."
"Uit eten met een groep mensen waar de kinderen vermaakt worden door ze te schminken, springkussen, kleurplaten en zij maar ook wij mogen dansen, er wordt niet van ons allemaal verwacht dat we op onze stoel blijven zitten. www.dekloek.nl"
Wat vind jij van het Kerstfeest?
Vijftig procent vindt het Kerstfeest heel belangrijk.
Nog eens Vijftig procent vindt het heel gezellig en maakt er ieder jaar veel werk van. Achtentwintig procent vindt dat er te veel verplichtingen zijn. Zesendertig procent vindt het Kerstfeest te commercieel.
"Ik vind de aanloop naar Kerstmis heel gezellig al die lichtjes enzo maar als we thuis liggen rennen we eigenlijk heen en weer en wordt er nog vaak geroepen dat we nooit langs komen, nee inderdaad soms wil ik
ook wel eens 1!!! avondje bij ons zelf onder de kerstboom zitten."
"Ik vind het Kerstfeest heel belangrijk. Het religieuze zegt mij eerlijk gezegd niet zoveel, het gaat mij om de sfeer. Het is de tijd van het jaar dat we heel de familie bij elkaar hebben en daar geniet ik van.
Als het even kan zorgen we ervoor dat we thuis liggen met de kerst. We zijn eens een keer met de Kerst doorgevaren, ik vond er geen bal aan. Zit je daar met z'n tweeën, ik voelde me toen toch een beetje triest."
"Ik vind dat er te veel verplichtingen zijn, maar vind het wel een gezellig feest."
"Ik vind dat er te veel verplichtingen zijn, dat doe je natuurlijk gedeeltelijk zelf, maar wil de families ook niet teleurstellen."
Het jaar is weer bijna voorbij, hoe kijk jij erop terug?
Voor zesendertig procent was het een prima jaar.
Nog eens zesendertig procent is tevreden maar hoopt dat het volgend jaar beter gaat. Achtentwintig procent heeft een zwaar/zorgelijk/moeilijk jaar achter te rug.
"We hadden en hebben een gelijkmatig jaar achter de rug maar wel in de zorgen.
Met de gezondheid van mijn moeder is het wat zorgelijk. We wachten op een operatie terwijl ze herstellende
is van de amputatie van een borst (borstkanker) en dat gaat je niet in de koude kleren zitten.
Ik ben de enige thuis en alles valt mij ten deel. Ik klaag niet maar soms zou het fijn zijn om iemand te hebben (broer of zus) om dit mee te delen."
"Goed verdiend, maar veel reparaties gehad. Maar het kan erger hoor."
"Het was een zwaar jaar (eerste jaar internaat)."
"Het is voorbij gevlogen en wij hopen dat het volgend jaar net zo'n geslaagd jaar wordt als dit jaar, misschien zijn wij wel een van de weinige, maar we hebben niet te klagen gehad en ondanks dat onze situatie aan boord is veranderd, gaat alles uitstekend en verdiep ik mij nog steeds in de scheepvaartwereld."
"Het was zakelijk een prima jaar, maar prive een moeilijk jaar."
Nog iets leuks te vertellen over het Kerstfeest of Oud en Nieuw?
"Ik vind het altijd wel gezellig, die lichtjes en die boom. Lekker vroeg donker en lekker eten.
Het hele sfeertje staat me wel aan."
"Wij doen normaal met Kerst en oud en nieuw niet aan cadeautjes, toch hebben we wel eens op kerst, en ook op oud en nieuw een cadeautje gehad.
Zo hebben we op oudjaarsdag 1992 een dochter gekregen, waarvoor we wel onze oud en nieuw viering hebben ingeleverd.
En met Kerst in 1995 zette de geboorte van onze jongste dochter in, voordat we aan het kerstmaal
gingen.
Dat is allemaal heel leuk, maar het maakt het rond die dagen tegenwoordig wel wat gecompliceerd met de vieringen, temeer daar mijn vrouw en ik allebeide ook nog jarig zijn op 30 december. Hoe verzin je
het he.;-))"
"Ik vind het Kerstfeest elk jaar weer iets om naar uit te kijken. Lekker stilliggen en de boel de boel laten. Verder de dagen uitgebreid met familie doorbrengen.
En niet te vergeten de kerk. Ik vind het altijd heel speciaal met kerst. Als we in de gelegenheid zijn gaan we op kerstavond naar de kerstnachtdienst. Lekker zingen en bij elkaar zijn.
Eerste kerstdag 's ochtends weer naar de kerk. Ook het gevoel van saamhorigheid voelen.
Ook het uitgebreid met elkaar eten vind ik heel speciaal. Ik vind het heerlijk om aparte dingen te maken en lekker te kokkerellen. Meestal begin ik er begin december al mee om de kookboeken door te spitten. Dit jaar ga ik voor een koud/warm buffet. Met niet zulke alledaagse dingen erbij. Ik verheug me er al op!"
"Nog een gedicht dat we een aantal jaren geleden van de leiding in de
kerstkaart kregen. Ik vond het heel passend voor deze tijd.
Kerstwens,
De geur van dennen het zien van veelkleurig licht,
Met Kerst krijgt de wereld weer een heel ander gezicht.
Het blinken van zilver, het stralen van goud,
En samen zijn met degene waar je van houd.
Gun jezelf de tijd om te onthaasten,
En samen te zijn met al je naasten.
Want ook in deze tijd, is er behoefte aan liefde,
Warmte en genegenheid.
En voor mensen met een gouden hart,
Is er zeker in deze tijd van het jaar een plaats apart.
"Ik heb jaren in Nieuw Zeeland gewoond en daar wordt Kerst heel anders gevierd, namelijk in je bikini op het strand bbq en.Terwijl de kerstboom binnen staat weg te kwijnen.
Op een bedrijfsfeestje komt natuurlijk Santa Claus langs, ik zie hem nog weg rijden op zijn Harley Davidson, snikheet en in een dik kerstmanpak.
Wel mooie tijden maar geef me dan toch maar de donkere nachten en sfeervolle kerstdagen"
Kerstfeest , ja Kerst
Het lijkt geestelijk wel herfst,
We willen voor het nieuwe jaar begint
Vrede met het Christuskind !
Maar toch wordt het een feest !
want Jezus Christus leeft !
Wil je meedoen in het SOFA panel en lees je niet mee op vaart-familie. Als het niet teveel moeite is om 15 min. per 14 dagen aan het invullen van de panel vragen te besteden, dan lijkt het ons leuk als jij je opgeeft. Opgeven voor het 'SOFA panel' kan bij Ingrid.
KERSTVERHAAL:
Aangezien dit verhaal dit jaar de enige inzending was, voor de geplande kerstverhalenwedstrijd, kan er uiteraard van een wedstrijd geen sprake zijn.
Wel krijgt Karin van de redactie alvast een eervolle vermelding!
De redactie kent haar voor dit verhaal, de eerste en tweede en derde plaats toe!
Het wonderlijke Kerstfeest van Floortje.
Floortje was boos, met een kwaad gezicht schopte ze wild in de sneeuw.
Het was gemeen, zo gemeen!! tranen rolden over haar wangen.
Driftig veegde ze ze weg, niemand mocht ze immers zien. Floortje was stoer en stoere meisjes die huilden niet.
Vlug naar huis dan maar, daar was het lekker warm en kon ze zich bezinnen op
wraak. Floortje drukte een paar maal op de bel .
"Ja, ja, ik kom er al aan, waar is
de brand?" Moeder deed de deur open en ze stormde naar binnen.
"Ho ho... Waarom al die haast?," riep moeder Floortje achterna, maar die was al in
de keuken. Zuchtend ging ze er achteraan, ze had aan het gezicht van haar dochter
gezien dat, dat het op onweer stond en dat kon zo vlak voor de kerstvakantie maar één
ding betekenen, en dat was dat Jaap, Floortjes vader, zijn dochter had verteld dat
hij zich niet aan zijn afspraak kon houden.
In de keuken was Floortje al bezig met de melk op te warmen.
"Mam, wil jij ook chocolademelk?"
"Ja lekker, ik heb zelfs nog wat slagroom in de koelkast."
"Mmmmmmmmm lekker," zei Floortje en haar humeur klaarde zienderogen op.
Samen zaten ze aan de keukentafel en genoten van de stilte. Met een uurtje
zou die voorbij zijn, als de rest van het gezin thuis kwam.
Moeder en Floortje waren vier handen op een buik, ze was de jongste en zat
pas in de 3de klas van het gymnasium.
Michel, de oudste, zat bij het leger en woonde met Tanja in Maastricht. Teun
en Katja, de tweeling, zaten in het laatste jaar van het gymnasium en stonden voor de
moeilijke keuze welke studierichting ze zouden gaan volgen.
Floortje zuchtte diep, waarop moeder vroeg of er iets was? Ze keek haar
moeder aan en zei: "Jawel, die naarling van een vader van me heeft me zojuist verteld dat ik
in de vakantie niet mee kan naar Oostenrijk.
Oh, waarom niet?
Nou omdat meneer met iemand
anders blijkt te gaan en die iemand anders is Natasja,
zijn nieuwste vriendinnetje,
en tja je zit liever alleen met je geliefde in de sneeuw dan dat je puberdochter daarbij
is.
Maar het was toch zo afgesproken?
Jij zou met papa mee, Ik met Teun en Katja naar
Winterberg en Michel en Tanja zouden net voor Oud & Nieuw ons komen
bezoeken. Verdorie alles is al geboekt, dat kan hij toch niet maken zo vlak voor de
vakantie?!"
Moeder liep naar de huiskamer en belde Jaap op. Was hij nou helemaal gek
geworden?! De telefoon ging over maar er nam niemand op. Wel het antwoordapparaat.
"Dit is het antwoordapparaat van Jaap, spreek na de piep een boodschap in
Pieeeeeeep.... Jaap, hier met Conny. Wat krijgen we nou? ik hoor net van Floortje dat ze
niet mee kan met jou en nu stuur je alle plannen in de war.
Bel me direct op als je dit hoort."
Moeder liep terug naar de keuken en zag
nog net hoe haar jongste een traan weg veegde.
"Mam ik moet nog huiswerk maken, hoe laat eten
we?"
"Met een uurtje kunnen we aan tafel." Floortje sjokte naar boven, alles was anders sinds pap een nieuwe vriendin
had. Hij rook anders, zag er anders uit en hij had veel minder tijd voor haar.
Dat was ook het geval met haar moeder die tegenwoordig op een of andere vage cursus zat.
Terwijl ze achter haar bureautje zat zon ze op wraak, ik bedoel ze had zich
suf geoefend op de indoor skibaan om de grondbeginselen onder de knie te krijgen. Extra
uren vakken gevuld om een gave outfit te scoren en nu mocht ze niet mee.
Tijd voor wraak, maar hoe?
Niet te opvallend, niet te gemeen, maar wel iets
heel vervelends.
Trrinng, trrrinngg, in de verte hoorde ze de telefoon gaan. Ze sloop naar de
gang maar haar moeder praatte zo zachtjes dat er niets van te maken viel.
Moeder legde de hoorn op de haak en Floortje vloog terug op haar plaats.
Ze hoorde moeder de trap op komen en deed net of ze druk aan het leren was
en daardoor
haar moeder niet hoorde. "Floortje ik heb net met je vader gebeld en heb hem
gezegd, dat
dit geen manier van doen was en dat hij er vooral op moest rekenen dat hier
het laatste
woord nog niet over gezegd was."
Floortje zuchtte, hoelang waren pap en mam nu uit elkaar? Ruim een jaar. Ze
wist nog goed
dat pap het vertelde en dat hij direct vertrok.
Midlife crisis noemde haar moeder het spottend, hij dacht dat het gras aan
de andere kant
groener was.
Officieel waren ze nog een gezin. maar de scheiding zou vast niet lang meer
duren nu er
een vriendin verschenen was. Nog wel een met wie die op vakantie ging i.p.v.
met haar.
Wraak, Wraak, maar hoe?
Ze besloot eerst maar eens te kijken waar die nieuwe
vriendin woonde en werkte, misschien kon ze daar iets mee.
Ineens hoorde ze de voordeur slaan, de tweeling was thuis. Ze holde naar
beneden en deed
hun het hele verhaal.
"Wat gemeen, waarom doet papa zoiets," vroeg Katja.
"Tja niks voor hem," zei Teun. "Zo was hij
vroeger echt niet. Een belofte was een belofte en daarmee basta."
"Nu niet meer," merkte Floortje op.
Na het eten vroeg Floortje of het goed was dat ze nog naar Maartje mocht.
"Dat is prima als je maar voor tienen thuis bent.
"Oke," en ze glipte het huis uit.
Ze ging maar te voet met al die sneeuw was fietsen toch niks gedaan en te
voet was ze net
zo snel. Ze had inmiddels uitgevonden dat Natasja zaken met haar vader deed
en dat ze vlakbij hun woonde, ze kwam er op weg naar Maartje langs!!
Zou ze aanbellen en die Natasja eens effe de waarheid vertellen wat ze er
allemaal wel niet van dacht?!
Ze kwam langs het huis en de gordijnen stonden op een kier, nieuwsgierig
keek ze naar binnen en ontdekte tot haar schrik haar vader. Wat nu aanbellen
en een scene maken?
Nee toch maar niet. Een duiveltje fluisterde haar in haar oor: "Laat zijn
banden leeglopen!!"
Dat was een goed plan! voorzichtig draaide ze alle ventielen open en
zachtjes ontsnapte
de lucht. Net goed!!!
Terwijl ze bij Maartje aanbelde voelde ze zich al een stuk beter, ze had
tenminste wraak genomen. De plannen van Maartje waren zo radicaal dat ze dat
geen goed plan vond.
Tegen negenen liep ze weer naar huis. De auto van haar vader stond er nog en
inmiddels
waren de banden plat, ze kon een glimlach niet onderdrukken en liep vlug
door.
Even later belde ze thuis aan.
"Jij bent vroeg," zei moeder.
"Ach ja, toen we eenmaal bezig waren was het zo klaar.
"Wil je nog iets drinken, Floortje?"
"Ja mam, maar ik schenk het wel in.
Terwijl ze naar de keuken liep, ging de telefoon. "Met Floortje Veldhuizen"
"Dag Floortje met je vader spreek je, mag ik mama even ik heb een klein probleempje."
Ze kon
nog net haar lachen inhouden en riep quasi kwaad, "Mahham pa aan de telefoon."
"Dag Jaap, met Conny."
"Goedenavond Conny, zeg ik heb een probleem, een of andere
malloot heeft mijn banden leeg laten lopen, het is vlak bij jou is het goed als ik
jouw auto even leen? Dan kan ik tenminste naar huis."
"Wat doe jij vlak bij ons in de buurt dan?"
"Nou Natasja Pjotr, je weet wel die met die Nederlandse moeder die voor ons werkt, woont hier.
We hadden een bespreking over die Russische delegatie die overmorgen op
Schiphol aankomt.
Normaal gesproken had Natasja me wel teruggebracht maar die had zelf een
belangrijke afspraak, bovendien wil ik nog het een en ander met jou
bespreken."
"Nou goed Jaap tot zo."
10 minuten later ging de bel, Floortje deed net of ze al in bed lag en
sliep. Hij bekeek het maar, ze hoorde de tweeling naar beneden hollen en
vrolijk pa begroeten.
Tranen van woede en frustratie rolden over haar wangen. Hoe konden ze!!!
Morgen was het woensdag, nog 3 dagen naar school en dan was het
kerstvakantie.
Ze zou morgen wel even langs de supermarkt gaan en zeggen dat ze, i.p.v.
vakantie te
houden, liever werkte. Zo gezellig zou het niet worden. Zaterdag ging
iedereen weg en
maandag was het kerstmis. Ach ze zou zaterdag dan wel lekkere dingen kopen
en ze bleef
lekker de hele Kerstmis in haar pyama lopen en Harry Potter lezen. Nou ja
het kon altijd nog
beroerder, maar ze had toch liever gaan skieën.
Al mijmerend viel ze in slaap.
De volgende dag was iedereen in een
opperbest humeur.
Haar moeder straalde, alleen gaapte ze onophoudelijk alsof ze slecht geslapen
had.
"Mam, ik ga vanmiddag uit school direct langs de supermarkt om te vragen of
ik extra kan werken, ik bedoel jullie zijn allemaal weg en om nou al die
tijd hier rond te hangen."
"Liever niet, Floor, ik heb namelijk de buurvrouw beloofd dat jij op Duke zult
passen, ze gaan namelijk naar hun dochter en die is allergisch voor honden."
'Ach ja, dat kan er ook nog wel bij," dacht ze. "Ja hoor mam geen probleem ik zal
de kerstgedachte in ere houden, niemand mag alleen zijn, dus ik en Duke ook
niet."
De laatste dagen voor de vakantie kropen om en ze was blij dat de laatste
schoolbel klonk en dat ze twee weken vrij was. Op haar gemakje liep ze naar huis. Voor de
deur stond een Minivan met een skibox op het dak, van wie was die nou?
Ze belde aan en Teun deed open, direct bij binnenkomst struikelde ze over
een enorme berg wintersportspullen.
"Tjee nemen jullie zoveel mee naar Winterberg?"
Teun knikte en kreeg een kleur als vuur. "Warm he?," pufte hij.
"Ja zal wel," zei Floortje nogal bits.
Ze liep gelijk door naar haar kamer waar tot haar grote verbazing een koffer
voor de deur stond met een enorm lint eromheen.
Op het kaartje stond: Voor Floortje afz. Een vroege Kerstman.
Ze maakte de koffer open en daar vond ze een lijstje met wat ze allemaal
moest inpakken.
'Wat lief,' dacht ze, 'heeft mam er voor gezorgd dat ik nog mee kan naar
Winterberg, alles beter
dan thuisblijven.'
Zaterdagochtend werd het Minivan raadsel opgelost, mam
haalde de sleutels
te voorschijn en begon doodleuk de Minivan in te pakken. Floortje hapte naar
adem, het moest toch niet gekker worden, vond ze.
"Mam, hoe kom jij aan die Minivan?"
"Tja," zei mam: "Dat is een cadeau van de kerstman!"
"Mahham doe nou niet zo flauw
vertel nou!"
"Nee," zei mam: "Dit is het enige antwoord dat ik je kan en wil geven, je komt er
vanzelf achter. Schiet een beetje op, ik wil over een klein uurtje vertrekken."
"Waarom zo vroeg? zover is het toch niet?"
Een kleine drie kwartier later zaten ze in de Minivan en waren ze onderweg.
Bij Utrecht bogen ze af naar het zuiden, bij Nijmegen namen ze de weg
richting Maastricht.
"Mam," zei Floortje: "Dat is niet goed hoor, zo komen we bij Michel en Tanja uit."
"Ja," zei mam: "En dat is precies de bedoeling en een deel van de verrassing.
Michel en Tanja gaan met ons mee vkantie vieren."
"Hiep hoi dat is te gek," riep Floortje uit.
Een uur later verlieten ze Maastricht en namen ze de afslag richting Luik.
"Mahham," riepen ze in koor dit is de verkeerde
afslag.
"Ja zei mam en dat is de volgende verrassing, we gaan namelijk niet
naar Winterberg, maar naar Vallendry in de Franse Alpen, echt wintersporten."
Ze waren allemaal opgetogen, 'wauw echt wintersporten.'
"We rijden ook niet in
een keer door
we slapen onderweg om fris en fit in Vallendry aan te komen."
Zondagochtend reden ze Vallendry binnen. Ze bleken een prachtig chalet met
alles erop en eraan te hebben gehuurd. Direct door naar de skiverhuur om
alle spullen te huren en acuut
met de lift naar boven voor een afdaling, dat ging nog wat stuntelig maar
oefening baart kunst.
De volgende dag al was het kerstmis, Floortje was
ergens wakker van geworden. Ssst,
daar was het weer, ze hoorde de benedendeur zachtjes open en dicht gaan en
gefluister.
Ze dacht haar moeder te horen, maar wie die ander was dat wist ze niet.
Een half uurtje later stond ze op en ging douchen.
Toe ze beneden kwam zag ze tot haar stomme verbazing een prachtig gedekte
tafel en een enorme kerstboom met mega veel pakjes eronder.
Ze ging maar alvast koffie en thee zetten en terwijl ze dat deed kwam de
rest van de familie naar beneden. Eenmaal aan het ontbijt vertelde moeder
dat na het ontbijt de Kerstman kwam en dat ze tot die tijd van de pakjes af
moesten blijven.
Na het ontbijt werd er aangebeld en stond daar de Kerstman voor de deur.
"HO,HO,HO Ik ben de KERSTMAN VROLIJK KERSTFEEST ALLEMAAL," en terwijl hij dat
zei trok hij pruik en baard weg en daar stond papa Jaap.
Alle monden vielen open van verbazing.
"Tja," zei papa tot Floortje: "Dit was nu
de reden dat jij niet met mij op vakantie kon gaan. Niet omdat ik een
relatie zou hebben met Natasja."
Vervolgens zich wendend tot alle kinderen: "Bovendien hebben jullie moeder en
ik elkaar een paar maanden geleden hervonden. Jullie moeder noemde dat 'haar cursus'"
Papa Jaap grijnsde: "En we realiseerden ons dat we niet zonder elkaar kunnen, he
Conny?"
Moeder knikte.
"Via Natasja konden we een week geleden dit buitenkansje nog regelen."
Iedereen was blij en vrolijk, alleen Floortje keek een beetje sip. Hoe kon
ze nu toch ooit nog vertellen dat zij de banden van de auto leeg had laten
lopen.
De moraal van dit verhaal?
Niet alles is altijd zoals het lijkt.
om nog een keer Erik/Eric? te ontmoeten.
Hij is als goed is dan net voor de Kerst terug uit Oostenrijk.
Hij heeft een jongere broer Sander.
Ik hoop dat jij (of iemand die 'm kent) dit leest en kontakt met me opneemt via dit mailadres.
Wens iedereen een fijne Kerst en een zeer gelukkig 2004!!!!!
De site weihnachten-info.de is een portaalsite met veel links naar alles wat met Kerst te maken heeft in Duitsland.
Op de interne links is veel eigen informatie -met kleine plaatjes en veel text!-, te vinden over de kerstmarkten in de diverse steden. Verder vind je er externe links naar kerstreizen, kerstversieringen, kerststallen, speelgoed enz. enz..
De site is nog niet af, een aantal links moeten nog ingevuld worden, maar zijn vanwege de trefwoorden onaanklikbaar weergegeven.
Links naar een paar steden met kerstmarkten langs de Duitse scheepvaartroutes.
Mijn gezin bestaat uit mijn man André, ons 5 jarig zoontje Mitchel, onze hond Tinus en ikke, Ilse.
Hoe lang varen jullie al?
Even kijken hoor, dan praat ik over samen varen, want Dre was al werkzaam als matroos op de Sadile toen ik hem leerde kennen.
Wij hebben eerst anderhalf jaar als personeel gevaren aan boord MS "Nivoma", daarna een jaar op basis van zetschipper aan boord MS "Ondine" en in 1998 tot heden op ons eigen scheepje de "Momfer".
Wat is jullie vaargebied?
Eigenlijk staan we open voor alles, we komen eigenlijk overal zo'n beetje.
We zijn alleen niet verder dan Regensburg geweest op de Donau. Maar de Neckar, Main, Moezel, Duitse kanalen doen we allemaal.
Komen jullie allebei uit schippersfamilies of komen jullie van de wal?
Zowel André als ik hebben geen schippers in onze familie zitten, we zijn allebei van de wal.
Hoe kwamen jullie op het idee om te varen?
Ik heb Dré leren kennen in Lorett, zijn liefde was varen en uiteindelijk is het dus ook in mijn bloed gekropen.
En, bevalt het nog steeds, nooit geen spijt gehad?
Nee en Ja, We houden van het varen, heel erg zelfs, en het gaat ook steeds beter weer, maar hoe het vorig jaar verliep hoefde het van ons niet meer.
We zitten nu tegen dat Mitchel naar internaat gaat aan te hikken.
Ik mis mijn oude werk nog wel eens, maar als ik eerlijk ben, en het varen uit mijn leven denk dan is dat ook niet wat ik wil.
Wat deed jij voor werk, voordat je ging varen?
Ik was werkzaam in een medisch kinder dagverblijf voor verstandelijk/lichamelijk gehandicapte kinderen van 0-16 jaar>. Ik werkte als administratief medewerkster. Maar zodra ik kon was ik met de kinderen samen. Een heel mooi leuk beroep.
Je hebt in Nieuw Zeeland en op de Fiji eilanden gewoond, hoe kwam je daar terecht, hoe was het leven daar en waarom ben je weer in Nederland terechtgekomen?
Ja, ik heb ongeveer 12 jaar in Nieuw Zeeland gewoond, mijn ouders hoopten ons daar een betere toekomst te kunnen geven.
Het leven in Nieuw Zeeland is heel anders, mensen zijn daar veel vrijer en veel meer open, dat heb ik nog steeds en soms vinden mensen in Nederland het moeilijk daar mee om te gaan.
Het leven daar is echt go with the flow, lekker gemakkelijk, waarom het jezelf moeilijk maken
als het makkelijk kan. Geen echt modebeeld, en merkkleding doet er daar helemaal niet toe.
Het is een gigantisch mooi land en het leven daar mis ik toch wel eens.
Fiji daar heb ik zes maanden gewoond op een heeel klein eilandje NANANUNIRA (als ik het goed schrijf), Je kon daar in anderhalf uur om heel het eiland lopen.
De broer van mijn ex-vriendje had daar een gigantisch mooi huis gebouwd en Chris was daarheen om te helpen afbouwen, ik volgde snel, het was zooo mooi daar.
De mensen op Fiji zijn heeel erg arm en als blank mens ben je daar echt rijk. We woonden precies aan het strand bij een lagoon.
Echt ik ben een gezegend iemand omdat ik dit mee heb mogen maken.
Mijn mam kreeg heimwee naar Nederland en uiteindelijk ben ik ook mee terug gegaan.
We kennen jullie ook van het tv-programma Breekijzer, kun je ons nog kort uitleggen waarom jullie in dat programma zaten en hoe het uiteindelijk afgelopen is?
Dit is toch nog een eventjes slikken onderwerp voor me. Het was het jaar 2000, de nacht van 13 juni toen wij door een groot kabaal en bewegend schip letterlijk uit ons bed zijn geslingerd.
Wij waren aangevaren door MPS "River Navigator". Hij beweert tot de dag van vandaag iets in zijn
bakboordschroef te hebben gehad, wat nooit bewezen is en volgens ons ook nooit bewezen zal
worden. Het heeft ons 6 maanden verlette tijd gekost tot nu toe.
Mijn vader heeft uiteindelijk Pieter Storms benaderd, mede omdat bij mij en Dré bijna geen vechtkracht meer over was. Mijn vader heeft ons er echt letterlijk en figuurlijk doorheen gesleept. Onze vrienden en de rest van de
familie ook natuurlijk, maar ons Paps was onze steun en toeverlaat en nog.
Pieter heeft bij Centraal Beheer Achmea getracht hun te laten uitbetalen in heel veel pogingen, wat jammer genoeg niet gelukt is. Wel heeft hij ze voor schut gezet en laten zien wat voor ... bedrijf het is.
Hoe was Pieter Storms? Hadden jullie zelf nog iets in te brengen of
regelden zij alles?
In eerste instantie hadden wij Pieter niet zo hoog staan, tot we met hem gingen samen werken. Hij is een fantastische, lieve, zorgzame man. En zijn emoties zijn niet gespeeld, hij wordt echt zo boos.
Je kan met Pieter en zijn team heel erg lachen. Pieter's steun en toeverlaat Joep de Vries is een
schat van een knul waarmee wij nog steeds contact hebben. Alles ging in overleg, Pieter droeg ideeën aan met zijn team, als dat ons niet zinde dan konden we dat gewoon uiten.
Hoe vond je het televisieprogramma er achteraf uitzien? Ben je tevreden en is alles zo overgekomen als jullie bedoeld hadden?
Ja en nee, het zijn allemaal momentopnames die jullie te zien krijgen, voor ons was het allemaal duidelijk natuurlijk, maar voor een buitenstaander is het toch moeilijk om in te schatten hoe erg het allemaal geweest is.
Achter die 2 x 20 minuten uitzending zit natuurlijk een gigantisch verhaal.
Jullie hebben nog geen kinderen op het internaat maar in de toekomst wel, hoe kijk je daar tegenaan?
Ons manneke wordt 6 jaar in juni, ik kijk er met een grote berg tegen op.
Ik vind het heel moeilijk en wil het liever niet, maar we hebben voor dit beroep gekozen en dat hoort er nu eenmaal bij.
Ik vind het zo moeilijk omdat we na ons Mitchel nog geen tweede kindje hebben mogen verwelkomen. Ik ben zo bang voor deze leegte.
Ik wil er voor hem zijn en moet het echt een plekje gaan geven wat toch wel aardig lukt, maar moeilijk is en blijft het, maar dat zullen alle ouders wel hebben, denk ik.
Hoe lang ben je al lid van de familie-lijst en hoe vind je de SOFA?
Oooh jeetje daar vraag je me wat, ik zou het echt niet meer weten.
Wat doe jij in je vrije tijd?
Ik internet heel erg graag, lees graag, knutsel graag en ben het liefst met Mitchel bezig.
Ik mag ook graag koken en een pc spelletje spelen.
En voor de Kerst-SOFA, wat zijn jouw plannen voor de feestdagen?
Wij gaan dit jaar naar mijn schoonfamilie, mijn mams en paps gaan de hort op, hehehehe, nee die gaan lekker naar Turkije, mijn zusje en vriend naar Australie en mijn andere zusje blijft bij haar vriend thuis.
Dus ga ik voor mijn schoonouders een 8 gangen menu proberen te koken.
Kerstmarkt Gemeentegrot Valkenburg Van 21 november tot en met 21 december
In de ondergrondse gangen van de gemeentegrot in Valkenburg kun je een
unieke kerstsfeer beleven! De rijke historie van de Valkenburgse
kasteelruïne en haar kasteelheren hebben als inspiratiebron gediend voor het
nieuwe thema 'De Sage van Ridder Reynout'. Tijdens je bezoek zul je hier
kennis mee maken. Al wandelend door de grot zijn er volop mogelijkheden om
je kerstinkopen te doen.
Kerstmarkt Fluwelengrot Valkenburg Van 21 november tot en met 21 december
Op de kerstmarkt in de Fluwelengrot vindt je bijna 50 stands met (luxe)
Kerst en cadeauartikelen. De stands worden met elkaar verbonden door een
feëriek verlicht, kronkelig gangenstelsel. Verrassend is het sfeervolle en
sprookjesachtige thema 'De kabouters van Rien Poortvliet'. Sfeervolle
Christmas Carols en livemuziek doorbreken de serene stilte.....
Kerstmarkt Zutphen 20 en 21 december
Kerstactiviteiten op diverse locaties in de monumentale binnenstad in
Zutphen.
'Vermoorde onschuld in de Punt van Reide' is een vervolgverhaal, waarvan deel 1 geschreven is door Alfred van Hall ter ere van het 100ste geboortejaar van de schrijver Georges Simenon.
Georges Simenon is geboren in Luik en voer met een
schip door Nederland, België en Frankrijk waar hij inspiratie voor
zijn verhalen opdeed. Simenonsteden waren Parijs, La Rochelle, Sables
d'Olonne, Hyères les Palmiers [Porquelles], Cannes,Lausanne en ons
eigen Delfzijl.
In Delfzijl ontstond de personage Maigret een
commissaris van politie waar enkele boeken van geschreven zijn.
De overige delen van 'Vermoorde onschuld in de punt van Reide' zijn
geschreven door onze eigen Sofa medewerkster 'tante Lourentia' bekend
van het kinderhoekje 'Kleine Gastjes.'
Deel 4.
Nu stond de maan in volle glorie te schijnen als een nachtlicht aan het zeiljacht. De boer had nu gezien dat het een mooie vrouw was met rode lokken haar. Hij was eigenlijk meteen verliefd op haar geworden. De boer, verward door verliefdheid, was naar het zeiljacht toe gegaan en had de vrouw aangesproken. Geschrokken had de vrouw verteld dat ze niet naar binnen kon. De havenmeester bleek stom dronken te zijn en had de kajuit van binnen uit op slot gedraaid.
De boer zag zijn kans schoon en bood haar aan om met hem mee naar de boerderij te gaan. Daar had de jonge vrouw haar levensverhaal verteld. Het bleek dat ze uit Ierland kwam. Vandaar
haar rode haar. Toen ze 23 jaar oud was had ze langs de haven in haar geboortedorp gelopen en daar de havenmeester op zijn zeiljacht ontmoet. Omdat ze snakte naar avontuur en om bevrijd te kunnen zijn van de strenge opvoeding van haar ouders besloot ze om met hem te vluchten. Uiteindelijk waren ze dan met motorpech in Borkum blijven liggen.
Tot de havenmeester ,-die de leeftijd had om haar vader te kunnen zijn-, had ze zich nooit aangetrokken gevoeld. Ze was dan ook blij geweest dat het wederzijds was geweest. Toch was ze ondanks die vele jaren er niet toe gekomen om bij de havenmeester weg te gaan. Door haar manier van opvoeding was ze hem zo dankbaar voor wat hij voor haar gedaan had dat ze hem niet alleen kon
laten. Ook was ze nog steeds bang dat haar ouders haar zouden vinden. Of zouden
ze inmiddels door verdriet om hun dochter al gestorven zijn? Ze wist het
niet.
De boer die tot over zijn oren verliefd op haar was had haar aangeboden
bij hem te werken zodat ze wat geld kon sparen voor de dag dat ze toch haar eigen weg zou gaan. In het geheim wanneer de havenmeester zijn ronde deed sprong zij gauw aan de wal om geld te verdienen. Uiteindelijk had de boer genoeg hier van en had volgens zijn zeggen de vrouw ten huwelijk willen vragen. Zeventien jaar verliefd te zijn zonder vorderingen te maken was voor hem toch een hele opgave geweest.
Nu had hij een mooie ring voor haar gekocht en zou hij haar de huwelijksaanzoek doen waar het niet dat hij bij de haven kwam en het zeiljacht verdwenen was. De boer pakte mijn hand vast en vroeg me met tranen in de ogen of ik kon zoeken naar zijn geliefde. Omdat ik nog niet honderd procent zeker was of mijn lijk de vrouw was die ik vermoede te zijn,
gaf ik de boer een toegefelijk knikje en vertrok ik weer naar de haven waar Campagne op me stond te wachten.
Vanuit de verte zag ik dat Campagne stond te bellen. Nog voor ik mijn verhaal kon doen deed Campagne verslag van zijn telefoongesprek.
De jongens in Delfzijl hadden een hevig verwarde man op
het bureau zitten die alleen maar commissaris Maigret wilde spreken. We
besloten direct met de eerstvolgende boot terug naar het vaste land te gaan.
Eenmaal op mijn kantoortje in het politiebureau in Delfzijl kreeg ik voor de
tweede keer die dag een koude rilling over mijn rug. Voor het raam stond een man
in een schamele jas en ik rook de geur van een pijp. De persoon draaide zich naar mij om en ik herkende meteen de hijgende man die ik plichtmatig gegroet had ten tijde van de moorddag. Het viel me nu op dat de man een gouden oorring met een viskotter in zijn oor had. Waar had ik die nog meer
gezien? Ja, op de t.v. over vissers uit Urk die die oorringen droegen. Dat was nog uit de tijd dat ze bij een eventuele verdrinking herkend zouden worden.
De man op mijn kantoor begon zijn verhaal vol emoties te vertellen. Hij had geen zin om te liegen, verzekerde hij mij, dus moest ik alles goed
onthouden wat hij ging zeggen. Hij stelde zich voor als de havenmeester van Borkum.......dus toch!!!
2004 is:
Dat je minstens elke dag 1 fijn moment mag beleven,
een ontmoeting, een lach, een uitgestoken hand, een blik vol begrip, iets schoons, iets goeds, iets dat je boeit, iets waarbij je herademt, opnieuw moed krijgt, gaat zingen, danken en dienen, iets dat je stil maakt.
familie de Vries - Leinenga m.s. Bernic wenst alle lezers van SOFA fijne feestdagen toe en het hierboven genoemde voor 2004.
Kerststallen, een eeuwenoude traditie die nog springlevend is. Maar het zal u zonder twijfel verrassen dat u in de showkelder van een moderne DA-drogisterij annex Bruna/ postagentschap, in Bemmel één van de grootste collecties kerststallen van Nederland aantreft. Al generaties lang een passie van de familie Van Appeldoorn. De laatste jaren is de collectie sterk uitgebreid en daar zijn we dan ook het hele jaar door mee bezig.
Zo’n negentig procent van onze collectie importeren wij zelf. Wat ons opvalt bij de buitenlandse kerstgroepen is, dat die uitgebreider zijn dan wij in Nederland gewoon zijn. Bij ons zijn ze vaak standaard en mogelijk komt dat door onze minder uitbundige, calvinistische instelling. Wie regelmatig over de grenzen kijkt, ervaart een rijkere cultuurbeleving dan in ons land het geval is. Wij zijn dealer van o.a. ANRI en LEPI.
De kerststallen die u bij ons aantreft zijn van duurzame kwaliteit van diverse materialen. Dat vraagt dan ook om een speciale aanpak. Wij houden exact bij wat een cliënt bij ons koopt en die gegevens blijven bewaard.
Waarom? Zowel de kerststallen als de bijbehorende beeldjes van Jozef en Maria, het kindje Jezus of de Driekoningen zijn niet modegevoelig. Als een beeldje stuk raakt, hoeft een cliënt niet met de brokstukjes langs te komen, want het klantenarchief geeft alles op artikelniveau weer.
[...]
Waar: Van Appeldoorn, Dorpsstraat 45, 6681 BL Bemmel. Openingstijden:Buiten de maanden november en december uitsluitend op afspraak! Info: Telefoon (0481) 450267 of www.kerststallen.com
St..............Stil eens kinderen.
Kijk in het donker eens naar buiten!
Kun je vanavond de sterren zien?
Kijk eens of je de ster kunt vinden die het
felste schijnt.
Een Koningskindje.
Want weet je........die ster is de Ster van Betlehem. Meer
dan 2000 jaar geleden was deze ster voor het eerst aan de hemel te zien.
En hoe dat zo kwam?
Nou zo'n fel schijnende ster komt er alleen wanneer er
een Koningskind geboren wordt. En dat werd er op een nacht aan het einde van
het jaar ook. Dat Koningskind kreeg de naam Jezus. En het leuke nu is dat er
aan het einde van 2003 in ons eigen Nederland ook een Koningskindje geboren
gaat worden (is, Red.SOFA). Het baby'tje van Prins Alexander en Prinses Maxima. Ons
Nederlands Koningsbabytje zal vast een mooi eigen kamertje krijgen. Met
lakentjes van satijn. Misschien wel een gouden wieg. En voor elke dag wel
nieuwe kleren. Het kindje Jezus was wel een Koningskindje maar had al deze
rijkdommen niet. Jezus was nog Koninklijker dan het kindje van Prins
Alexander en Prinses Maxima want het was en is nog steeds de zoon van God.
God liet zijn zoon geboren worden door Maria,
een eenvoudig meisje dat
verloofd was met Jozef. In hun tijd wilde de keizer Herodes weten hoeveel
mensen er in zijn land woonden. Daarom moesten ze naar de geboortestad van
Jozef om zich bij het gemeentehuis te melden en hun naam op te geven. Daar
in hun geboortestad was het uiteraard erg druk. Alle
Hotels en Pensions
waren volgeboekt. Overal waar Jozef vroeg om een kamer, kreeg hij te horen
dat er geen plaats voor hen was. Zelfs niet een kamertje met 1 bed voor
Maria alleen. Leuk vonden Jozef en Maria dit niet... Het baby'tje in
Maria`s buik moest bijna geboren worden.
Een plekje in een stal.
Toen het al avond werd en ze nog geen slaapplaats hadden gevonden gingen ze samen op een bankje in het park
zitten en baden naar God. Ze vouwden hun handen en sloten hun ogen zodat ze
eerbiedig en ongestoord met God konden praten. Ze vertelden God over hun
zorgen om de geboorte van de baby die nu gauw kon komen. Ze vroegen of God
hun de weg wilde wijzen naar een plekje waar Maria rustig kon bevallen.
Toen ze alles aan God verteld en gevraagd hadden zeiden ze tezamen als
afsluiting van hun gebed "AMEN".
Toen ze wat uitgerust waren ging Maria op
de ezel zitten die Jozef voor haar mee genomen had, zodat ze zelf niet hoefde
te lopen. Auto's en treinen had je in die tijd nog niet. Zelfs nog geen
fiets of step. Vandaar deze ezel. Jozef wilde links afslaan, maar de ezel
trok hem mee naar rechts. Opeens stonden ze voor een staldeur. En ineens
begreep Jozef dat God hem via de ezel naar deze plek geleid had. Daar in de
stal was het lekker rustig en er lag voldoende stro om een bed voor Maria te
maken. Wat hij ook nog vond was een voederbak waar normaal de schapen uit
eten. Die waren er nu niet want die waren buiten op het land samen met de
herders.
Die nacht is het kindje geboren waarvan Maria door de engel Gabriel
verteld was dat ze hem Jezus moesten noemen. En dat hebben Jozef en Maria
ook gedaan. De ster van het Koningskind kwam aan de hemel te staan en die
wees de weg aan de herders en de wijzen uit het Oosten naar de stal. Zodat
ze als eersten Jezus konden bewonderen en lofprijzen. In de kinderbijbel en
uiteraard in de normale bijbel kun je alles lezen over de geboorte van de
Here Jezus en wat zoal voor en na die tijd gebeurde. Vraag maar eens of
iemand je het wil voorlezen.
De koningsster.
Wat denk je zullen we ook de Koningsster van het prinsesje van
Alexander en Maxima kunnen herkennen?
Kijk maar goed in de lucht.........misschien staat het wel naast de Ster uit
Betlehem en weten we zeker dat we een heel bijzonder Nederlands koningskind
gekregen hebben. Want zo`n baby is toch een beetje van ons allemaal?
Tot volgend jaar.
Lieve kinderen tot het volgende jaar. Het duurt deze keer iets meer dan 2 weken dan
e-mailen we elkaar weer. Mocht je zelf ook ergens mee zitten en durf je er
met niemand over te praten? Dan kan je net als Maria en Jozef je handen
vouwen en bidden tot God. Hij luistert altijd! En wanneer je goed oplet zul
je zien dat hij je de weg naar de oplossing wijst.
'Wintertijd' is een sprookjesachtige wereld van sneeuw en ijs waarin je alle verhalen tegenkomt die bij een echte winter horen. Zo is er een kerststal compleet met Jozef en Maria, kindeke Jezus en de os en de ezel. Maar kan men ook de gezelligheid en het plezier op en rond de ijsbaan in ijs- en sneeuwsculpturen zien. Of, wat dacht u van het 'Winterpaleis en de wintertuin' de residentie van de norse Koning Winter en zijn ijskoele gemalin, waar tevens het grote winterbal gehouden wordt met tal van illustere gasten? Aldus de site
Op een zondag bezochten we met ons gezin het 'IJssculpturenfestival'. We parkeerden hiervoor in parkeergarage 'Stadhuisplein' die naast de hal van het ijssculpturenfestival ligt.
Binnen in de hal is het enorm koud, schoenen met dikke zolen en winterkleding zijn beslist aan te raden! De ijssculpturen zijn werkelijk bijzonder indrukwekkend kwa vormgeving en afmetingen; en heel mooi verlicht waardoor het er schilderachtig uitziet.
Op een toegangskaartje mag je meerdere keren naar binnen. Je kunt je dus even opwarmen aan de chocolademelk en weer een rondje lopen.
Het IJssculpturenfestival is geopend, van zaterdag 15 november tot en met zondag 11 januari 2004!
Waar: IJssculpturenfestival, Stadhuisplein, Eindhoven. Geopend: Zo. t.m. do. van 10.00 tot 18.00 uur, vrij. en za. van 10.00 tot 21.00 uur. Feestdagen: 24, 25, 26, 31 december en 1 januari 2004 van 10.00 tot 18.00 uur. Toegang: Volw. EUR 7.50, Kind 4-12 EUR 3.50 Info:www.sneeuwenijs.com/nl
Met een geërgerde zucht stak Anton zijn krant in zijn tas. Van lezen kwam niet veel met al dat gehobbel van de trein. Vierkante wielen!!! Daar hadden ze tot voor een jaar of wat nog nooit van gehoord in Nederland. Slecht onderhouden spoorwegen zul je bedoelen!!!! Er stond trouwens toch niet veel opbeurends in de krant vandaag de dag; bezuinigingen, bezuinigingen en nog eens bezuinigingen. Vooral die in de zorg bezorgden hem heel wat kopzorgen. Als hij alleen al dacht aan zijn moeder in dat verzorgingstehuis. Nog steeds kon hij zich wel voor zijn kop slaan als hij eraan dacht, toegegeven te hebben aan de wens van zijn moeder om in haar geboortestad in een verzorgingstehuis te willen. Allemaal leuk en aardig, maar Rotterdam lag wel op bijna twee uur autorijden van Twente. Zonder file uiteraard!!!
En dan belde van de week zijn zwager ook weer. Die kon altijd zo heerlijk klagen over de telefoon. Er gaat misschien wel bezuinigd worden op de kostscholen. Zijn zwager vreesde dat als dit inderdaad het geval zou zijn, de kostscholen (internaat moest hij geloof ik zeggen!) misschien wel gesloten zouden moeten worden. Hij zag het doemscenario al helemaal voor zich; een huilende zuster op de stoep met het verzoek of haar kinderen misschien bij hem in konden wonen. Het idee alleen al!!! Het huis was nu al te krap met drie kinderen en er dan ook nog eens drie bij..... En dan die jongste van zijn zus, dat was me toch een klein druktemakertje. Nee, die bezuinigingen hoefden van hem niet zo.
Een korte blik op zijn horloge leerde hem dat ze over ongeveer 10 minuten in Almelo zouden arriveren; vandaag alweer 10 minuten te laat!!!
Buiten begon het al donker te worden; de donkere dagen voor Kerstmis. Het duurde weliswaar nog anderhalve maand, maar nu al lagen alle etalages vol met kerstspullen en werd hij helemaal dol van de kerstmuziek. Konden ze nu niet eens iets anders spelen dan 'Jingle Bells, jingle bells'. Het lijk wel of ze dat deuntje ieder jaar een tandje sneller afspelen. "jingle bells, jingle bells......." Torendol werd hij ervan. En het ergste was dat Liza, zijn vrouw, ook al helemaal door de kerstkoorts was aangestoken. "Anton, zetten we van het jaar een boom en kopen we kadootjes?? En dan nodigen ook mijn ouders en jouw moeder uit!," vroeg ze gisteren met een verzaligde glimlach op haar mond.
Wie heeft er nu zin in Kerstmis met al die ellende? Hij niet; vier uur in de auto om zijn moeder te halen, die eigengereide schoonvader van hem de héle dag over de vloer, nog wéken later dennennaalden in je sokken!!!
En wist zijn vrouw niet wat dat allemaal kostte? Je begon al met de boom, want een gewone den is natuurlijk niet genoeg. Nee, het moet persé een blauwspar, groenspar - of hoe heten die dingen ook alweer - zijn. En dan de kadootjes; als je aan de kinderen vraagt wat ze willen hebben, is het einde zoek. En trouwens, de oudste zit toch altijd met een walkman op zijn hoofd en zijn dochter hangt de hele dag aan de bel of zit te smussen of zo. Die hebben helemaal geen tijd voor de kerst!!!! Dat wordt dan kadootje uitpakken, een vaag bedankje en ze duiken weer onder de koptelefoon of aan de telefoon!!!. Dat zou dan gezellig zijn!!!!
"Over enkele minuten naderen wij station Almelo. Eindpunt van deze trein." klonk het door de speaker.
Zuchtend zocht Anton zijn spulletjes bij elkaar en stond op. Als Liza er nu maar stond! Vaak was zij te laat omdat zij de kleine nog af moest halen van school en stond hij een beetje te wachten in de kou.
Liza was vandaag echter op tijd en weer thuis installeerde hij zich uitgebreid op de bank en begon te zappen. "Wat eten we vandaag?" riep hij richting keuken. Liza kwam de keuken uitgelopen en kwam naast hem op de bank zitten. "Anton, heb je nog over mijn vraag van gisteren nagedacht?" Anton keek zijn vrouw even snel aan: "Wat bedoel je", vroeg hij, heel goed wetende wat zij bedoelde. "Heb je nog over Kerstmis nagedacht?" Was hij net thuis en zat lekker te zappen, begón ze weer. "Kunnen we niet eerst eten", antwoordde hij, "dan hebben we het er vanavond wel over."
Na het eten zaten Anton en Liza weer voor de televisie. Vanavond eens geen voetballen op de teevee, dus natuurlijk zat Anton weer alle kanalen langs te zappen. "Kerstmis Anton, kunnen we niet eens een keertje een gezellig ouderwetse Kerstmis vieren", vroeg Liza. "Weet jij niet wat dat allemaal kost?? Jij wilt natuurlijk een boom, kadootjes, lekker eten, nieuwe kleren...... Wie gaat dat betalen?" Zwijgend kijkt Liza haar man aan en doet er verder het zwijgen toe. Het antwoord weet ze al.
Uren later hing Anton nog steeds voor de teevee. Bush hield weer een eens toespraak: "Battle against terror....... We remain strong and persistant.....bla, bla bla...." Maar opeens schoot Anton rechtop in zijn stoel: "Anton if you're still watching, watch this..." Hoorde hij nu zijn naam? De beelden van de president verdwenen en opeens zag hij een huisgezinnetje zitten zingen onder de kerstboom. Anton wreef eens goed in zijn ogen. Waren dat zijn vader en moeder?? En wie was dat kleine jongetje met die gelukzalige glimlach op zijn gezicht??? Helemaal in paniek pakte hij de afstandsbediening en zapte snel naar een ander kanaal, maar overal zag hij dezelfde beelden. "Dat kan niet. Ik heb toch maar één biertje gedronken? Droom ik?" Het jongetje op de teevee werd inmiddels door zijn vader opgetild om hoog in de boom een chocolade kerstkransje te kunnen pakken. "Dat ben ik.....", dacht Anton. "Kijk eens hoe blij ik ben." Hij was inmiddels opgehouden met alle knoppen van de afstandsbediening te martelen en keek met open mond naar de beelden van zijn eigen jeugd. En hij herinnerde zich opeens dat zijn ouders het echt niet breed hadden, maar altijd probeerden van het Kerstfeest iets speciaals te maken. En hoe verschrikkelijk hij daarvan genoot! Inmiddels zat de jonge Anton vergenoegd de chocolade op te eten en keek met verlangende ogen naar de bontgekleurde kadootjes onder de boom. "Wat zou erin zitten?", vroeg de inmiddels veel ouder Anton achter de teevee zich af. Opeens verdween het beeld van zijn jeugd en zag hij Bush weer verschijnen die, naar het leek, hem een stiekeme knipoog toewierp. Anton bleef verdwaasd zitten. Had hij nu gedroomd of niet? Nog steeds zag hij het beeld van zichzelf op zijn netvlies gebrand; een heel gelukkige, kleine Anton.
Opeens stond hij als door een bij gestoken op en vloog naar de slaapkamer. "Liza, Liza," riep hij. Hij trof zijn vrouw rechtop in bed aan, met de haren van schrik overeind. "Is er brand uitgebroken?", vroeg ze paniekerig "Nee, nee," antwoordde Anton opgewonden. "kom we gaan een boom kopen en mijn moeder bellen... en wat zullen we eten. Zou mijn pak nog passen? Weet jij wat de kinderen voor kadootjes willen?? .... Kom er nou uit!!!!" Liza wierp een blik op de klok en keek haar man eens goed aan. "Zeg heb jij teveel gedronken of zo? Weet je wel hoe laat het is?"
Nu pas leek Anton zich te realiseren dat het midden in de nacht was en plofte hij naast zijn vrouw op bed. "Jingle bells, jingle bells", zong hij in haar oor, hetgeen niet erg gewaardeerd werd. "Dat jij nu tot midden in de nacht wilt blijven zappen, is nog totdaaraantoe. Maar ik sliep al en heb geen behoefte aan jouw dronkemanspraat. "Maar luister Liza! Ik heb zoiets vreemds meegemaakt...." Maar zijn vrouw had zich alweer op een oor gelegd en luisterde niet meer. "Dan niet" dacht Anton en kleedde zich voorzichtig uit en ging ook op bed liggen. En terwijl alle plannen voor Kerstmis nog door zijn hoofd maalden, viel hij met een gelukzalige glimlach op zijn lippen in slaap.
Wie had er nu geen zin in kerstmis?? Dat is toch het mooiste feest van het jaar.....
"TANTE LOURENTIA" wenst al haar KLEINE GASTJES en familie fijne feestdagen toe; en hoopt dat ze volgend jaar weer veel e-mailtjes met jou mag delen.
Schrijf je eens terug naar SOFA?
'Kerstmis op Hellesta' is een echt boek voor de Kersttijd en het speelt zich helemaal af in die paar donkere weken rond Kerstmis. Het is een boek uit een serie over de familie Anckarbergs. Een Zweedse familie die woont op het landgoed Hellesta, nabij het Esnarmeer.
Het is al enige tijd geleden dat ik dit boek las, maar wat ik mij goed herinner is dat naast de gebruikelijke familieperikelen het boek vooral verhaalde over de langdurige en uitgebreide voorbereidingen van de kerstmaaltijden. Al lezende krijg je gegarandeerd honger. Na de nachtmis bijvoorbeeld komen zij in hun koetsen terug bij het landgoed, waar zij door het personeel opgewacht worden met warme wijn, versgebakken brood en warme zult.
Andere boeken van de serie zijn o.a. 'Het Geslacht Anckarbergs' en 'Zomer op Hellesta'. Uitgeverij: A.M.C. Stok, Zuid Hollandsche Uitgevers Mij, Den Haag
Een schitterende mislukking Alfred van Hall.
Het schitterend gelegen Landgoed 'De Valkenhof' is sinds vele generaties in handen van een welgestelde familie. Het erfrecht bepaalt dat de oudste zoon de volgende beheerder wordt van het landgoed. Met deze traditie wordt gebroken als de huidige beheerder een herseninfarct krijgt en zijn oudste zoon vindt dat hij niet in aanmerking kan komen voor het beheer. De jongste zoon, de hoofdpersoon, mag het landgoed gaan beheren zodat het in de familie blijft.
Van oudsher is 'De Valkenhof' een ontmoetingsplaats voor familie en vrienden van de beheerder. In de eetkamer worden traditiegetrouw door de tijd heen, diverse diepzinnige gesprekken gevoerd.
De nieuwe beheerder van 'De Valkenhof' heeft met zes studievrienden, in zijn studietijd de afspraak gemaakt om eenmaal per jaar gezamelijk een jaardiner te houden in 'De Valkenhof.' Bijna 10 jaar later wordt er gestart met het voornemen. Ieder jaar is een ander aan de beurt om een jaarrede te houden, diegene die het jaar erop aan de beurt is, krijgt het jaarredeboek alvast mee naar huis, om schriftelijk de gedachten van de volgende jaarrede vast te leggen.
De novelle begint als de hoofdpersoon in de eetkamer staat, op de dag van de overdracht van 'De Valkenhof.' Hij kijkt - net als zijn geschilderde ego op het schilderij - vanuit het raam in de kamer uit over de horizon. Aan de hand van het jaarredeboek haalt hij herinneringen op; van zijn eigen leven en dat van zijn vrienden. Ieder personage uit zijn vriendenkring heeft een eigen verhaal dat in de toespraak nauw verweven wordt met diens eigen leven. Diverse levensbeschouwelijke inzichten komen op deze wijze aan bod. Via de jaarredes en de eigen herinneringen wandelt de lezer naar de dag van de overdracht toe.
Ik vind een 'Schitterende mislukking' zeer zeker de moeite waard om te lezen. Het boek is poëtisch geschreven en de beschrijvingen van het landschap en 'De Valkenhof' zijn beeldend. De levenbeschouwelijke inzichten stemmen tot nadenken, maar lijken zo bij het personage te horen dat het mij nergens stoorde.
Bijzonder vond ik dat ik gaandeweg meer van 'De Valkenhof' ging houden dan van de personages. Het was een geruststelling, dat de nieuwe kopers in 16 regels werden neergezet als mensen die 'De Valkenhof' zouden behouden.
Voor deze rubriek zijn we op zoek naar stukjes waarin jij één of meerdere boek(en) beschrijft, waarop je anderen wilt attenderen.
Ook reacties op eerder behandelde boeken zijn van harte welkom. Alle bijdragen voor 'de boekenwurm' kunnen gemailed worden aan Lilian.
MIJN KERSTWENS IS:
Wij willen alle lezers van SOFA een hele fijne Kersttijd toewensen.
Het afgelopen jaar is weer omgevlogen. Voor ons was het een mooi jaar, alhoewel wij ons realiseren dat veel mensen elders op onze aarde er anders over zullen denken. Daarom hopen wij voor iedereen - dichtbij en ver weg - dat jullie 2004 voor hen net zo mooi wordt als ons 2003.
Vaar ze, schrijf ze, werk ze, maar probeer vooral van het leven te genieten.
Deze keer de Kamperzand. Over Kampen, Zanden, man-nen en eilandjes met
maffiapraktijken.
Wat betekend de naam van je schip?
Kamperzand wordt oorspronkelijk geschreven als Campersandt, maar dat waren
teveel letters om te verven. Vroeger was dit een grond in de Zuiderzee, waar
de hanzeschepen voor anker gingen om te wachten om naar Kampen te varen. Nu
is het ingepolderd, en hebben ze er een Kamperzandweg van gemaakt.
Hoe komen jullie aan deze naam?
Mijn schoonmoeder zei het voor de gein, maar wij vatten het serieus.
Waarom hebben jullie voor deze naam gekozen?
Mijn vrouw is een Hartman, en haar vaders schip heet Burgzand. Ook twee ooms
van haar kant gebruiken 'zand': Vogelzand en Breezand. Ik ben natuurlijk
geen Hartman maar een Peggeman, dus hebben wij een 'zand' die niet meer
bestaat!!!
Heeft de naam een speciale betekenis voor jullie?
Niet echt een betekenis. Het is wel een combinatie van mijn vrouws kant en
mijn kant, want ik kom van Kampen.
Krijgen jullie reacties op de scheepsnaam?
Iedere reis vergist sector Dordrecht zich in de naam, ze maken er Kamperland
van, tot mijn grote ergenis.
Hebben jullie een anekdote met betrekking tot jullie scheepsnaam?
Wij zochten eigenlijk een naam die makkelijk te verven was. Het is een
lastige naam voor Duitsers, en mijn Tjech, twee jaar geleden, had er ook
moeite mee.
Hebben jullie een website over jullie schip/bedrijf?
www.Kamperzand.tk
Dat .tk schijnt een eiland te zijn ergens... Het belangrijkste is dat het
gratis is. Een collega vertelde mij dat op dat eiland de maffia nadrukkelijk
aanwezig is........!
Na een zoektocht op het www ben ik verbazend weinig tegengekomen. Ik dacht
dat er toch heel wat te vinden zou zijn. Veel straten die Kamperzand heten.
Verder heb ik nog een militair oefenterrein tegengekomen nabij Steenwijk dat
Kamperzand heet.
Iets wat ik wel interessant vond is dat er een stel mensen
in Kampen het plan hebben opgevat om met een replica van een veertiende
eeuws handels schip (een kogge) de route die toendertijd werd genomen na te
doen. In juni 2004 vertrekken zij op een zeereis om de hanze steden aan te
doen die men vroeger ook aan deed. De plaatsen die men zoal aan doet zijn:
Terschelling, Skagen(DK), Malmö(S), Stralsund(D), Rostock (D), Lubeck (D),
Kiel(D), dit zijn zo een paar steden, ze doen er nog veel meer aan. Het
eindpunt is dan weer Kampen. Ze hebben ook een hele mooie website.
Ik heb ook nog een foto gevonden van de Kamperzand varende bij Xanten.
Voor onze rubriek over scheepsnamen, zijn we op zoek naar mensen die wat willen vertellen over de betekenis van hun scheepsnaam of een leuke anecdote hebben over hun scheepsnaam. Opgeven voor 'What's in a name' kan bij Jeanine.
UITETENTIPS:
Uit eten op de maas
Een vrije zondag in Rotterdam? Kom van je schip af, laat je een keer varen en ga uit eten op de Maas!
De snertvaart.
Vaar mee met het nostalgische partyschip 'Nehalennia' langs de Skyline en geniet ondertussen van een warme kom erwtensoep en roggebrood met spek. Reserveren is noodzakelijk. Afvaart: Ieder zondagmiddag van 13.00-15.00 uur, t/m 28 maart 2004. Waar:Boompjeskade, 75 m. links van Spido Rondvaarten. Informatie/reserveringen: 010-218 31 31 www.rebus-info.nl
De pannenkoekenboot.
Varen over de Maas, van de Parkhaven tot de Brienoordbrug, en onbeperkt pannenkoeken eten. Zodra de boot afvaart wordt het pannenkoekenbuffet geopend en heb je een uur de tijd om je vol te eten met naturel-, appel- en spekpannekoeken. Voor het beleg op de pannenkoeken is er een zoet en hartig buffet met o.a. jam, hagelslag, snoepjes, vruchten, kaas, worst. Halverwege de rondvaart gaat het ruim open en kunnen de kinderen zich uitleven in een enorme ballenbak. Wij vonden de pannenkoeken goed te eten, maar een uur is veel te kort om gezellig op je gemak te eten. Reserveren is aanbevolen want de boot was afgeladen. Afvaart: Iedere woensdag, vrijdag, zaterdag en zondag op diverse tijden. Waar: Parkhaven, aan de voet van de Euromast. Informatie/reserveringen: 010 436 72 95 www.pannenkoekenboot.nl (vrij gsm-vriendelijk) Prijs: Volwassenen Eur. 12,00 p.p. Kinderen 3 t/m 12 jaar Eur. 7,00 p.p.
China boat.
Na het succes van de Pannenkoekenboot komt rederij Tonissen nu ook met een China Boat. Varen langs de Skyline en onbeperkt rijsttafelen. Het buffet wordt geserveerd op een traditionele Chinese jonk dat onder begeleiding van feestelijke muziek en vuurwerk met een lift naar boven wordt gebracht. Afvaart: Iedere vrij- en zaterdagavond, 20.00-23.00 uur. Woensdag t/m zondag 2 uur vaartochten op diverse tijden. Zondag om 13.00 uur Brunche. Waar: Parkhaven, aan de voet van de Euromast. Informatie/reserveringen: 010 436 19 11 www.chinaboot.nl Prijs: Volwassenen vanaf Eur. 24,50, 3 uur vaartocht Eur. 29,50
Kinderen van Eur. 14,50, 3 uur vaartocht 19,50
Unox stamppottenboot.
In november is de stamppottenboot in de vaart gekomen. Op het menu staan drie Unox klassiekers: stamppot peen & uien, zuurkool en rauwe andijvie, allen geserveerd met een halve rookworst per persoon. Afvaart: Donderdag t/m zondag van 18.00-20.00 uur. Waar: Haringvliet tegenover nr. 100. Informatie/reserveringen: 010 414 06 66
Mooie site over de oorsprong van het Kerstfeest met uitleg over diverse
symbolen. Check het overzicht met gezellige kerstevenementen en recepten of
boek een arrangement.
Lees waar je in een gezellige sfeer inkopen kunt doen, vind een restaurant
in de buurt voor een diner en stuur de kerstkaarten via internet. Stress
krijgt geen kans.
Dit weblog is geheel gewijd aan alles wat met Kerstmis te maken heeft. Naast
overpeinzingen over de betekenis van dit feest tref je hier ook veel links
aan.
Als je iedere dag op het water zit, realiseer je je niet altijd dat ons 'vak' een enorme aantrekkingskracht uitoefent op mensen van de wal. Regelmatig komen wij dan ook wensen tegen van - vooral mannen - die wel eens met een binnenschip willen meevaren. De Kersttijd met zijn warmte, geschenken en het nieuwe begin, lijkt ons een mooie tijd een van deze wensen in de SOFA te plaatsen.
Inez van Zoest wil de hartewens van haar man Koen in vervulling laten gaan: een dagje meevaren in een binnenschip.
Koen is van oorsprong een boerenjongen en zijn hele loopbaan heeft hij altijd wat met bomen of planten te maken gehad. In zijn vrije tijd is hij echter bij mooi weer vaak te vinden bij de sluis van Gouda om 'boten' te kijken. Ook gaan Koen en Inez wel eens naar Hoek van Holland om de zeeschepen te zien. Als je diep in zijn hart kijkt, heeft hij toch weleens getwijfeld of hij schipper wilde worden. Daarom de oproep van zijn vrouw Inez om haar man zijn wens - eens mee te varen - te verwezenlijken.
Zij zijn woonachtig in Boscoop en Koen zou daar in de buurt (bijvoorbeeld) Gouda op kunnen stappen. Is er iemand die deze wens van Koen kan vervullen. Inez is bereid daar een vergoeding tegenover te stellen.
Wil jij -met schip!- je hiervoor opgeven, mail dan naar Lilian.
'Het is een beetje lastig aan boord komen,' mailde de schippersvrouw naar de genodigden voor het kerstmaal. 'Het heeft gesneeuwd en gedooid. Iedere morgen kruipen we op handen en voeten tegen de dijk op, tussen twaalf en twee zakkken we tot onze enkels in de modder en na vieren vriest het weer op.... een toestand joh! Het is of vies of glad of allebei, dus kaplaarzen met grip en regenkleding zijn aangeraden!!!'
In het bejaardencentrum.
"Welja, de oudere jeugd kijkt ook nergens naar," zei oma toen haar oudste kleinzoon de uitgeprinte uitnodiging in het bejaardencentrum voorlas. "Ik word uitgenodigd, maar hoe moet dat met mijn rollator, het gangboord is ook al niet breed, ik stoot iedere keer tegen de denneboom steunen. Ik kan het niet maken om niet te komen, maar ik snap niet dat er met mij geen rekening gehouden wordt, was ik nog maar jong."
"Kom op oma het wordt rollatorleuk," zei de oudste kleinzoon: "Ik help je wel en pa en ma zouden rijden, heel de familie komt."
Op weg naar boord.
Het was vier uur. Ze reden met de auto tot vlak aan de dijk en parkeerden naast de grote glimmende auto van ome Jan en zijn gezin die als bevrachter terecht was gekomen. Ome Jan liep een stukje terug en hielp met oma en de rollator uitladen. Voorzichtig schuifelden ze vooruit de dijk op.
"Johoe jongens, ik ben er ook al...", het was tante Jeltje op naaldhakken.
"Jij hebt in ieder geval genoeg grip," zei ome Jan terwijl hij zijn sigaar diep inhaleerde en zijn dikke buik ongemerkt vooruitstak.
"En jij hebt een buffer," zei zijn zuster plagend, terwijl ze op zijn buik wees.
"Hondertwintig kilo schoon aan de haak," zei de oudste zoon van Ome Jan: "In bad is het net een walrus, zeker als hij zijn gebit uitheeft."
Bovenaan de dijk.
Ze stonden bovenaan de dijk en keken op het schip. De schippersvrouw deed haar roefdeur open, van bovenaf de hoge dijk gezien, leek ze ontzettend klein.
"Hoe komen we ooit naar beneden!!!," schreeuwde Ome Jan: "En wat doen we met oma?!"
"Je moet je hakken goed in de dijk zetten, dan gaat het best," was het antwoord van beneden.
"Ja maar oma!!!," schreeuwde de oudste van Ome Jan.
"Wacht maar ik kom wel helpen," riep de schipper naar boven: "Die mensen aan de wal zijn niks gewend," mompelde hij naar zijn vrouw.
"Niks gewend?!," zei zijn vrouw op hoge toon: "We hebben prachtige schepen, maar om ze te bereiken, ach laat ook maar."
Volgend jaar vaar ik heel de kerst.
De schipper trok zijn laarzen met stalen neuzen, zijn regenpak, zijn zwemvest en zijn werkhandschoenen aan; en liep via de gekeurde loopplank, de keien die de voet van de dijk vormden op. Lenig balanceerde hij van verijsde steen tot verijsde steen. Eindelijk bereikte hij het schuin oplopende talud. Hij liet zich op zijn knieëen vallen en kromde zijn vingers in de dijk. 'Gelukkig het is nog niet opgevroren, er is nog een paar centimeter om mijn vingers in te zetten,' constateerde hij tevreden.
Het was een heel gevecht om boven te komen af en toe gleed hij een stukje terug, dan groef hij de stalen neuzen van zijn laarzen en zijn vingers wat dieper in de zachte bovenlaag de dijk of greep hij zich vast aan het laatste polletje gras wat de vrieskou had doorstaan. Zo verloor hij niet al teveel terrein aan de glibberige dijk. Hijgend kwam hij boven.
"Doe je dit elke dag," vroeg Ome Jan verbaasd.
"Och... nu valt het nog wel mee," sprak de schipper: "Nu de dijk zacht is heb je nog wat om je vingers in te zetten. Als het opgevroren is is hij alleen maar glad. Gister was ik al halverwege, gleed ik weer terug naar beneden, mijn linkerknie blauw van de keien. Die knie is nog niet zo erg, maar je kunt weer van voren af aan beginnen, dat is wel balen dan."
"Zeker...," zei ome Jan terwijl hij zijn wenkbrauwen hoog optrok en de laatste rook van zijn sigaar langzaam uitblies... "Maar wat doen we eigenlijk met oma?," vroeg hij, terwijl hij zijn peuk wegwierp.
"Zit er geen rem op die rollator," vroeg de schipper.
"Jawel," zei de oudste kleinzoon: "Maar die slipt van de blubber bovendien werkt die alleen op de voorwielen. Als we de dijk afgaan gebruiken we alleen de achterwielen. Met de voorwielen de dijk af gaat niet, dan kiept oma met rollator en al... hoepla... voorover."
"Tja," zei de schipper: "Een lastig probleem, kunnen we die rem niet verplaatsen?"
"Kun jij je schip niet verplaatsen?!," sprak tante Jeltje geërgerd, over zoveel onbenul.
"Ik zou wel willen maar waarheen," sprak de schipper.
"Nou naar dat begaanbare bunkerstation daar in de verte," zei tante Jeltje. "Dan stappen wij aan boord en dan vaar jij weer naar je mooie plekje, met aan bakboord uitzicht op de mooie dijk," vervolgde ze spottend.
"Volgend jaar vaar ik heel de kerst," sprak de schipper, terwijl hij de omgeploegde dijk van bovenaf bekeek...
Sage van een droevig koninklijk Kerstfeest in Frankfurt aan de Main.
Waar nu de Dom van Frankfurt staat, stond vroeger een kleinere kapel de St. Salvator. In deze kerk speelde zich een droevige kerstgeschiedenis af.
Een vreemde boodschap.
Koning Ludwig vierde lang geleden met zijn gezin het Kerstfeest in zijn paleis in Frankfurt. Omdat hij er al een paar dagen van te voren verbleef, werd de grote jaarlijks rijksvergadering in zijn paleis gehouden.
De jongste zoon van Ludwig, Karl genaamd, oefende buiten in de sneeuw met zijn zwaard. Opeens verscheen er vanuit het niets een vreemde priester voor hem. Verbaasd keek Karl op.
De priester vroeg hem slissend: "Jij bent Karl he?"
Karl knikte instemmend.
"Ik ben een boodschapper van boven," sprak de priester slissend.
Karl's mond viel wijd open van verbazing.
"Karl," sliste de priester en hij vervolgde raadselachtig, "Jij bent de jongssste van de drie broersss... Jouw vader wil het rijk aan
je oudste broer geven, maar God heeft het rijk voor jou bestemd. Het rijk zal jouw ondergang worden en dat isss niet Godsss wensss."
Op weg naar de kapel.
Karl schrok en voelde een rilling over zijn rug lopen, een diepe angst maakte zich van hem meester.
"Ga weg, bedrieger!," riep hij, "U bent geen boodschapper van boven."
"Jawel Karl, dat ben ik wel," sliste de priester sinister grijnzend.
'De heilige kapel!...In de heilige kapel daar ben ik veilig,' dacht Karl en hij haastte zich naar de kapel...
De priester zweefde achter hem aan... Hijgend kwam Karl bij de kapeldeur aan en keek nog eens vluchtig achterom. Angst overviel hem! De priester achtervolgde hem nog steeds. Snel deed Karl de deur open, ging de kapel binnen, haalde heel diep adem... en sloot toen snel de deur. Stomverbaasd keek Karl op... De priester zweefde dwars door de deur naar binnen.
Een duivelse mis.
Karl werd bang! Heel erg bang! In iedere vezel van zijn lichaam, kon hij de alles overheersende angst voelen.
"Karl," sliste de priester, "Jij hoeft niet bang te zijn... Ik ben een boodschapper van boven... Ik heb alleen het bessste met je voor... jongeman..."
"Jij bent geen boodschappper van boven, jij bent de duivel!," krijste Karl overmand door angst.
"De duivel?!," sliste de priester, "De duivel?!... Alsss ik werkelijk de duivel wasss? Zou ik dan deze kapel binnengaan?!"
Karl keek twijfelachtig.
"Alsss ik werkelijk de duivel wasss...," sliste de priester, "Zou ik dan een misss kunnen wijden?"
Karl knikte... niet geheel overtuigd, zachtjes... nee.
"Goed Karl," sliste de priester zachtjes, "Via deze misss zal ik je geest verfrisssen..." De mis nam zijn aanvang en de priester schonk de wijn, weidde de hostie; en doordat Karl de hostie aannam, nam de priester bezit van de geest van Karl.
Op de rijksvergadering.
De klok sloeg drie uur.
'De rijksvergadering!', dacht Karl en hij haastte zich om op tijd te komen. Om tien over drie nam Karl hijgend in zijn zetel plaats.
De rijksvergadering begon aanvankelijk rustig. Bij de rondvraag vervaagden Karl's zinnige opmerkingen langzamerhand tot wartaal. De overige aanwezigen keken elkaar verbaasd aan... Ineens stond Karl op! Trok zich de kleren van het lijf! Wierp zich verkrampt op de grond; en begon daarna over zijn hele lichaam te schokken terwijl hij luidkeels schreeuwde!
De zaal reageerde verward, vermengd met angst en ontzetting. De aanwezige aartsbisschop en de vier overige bisschoppen begrepen vrijwel direct, dat Karl bevangen was door een slechte geest. Bruut dreven de bisschoppen Karl terug de heilige kapel in.
De uitdrijving.
De aartsbisschop begon de mis, een mis gewijd aan het hopelijk nog aanwezige goede gedeelte van de geest van Karl. De bisschoppen begonnen gezamelijk te bidden en heilige liederen te zingen. Ze besprenkelden Karl rijkelijk met wijwater. Tijdens het bidden en zingen huilde Karl erbarmelijk. Bij het neerdalen van het wijwater op zijn lichaam, ging zijn hartverscheurende gejammer door merg en been. De bisschoppen weken niet van zijn zijde en herhaalden telkens hetzelfde uitdrijvingsritueel. Eindelijk werd het hartverscheurende gejammer minder en tegen middernacht viel Karl uiteindelijk in een diepe slaap. De bisschoppen begrepen dat de geest van Karl gered was, besprenkelden hem nog een maal met rijkelijk wijwater en wachtten vroom biddend tot Karl op kerstochtend wakker werd.
Karl was gelukkig van de boze geest bevrijd. Wat overbleef voor de koninklijke familie, was een Kerstmis met een zeer wrange bijsmaak.
Toch een kern van waarheid.
In de loop der jaren kwam helaas uit, dat datgene wat de duistere priester Karl ingefluisterd had, niet geheel onwaar was.
De twee oudere zoons van koning Ludwig, Karlman en Ludwig, stierven beiden voortijdig. Zodoende besteeg Karl de troon. De troon bracht Karl niet het gewenste geluk. Karl werd bevangen door langdurige geestelijke depressiviteit. Dat greep hem zo aan, dat hij zich vrijwillig meldde bij een kloosterorde. Hierdoor verloor hij zijn rechten op de troon. De rechten op de troon gingen vervolgens over op Arnulf, de oudste zoon van zijn oudere broer Karlman.
Bron: Een stencil wat te verkrijgen was bij de VVV Frankfurt in 1997.
Een stukje geschiedenis.
Oorspronkelijk bevond zich in de Main een klein eiland, wat omsloten werd door een kleine zijarm van de Braubach. Op dit eiland werd later het oudste deel van de stad gesticht. Op het Oostelijke deel van het eiland werd in 822 door koning Ludwig de Karolingische Salvator Kerk gebouwd. Deze kerk lag in de buurt van het koninklijk paleis. Gedurende 400 jaar was deze kerk de hoofdkerk van de kleine stad.
In 1239 besloot men de Salvator kerk aan Bartholomeus te wijden en begon een fundamentele verbouwing, die na het overwinnen van vele moeilijkheden en een verwoestende brand, uiteindelijk leidde tot de Dom die wij vandaag kennen.
Op kerstavond, een hele tijd geleden, maakte de Kerstman zich klaar voor zijn jaarlijkse klus...... maar er waren ontzettend veel problemen. Vier van de elfen waren ziek en de leerlingelfen produceerden het speelgoed niet zo snel als gewoonlijk het geval was, zodoende begon de Kerstman toch wel bang te worden dat hij niet op tijd klaar zou zijn.
Op het moment dat de stress hem naar zijn hoofd stijgt, komt zijn vrouw hem ook nog vertellen dat haar moeder op bezoek komt en tot oud en nieuw blijft slapen. Hierdoor raakt de Kerstman nog meer gestressed. Wanneer hij de rendieren voor zijn arrenslee spant, ontdekt hij dat drie van hen net een jong moeten baren en twee over het hek gesprongen zijn. De paashaas mag weten waar die krengen uithangen?! Nog wat stress erbij!
Wanneer de Kerstman begint met het beladen van de slee, breekt een van de planken van de slee af en de zak met speelgoed valt op de grond en het speelgoed vliegt in de rondte. Het spreekt voorzich dat de Kerstman niet bepaald in zijn allerbeste humeur is.
Dan gaat de deurbel en de Kerstman gaat naar de deur en verwacht weer een nieuw probleem. Hij opent de deur en daar staat een lief klein engeltje met zilveren vleugeltjes en met een hele grote kerstboom om de Kerstman op te vrolijken.
De engel zegt op liefdevolle toon: "Zalig Kerstfeest Santa. Is het vandaag geen prachtige dag? Ik heb een mooie boom voor u. Is het geen prachtige boom? Waar wilt u hem neerzetten?"
En zo begint de traditie van het engeltje boven op de kerstboom.
Ingrediënten.
1 oranje pompoen
1 winterwortel
1 ui
1 aardappel
1 stuk knolselderij als je dat lekker vind
2 liter kippenbouillon (of groente/kruiden-bouillon)
zout, peper, gemberpoeder/siroop naar smaak
vers gesnipperde peterselie, selderij, bieslook naar smaak
Vulling:
1/2 kipfilet gekruid in reepjes of blokjes gebakken
rode paprika blokjes (zoete puntpaprika is lekker)
gele paprikablokjes
lente-ui in ringetjes
appel in blokjes (beetje citroen of siroop tegen verkleuren)
slagroom geklopt met peper zout en (knoflook-) kruiden naar smaak, eventueel
iets frisser gemaakt door er creme fraise of mon chou door te roeren.
Bereiding:
In een flinke soeppan beetje boter of olie doen, hierin de ui en
pompoenstukken fruiten, bouillon erbij en wortel + aardappel (+ selderij) in
stukjes.
Dit gaar koken in ongeveer 15-20 minuten, glad maken met staafmixer en op
smaak maken met zout, peper, gember en kruiden.
Wil je leuk doen serveer je de soep in de (in de oven voorverwarmde) pompoen.
Op tafel schaaltjes met vulling zodat ieder zelf zijn ingredienten kan
kiezen (vinden kinderen leuk).
Brood erbij is altijd lekker, zelfgebakken bolletjes (op een bakblik te kort
bij elkaar leggen, zodat ze een beetje aan elkaar vast gaan zitten) of bv. stokbrood, geroosterde
boterham-puntjes of reepjes etc. wat je maar aan boord hebt.
Spruitjes en witlof zijn voor mij echte wintergroenten. Helaas zijn vooral de kinderen er meestal niet dol op. Probeer ze eens klaar te maken op de volgende manier.
Spruitjes met appel en spekjes
De spruitjes in de pan of magnetron net gaar koken (vooral niet té). In een hapjes- of koekenpan spekjes uitbakken en daarna de spruitjes toevoegen en zachtjes meebakken. Een appel (geeft niet welke) in stukjes snijden en toevoegen. De stukjes appel meebakken totdat ze een beetje zacht worden en daarna nog wat honing toevoegen. Een of twee lepels; gewoon naar je eigen smaak. De honing mee warm laten worden en goed onder de rest mengen.
Ook lekker is het nog wat geroosterde pijnboompitten erbij te voegen. Zo worden 'gewone' spruitjes heel feestelijk. Lekker bij wild bijvoorbeeld.
Witlof met honing
Witlof schoonmaken en zoveel mogelijk bladeren van elkaar losmaken. De gewassen witlof goed laten drogen.
In een pan wat margarine verwarmen en witlof toevoegen. Zachtjes bakken, zodat de bladeren wat zacht worden en een beetje bruin. Als je vindt dat de witlof gaar genoeg is, honing naar smaak toevoegen en klaar ben je.
Simpel maar lekker.
DAMES OPGELET!!!
Met gepaste trots presenteren wij jullie de uitslag, van de wereldwijde...:
"Man van het jaar verkiezing 2003!"
Op de derde plaats is geëindigd!
De onverschrokken rokende sprokkelaar!
Kijk hem sjouwen met zijn sjag! Het kost een hoop moeite om zo'n last tussen twee vingers beet te houden of gebruikt hij de drie vinger techniek! We kunnen het niet helemaal goed zien. De andere hand losjes in de broek, een goed staaltje van balans! Duidelijk is wel dat deze prestatie alleen geëvenaard werd door zijn concurenten op de tweede en eerste plaats!
Op de tweede plaats is geëindigd!
De man die voor zijn vrouw en (schoon)moeder een uitermate vriendelijk voertuig bouwde!
Jawel dames... dit heeft hij zelf! gemaakt... Onderhoudsvriendelijk en luchtig...Laat de ladies maar lekker doorwaaien was het motto!
Dames zeg nou zelf... Is dit lief of niet?!
Vanuit het niets op de eerste plaats!
Vorig jaar had hij nog geen vrouw...
Helaas dames, het is jammer, dit jaar is hij niet meer vrij!
Pas getrouwd en nu draagt ze al van hem!
Het consumerende typetje zullen we maar zeggen.
De veiligheidsschoenen voor politielui met moeilijke voeten!
Naar Oud-Hollands model, dus jaren getest op deugdelijkheid! Algemene releasedatum 1-1-2004.
Vraag ze nu alvast aan bij uw korpschef, want dit is een goudeerlijk stukje deugdelijk handwerk; en op is op!
Een man wordt beschuldigd van diefstal en moet voor de rechter komen.
Rechter: "Hoe komt u aan al die nieuwe kerstspullen?"
Verdachte: "Ik heb heel vroeg kerstinkopen gedaan, edelachtbare!"
Rechter: "Hoe vroeg dan?"
Verdachte: "Een uur voordat de winkel openging!"
Man tot echtgenote: "Wat wil je voor Kerstmis?"
Zij: "Een echtscheiding!!"
Hij: "Heb je niet iets goedkoper?"
Waarom heeft de Kerstman zulke grote ballen?
Omdat hij maar één keer per jaar komt.
Welke nationaliteit heeft de kerstman?
Noord Pools.
Hoe noem je mensen die bang zijn voor Santa Claus?
Claustrofobisch.
Wat eet de sneeuwman op zijn brood?
Sneeuwvlokken.
Mamma, mag ik een hond voor kerst?
Nee, je krijgt gewoon een kalkoen net zoals iedereen met kerst.
Wie heeft er met de Kerst nooit honger?
De kalkoen, want die is altijd gevuld.
Welke vogel heeft er vleugels en kan toch niet vliegen?
Geroosterde kalkoen.
Wat kun je het beste in een kersttaart zetten?
Je tanden.
Hoe noem je iemand die met Kerst in zijn handen klapt?
Een Santapplaus.
Wat zei de kleine kaars tegen de grote
kaars?
Ik ga vanavond uit.
Wat eet een sneeuwman tussen de middag?
Een ijsburger.
Waar gaat een sneeuwman dansen?
Op een sneeuwbal.
Hoe weet je dat er een sneeuwman in je bed ligt?
Als je nat wakker wordt.
Wat heb je in december wat je niet hebt in een andere maand?
De letter D.
De juffrouw zegt tegen Fritsje:
"Op het dak zitten 3 duiven. Je schiet er twee maal op. Hoeveel blijven er
dan nog over?"
Fritsje: "Geen een juf".
Schooljuf antwoordt verbaasd: Hoezo dat dan?"
Fritsje: "Na het eerste schot zijn alle duiven weggevlogen"
Schooljuf: "Leuk. Dat is niet het antwoord wat ik verwachtte, maar hou van
de manier waarop jij denkt."
Fritsje antwoordt: "Juf ik heb ook een vraag. Drie vrouwen hebben net een
ijsje gekocht. De een likt eraan, de ander bijt erin en de derde zuigt aan
haar ijsje. Wie van de drie is getrouwd"
De juf wordt een beetje rood en zegt: "Ik denk degene die aan haar ijsje
zuigt"
Fritsje: "Nee juf, het is die met de trouwring. Maar ik hou van de manier
waarop u denkt"
Een 18 jarige knaap komt in de apotheek en zegt schuchter dat hij 's avonds
een afspraakje heeft met een leuk meisje. De apotheker knikt begripvol en
vraagt: "Condoom?"
De jongen antwoordt verlegen: "Ja en tevens heeft ze nog een jonge knappe moeder".
"OK, je wil er dus nog een?. Goed zo jongen!. Je kunt niet voorzichtig genoeg zijn een gevaar zit in een klein hoekje," antwoordt de apotheker instemmend.
's Avonds aan tafel bij de familie zit de jongeman de hele tijd met zijn hand
voor zijn gezicht en kijkt naar beneden. Na het eten zegt het meisje: "Als
ik geweten had dat jij zo ongemanierd bent had ik je niet uitgenodigd"
Zegt de jongen: "Als ik geweten had dat jouw vader apotheker is was ik niet
gekomen."
Een buikspreker houdt een show voor een groepje blondines en vertelt een paar
moppen over blonde vrouwen.
Plotseling roept een blondine: "Hee, jij smerig houten stuk onderkruipsel. Wij zijn
wel blond maar niet zo dom als jij denkt!!!"
De buikspreker probeert de boel te sussen en zegt: "Ik maak toch alleen maar
grapjes"
Zegt de blondine: "Ik heb het niet tegen jou maar tegen dat kleine
giftige kereltje op je knie"
De volgende SOFA die rond 15 januari verschijnt heeft als thema:
Afvallen en gezond eten/leven.
Wat doe jij om gezond te blijven?
Wat zijn jouw dieettips?
Ben je zelf actief op lijn of dieetgebied?
Gebruik je misschien hulpmiddellen om te lijnen.
Waren de feestdagen slecht voor je lijn?
Met de dikke KerstSOFA zijn helaas ook al onze extra bijdragen voor de volgende rubrieken op:
Reacties: Heb jij een reactie op de vorige SOFA of op SOFA in het algemeen, dan is dit dus een bijdrage voor deze rubriek.
Komkommertips: Denk hierbij aan ellenlange lijsten of lange moppen.
Op de hak: Hiervoor zijn we op zoek naar korte moppen.
Techies: Hiervoor zijn alle computervragen ontzettend welkom!
Recept: Alle recepten zijn welkom!
Alle bijdragen voor bovenstaande rubrieken kunnen gemailed worden aan SOFA.
Boekenwurm: Hiervoor zijn we op zoek naar stukjes waarin jij één of meerdere boek(en) beschrijft, waarop je anderen wilt attenderen.
Ook reacties op eerder behandelde boeken zijn van harte welkom. Alle bijdragen voor 'de boekenwurm' kunnen gemailed worden aan Lilian.
SOFA Panel: Wil je meedoen in het SOFA panel en lees je niet mee op vaart-familie. Als het niet teveel moeite is om 15 min. per 14 dagen aan het invullen van de panel vragen te besteden, dan lijkt het ons leuk als jij je opgeeft. Opgeven voor het 'SOFA panel' kan bij Ingrid.
What's in a name: Voor onze rubriek over scheepsnamen, zijn we op zoek naar mensen die wat willen vertellen over de betekenis van hun scheepsnaam of een leuke anecdote hebben over hun scheepsnaam. Opgeven voor 'What's in a name' kan bij Jeanine.
Wat heb jij gedaan dit weekend: Wil jij in max. 2 x 40 woorden vertellen wat je dit
weekend hebt gedaan en komend weekend gaat doen? Opgeven voor 'Wat heb jij gedaan dit weekend' kan bij Korina
Huishoudmand: Voor deze rubriek zijn wij op zoek naar allerhande huishoudtips!
Denk hierbij aan eierkook tips, besparingstips, schoonmaaktips of
persoonlijke ervaringen met nieuwe producten die op de
markt komen,bv nieuwe drankjes,kant en klare groentesausjes,
magnetronmaaltijden, huishoudelijke apparaten,
nieuwe schoonmaak en poetsmiddelen enz. enz.. Al je tips kun je mailen naar Korina
Let wel, bovenstaande rubrieken kunnen alleen bestaan als men zich hiervoor opgeeft!
Schroom dus niet en geef je nu op!!!
Contact:
Heeft u een reactie?
Ook een reactie? Mail naar Henriette.
of maak gebruik van het formulier:
Je kunt een ander evenveel leesplezier bezorgen als je nu zelf ervaart!
Stuur deze SOFA door naar een goede bekende en nodig hem/haar uit zich te
abonneren met een e-mail naar: majordomo@vaart.nl met de tekst: subscribe
vaart-sofa
Je kunt ook deze link als leestip doorsturen: www.vaart.nl/familie
